Skírnir - 01.01.1880, Side 137

DANMÖRK.
137
láns hjá ohurkarlinum, og fær ekki anna? enn ónot og afsvör, en
þar kemur þá Hka einn af heldri prestum höfuSborgarinnar,
og mælir nijúkum og hólslegum oríum um örlæti jústitsráösins
og kallar hann styrktarstoS Gu8s ríkis, og svo frv. Hjer mundi
karli bregða í betri brúnina, og hitt fylgja, a8 fje var heiti8 til
nýrrar kirkju. Schandorph hefir líka í ö8rum skáldritum komi3
vi8 hræsni klerka og klerkavina. Skömmu seinna kom ritdóms-
grein eptir Ploug um bækur Dracbmanns, og fjekk hann útrei8
litlu betri, og var svo a8 or8i komizt, a8 hann hef8i a8 vísu
þegiS hæ8i skáldskaparafl og skáldskaparanda, en því bætt vi3,
a8 hann hef8i spillzt hræ8ilega af mökum sínum vi3 þá Schan-
dorph og Brandes og fleiri vini sína. þar væri líka komiS, a8
hann væri nú ekkert annaS enn fimbulskjalari (colossal Ordgyder).
Mörgum þótti hjer svo grálega til gert af Plougs hálfu, a8 engum
kom þu3 á óvart, þegar þeir reiddust, Schandorph og Drachmann,
og margir fyrir þeirra hönd. þeir gengu líka þann berserksgang
í atreiSinni, setn er sjaldgæfur á vorum tímum, er me8 pennum
er vegi3 á orBum. Frá þeim komu kvæSi til Plougs í nMorgun-
blaöi3», og er þa8 skjótast um þau a8 segja, a8 þau voru þeirrar
tegundar, sem menn mundu kalla »skammarbragi» á voru landi.
Ploug andæpti Schandorph, og var hjer sama á bugi, «ab lítt var
af setningi slegi3», sem eitt af skáldum vorum kemst a8 or8i
um hljóBfærasláttinn hjá GoSmundi konungi á Glæsisvöllum. Nú
tóku fleiri til máls af hvorratveggju floklti bæ8i í bundinni og
óbundinni ræ8u, en mest kva3 a8 þeim greinum, sem komu í
«Morgunbla3i8» eptir skólakennara, sem Pingel heitir. Pingel er
einn af vinum Brandesar, vel a3 sjer — einkum í málfræSi —,
slyngur í riti og var3 hann Ploug afar nærgöngull og harSleikinn.
A3alefni3 í greinum hans var þab, a3 þar sem Ploug rausaSi
um áhrif illra forsprakka, um trúleysi og spilling hinnar ungu
kynsióSar, þá skyldi haun nú vita, a3 sjálfs hans frammista3a
hef3i frá upphafi vega ekki veri8 betri enn svo, á3 hún hef3i
fyllt unga menn — einkurn stúdentana — hroka og þjó31egum
sjergæ3ingsskap, villt sjónir manna á a8almálum ættjarbar sinnar,
og at' henni hef3i Danmörk sta3i3 mesta ógæfa — rae3al annars
me3 fram missir Slesvíkur. — Landi vor, Gísli Brynjúlfsson komst