Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.08.1908, Blaðsíða 43

Skírnir - 01.08.1908, Blaðsíða 43
Trúarjátningarnar og kenningarfrelsi presta. 235 semja ný játningarrit. Kirkjan hafi þó ekki staðið í stað þessi 400 ár. Kirkjan sé hætt við játningarrit. Norskt safnaðarfólk telji gömlu játningarnar sér með öllu óvið- komandi. Alt hjal um að þær séu játning þess hljómi sem kinverska í eyrum þeirra. Það sem tyrir oss vakir, sem aðhyllumst kenningar- frelsi presta, er einmitt þetta: Vér viljum forðast kyr- stöðuna og afturförina. Vér treystum sannleika kristin- dómsins til þess að þola alt frelsi. Vér teljum honum bezt borgið þar, sem hugsunarfrelsið er einlægast. Vér viljum ekki að neinu leyti binda hendurnar á sannleik- anum, heldur leysa alla þá fjötra, er mennirnir af grunn- hygni sinni, en sjálfsagt stundum af góðum hug, hafa viljað á hann leggja. Og oss stendur stuggur af því, að kirkjan á nokkurn hátt reyni að hefta hugsunarfrelsið. Skjöldur hennar er orðinn of óhreinn af hluttökunni í því óhappaverki á umliðnum öldum. Og svo er eitt atriði enn: Því meira sem frelsið verður innan kirkjunnar, því minni verður hræsnin. Ofrelsið elur hræsnina. Og hræsnin er trúarlífinu eitur. Eitthvert heit munu prestar þó verða að gangast undir. En æskilegast væri, að það heit færi að eins í þá átt, að presturinn lofi því, að kenna samkvæmt heilagri ritningu eftir beztu samvizku, og jafnframt væri það tekið fram í heitinu, að vér teljum ritninguna grundvöll og uppsprettu kenningarinnar. Alvara embættisins og ábvrgðartilfinn- ingin gagnvart söfnuðinum er prestinum nægilegt aðhald. Nafnkendur þýzkur maður sagði eitt sinn: »Eg er barn kirkju minnar, en ekki þræll hennar«. Barnið hlustar á heilræði móður sinnar og hugfestir sér þau. En þegar það er orðið fullorðið og það öðlast æðri og fullkomnari þekkingu en móðir þess hafði fengið, lætur það eigi heilræði móður sinnar aftra. sér. Það hugsar sem svo: Þú gafst mér, móðir mín, það bezta sem þú áttir, þann fullkomnasta skilning á guði, tilver- unni og lífinu, sem þú hafðir hlotið. Þinn tími var ekki kominn lengra en þetta í þekkingu sannleikans. En nú
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.