Skírnir - 01.08.1908, Blaðsíða 93

Erlend tíðindi.
285
Fjársvikin voru fyrst sögð nema 9 miljónum, en urðu brátt
uppvís að vera eigi minni en 15 milj. kr.
Glæpalifnaði þeim hafði hann lifað 16—17 ár. Svikið út fó
úr sparisjóð þeim, er hann veitti forstöðu, fullar 10 miljónir alls, og
dulið þann stuld með skjalafölsun og annari óreiðu. Enn fremur
gert sér að óheimilli fóþúfu smjörversilun geysimikla, er hann rak
við Englendinga fyrir hönd flestra smjörbúa á Sjálandi, og haft
stórfé af viðskiftamönnum sínum þar á Englandi með ýmislegum
svikum. Fé þessu hinu mikla hafði hann eytt að mestu í glæfra-
legt gróðabrall, er ólán fylgdi alla tíð, irmanlands og utan, meðal
annars keypt hluti í amerískum gullnámum og verið vélaður þar.
Eyðslubelgur rnikill hafði hann og verið alla tíð, sællífur og mun-
aðargjarn. Hann er nú hátt á sextugs aldri (f. 1851).
Það vitnaðist brátt, að meðal annarra, er stórglæpamaður þessi
hafði vélað, var kær vinur hans og sessunautur í ráðuneytinu, J.
C. Christensen yfirráðgjafi, — fengið hjá honum P/2 onlj. króna lán
á laun úr ríkissjóði til handa Bændasparisjóðnum, að kallað var,
en raunar í sínar þarfir. Það gerðist snemma sumars, er J. C.
Christensen þjónaði fjármálaráðgjafaembætti í milllbili.
Haun fekk ámæli mikið fyrir það, yfirráðgjafinn, jafnframt
hinu, er hann hafði tekið svari Albertis á þingi og haldið yfir hon-
um hlífiskildi, og töldu flestir eigi annað hlyða en að hann færi
frá embætti. En það leizt honum ekki nó þeim félögum, sessu-
nautum hans, utan einum, Raben Levetzau greifa, utanríkisráð-
gjafa. Hann fór á konungs fund og sagði sig frá embætti. Þá var
yfirráðgjafanum þangað stefnt, og mun konungur hafa eigi látið
sór annað líka en að hann gerði slíkt hið sama og þeii félagar
aðrir, er verið höfðu sessunautar Albertis. Fór svo, að yfirráðgjaf-
inn baðst lausnar fyrir sjálfan sig og fólaga sína alla þar í Khöfn.
En sinna skyldi þeir embættisstörfum til þingbyrjunar, síðast í
septembermán.
Þá voru liðin 7 ár frá því er J. C. Christeusen komst í ráð-
gjafastöðu. Hann var barnakennari áður og hat'ði verið þingmaður
þá 10 ár, gerðist stiemma formaður stjórnarflokks þess, sem nú er,
umbótaflokksins, og þótti vera atkvæðamaður. Hann var þá
kenslumálaráðgjafi og kirkjumála. Nokkurum missirum síðar, í
ársbyrjun 1905, gerðist hann yfirráðgjafi og tók að sér forstöðu
landvarnarmála.
Samferða Alberti úr embætti í sumar varð Ole Hansen land-
búnaðarráðgjafi. Hann gerðist síðan Þjóðbankastjóri, skipaður af