Skírnir - 01.08.1908, Blaðsíða 89

Sigurður L. Jónasson.
Mér finst rétt og skylt, að þess manns sé að einhverju
minst í tímariti Bókmentafélagsins. Hann var um fjölda-
mörg ár skrifari Hafnardeildarinnar. Og hann tók við
forsetastöðu þeirrar deildar eftir vin sinn Jón Sigurðs-
son árið 1880. Það starf þótti hann leysa vel og sam-
vizkusamlega af hendi, eins og hann var vandvirkur mað-
ur og í öllu grandvar. Heiðursfélagi Bókmentafélagsins
var hann líka á efri árum.
Sá sem þetta ritar, kyntist Sigurði Jónassyni fyrst
haustið 1856. Sigurður bjó þá á Garði — mig minnir
með Arnljóti Olafssyni. Eg var daglega við nám um vet-
urinn hjá löndum á Garði; veitti eg Sigurði töluverða eft-
irtekt, svo eg gleymdi honum ekki síðan. Hann hafði þá
nýlega áður ferðast með vini sínum Dufferin lávarði og
hafði snið af heldri Englendingi (gentleman). Hann var
hár og grannur, svartur á hrún og brá og skrúfhár, snar
í augum og fljótlegur í fasi og þótti ekki mannblendinn;
sá eg hann og sjaldan með öðrum lönduin þann vetur.
En næsta vetur, sem eg dvaldi í Höfn, það var 1871—72,
sá eg hann dagsdaglega með lönduin sínum, einkum á
kvöldin við drykkju í Jakobsens kjallara í »Skaftinu.«
Þar var þá og oftast Bergslien myndasmiður, vinur okk-
ar beggja. Yið Snorri kaupmaður frá Siglufirði bjuggum
saman og hentum við gaman að sumum af féiögum okk-
ar í kjallaranum, er við kölluðum »Kobba búð« og glödd-
um þá með nýjum formannavísum. Allar voru
þær græskulausar að mestu, enda leirkendar, eins ,og þess
háttar vísur eru vanar að vera.