Ný félagsrit - 01.01.1867, Blaðsíða 97

Fjarhagsmil íslands og stjórnarmál. 97
gtjórnin fór ineb þessar uppástúngur. þegar á þíng kom
vöktu þær engin mótmæli framan af, en rétt undir þab
gánga skyldi til atkvæba sögBu sumir, aö óþarfi væri afe
endurnýja loforfe þessi til Slesvíkur og islands, því þau
stæfei óhöggufe hvort sem væri. Af þessum ástæfeum voru
uppástúngur þessar felldar, en þegar grundvallarlögin voru
samþykkt var sett þar inn ítrekan á loforfei konúngs til
Slesvíkínga, en hinu var sleppt, afe minnast á fyrirheit þafe
sem Íslendíngum var gefife. þessa er ekki getife í því
skyni, afe ver ætlum þafe skerfei réttindi vor í neinu, en
þafe er vottur til, afe stjórnin hafi smásaman farife afe hugsa
sér afe innlima Island hvafe seiö Islendíngar segfei. en vife
Slesvík vildi hún þá ekki bjófea sér slíkt. Eigi afe sífeur
voru þó grundvallarlögin hvorki íslenzkuö, efea send til
þíriglýsíngar, heldur var alltaf látife í veferi vaka, afe ekkert
yrfei gjört út um stjórnarmál íslands, efea „stðfeu íslands
í ríkinu afe lögum’’, fyr en búife væri afe stefna til þíngs
þess, er lofafe var á íslandi. þegar alþíng kom saman
um sumarife eptir (1849) var þar af stjórnarinnar hendi
lagt fram frumvarp til kosníngarlaga til þessa nýja þíngs,
og áttu eptir því afe vera þar á þíngi 40 þjófekjörnir og
6 konúngkjörnir þíngmenn. Hinir þjófekjörnu þíngmenn
áttu eptir frumvarpi stjórnarinnar afe vera kosnir mefe
tvöföldum kosníngnm. Alþíng hafnafei þessu frumvarpi,
og notafei sér frumkvæfeisréttindi sín til afe búa til annafe
nýtt, sem ákvafe tölu þíngmanna svo, afe 40 skyldi vera
þjófekjörnir og 6 konúngkjörnir, og kosníngar þjófekjörinna
þíngmanna vera einfaldar. þessi afeferfe alþíngis þótti þá
nokkufe dirfskufull og svæsin, og ekki vife hæfi ráfegjafar-
þíngs; en Rosenörn stiptamtmafeur, sem haffei verife í
konúngsfulltrúa stafe þegar málife var rædt á alþíngi, og
varfe skömmu sífear ráfegjafi fyrir íslenzku málunum, sýndi
7