Ný félagsrit - 01.01.1867, Page 155

Kvæði.
155
ÍSLANDS MINNI
súngið í simsæti íslendinga í Kaupmannahöfn 4. Novembr. 18ö5-
Sú var tífein fyr, er frelsife reisti
Fr<5ns á tindura snjófgan veldisstól,
Trygí) í dölum bjó meí) hetjuhreysti,
Hreysti og mentir þáhu sama skjól.
Isafold! þá frægfear himinboga
Fengu þinna jökla súlur lypt,
Fagurskreyttum norfeurljósa Ioga
Leipturfáfeum Sögu rúnaskript.
Sú var tífe, er sástu hörmúng marga,
Svartar dísir ögra tóku þrátt;
Sú var tífe, er sneypu fyrir arga
Snjór á jöklum heffei rofena mátt.
ísafold! þá sól þín huldist húmi,
Háfeúng mæddi, grætti neyfein sár,
Hetjukyn í karar svæffeist rúmi,
Kalda hlekki vættu gefelaus tár.
Margar aldir miiru þú varst trofein,
Myrkra hrollur skóp þér napran blund,
Höfgum stýrum falst þér röfeulrofeinn; —
Rís til verka, nú er árdags stund.
Fagna degi, fjöll þín morgun krýnir,
Fælir uglur raddskært hanagal;
Gull í mund þér gyfeja dagsins sýnir,
Gull, sem vinnst ei nú ef sofa skal.