Ársrit presta í Þórsnesþingi - 01.01.1846, Qupperneq 29

•29
kosníngarumdæmum landsins; fyrirþáeru lögSýmis-
leg málefni til íhugunar, leiíiast f>á bráöum í ljós,
ekki einúngis gáfur og þekkíng hvers eins, heldur
álit og dóniur hans um hvert málefni; en vifi það
komast menn ekki einúngis að hugsunum hans eins,
lieldur einnig, eptir öllurn líkindum, margra manna í
því bygðarlagi, sem hann er úr, þvi þetta kemur
þráfaldlega fram í orðum og tillögum fulltrúanna.
Allteins rná af tali þeirra sjá, hvernig tilhagar með
ýmsa búnaðarháttu í ýmsum sveitum. Loksins geta
menn af þingtíðindunum séð, ekki að eins greind og
dugnað sérlivers fulltrúa, heldur líka, hver betstvill
fósturjörðu sinni og helst vill stuðla til blómgunar
og framfara hennar, einsog á liinn bóginn, hver er
skeytingarminnstur og hyrðulausastur um heillir henn-
aT og lætur sér liggja i léttasta rúmi, hvort störf
hians miða lienni til hags eða óhags. Og má þegar
af hinum fyrstu alþingistíðindum sjá eptirtektaverð
dæmi bvorutveggja þessa.
5. I íimmtalagi leiðir lestur þingtíðindanna menn
til aðhugsa um almennings málefni og gjörir þá að
nokkru leiti færa til þess, og hjálpar þannig til að
ebla samtök og glæða félagsandann, sem er sál og
líf allra framkvæmda og máttarstoð allra framfara.
Jeg þori að skýrskota því til tilfinníngar og
reynslu hvers þess, er les alþíngistiðindin með greind
og eptirtekt, — ef eigingyrnin hefur ekki vald yfir
gjörvöllum innra manni lians — hvort ekki vaknar
þá i huga hans laungun sú, að geta eitthvað stuðt
að því, er lionum þykir nauðsýnlegt, og vel fara, eða
livort ekki hreifir sér þá innra hjá honum áform það,
annaðhvort, sjálfur að koma upp með eitthvað, er til
betra horfir, eða þá styrkja að því, viti liann til, að
einhver annar vilji koma einhverju til leiðar, sem
miðar til almenníngs heilla. Að öðruleiti vona jeg,