Ársrit presta í Þórsnesþingi - 01.01.1846, Qupperneq 47

47
J*eim, sem konúngur um nokkur undanfarin ár hef-
ur af milrli sinni látifi útbíta úr jaröarbókarsjóðnum
meöal enna fátækustu og rírustu brauöa; því hvorki
átti jietta viö, þareð þaö var ekki boriö undir álit
nefndarinnar, lieldur einúngis frumvarpið, og eng-
inn fmrfti aö gánga grublandi að {iví, aö fiegar leik-
menn gjöröu firef og þras útaf einu fiskvirði, og sáu
ofsjónum yfir liverju þunnildisnefi til andlegu stétt-
arinnar, fiá mundu þeir trauölega mæla fram meö
jiví, aö fleygtyrði út til hennar á ári hverju íieil-
um ríkisdölum, svo fmsundum skipti. ;þetta mál-
efni var frumvarpinu öldúngis óviöriöiö, og átti
annaðhvort aö bera jiað upp sérílagi á þínginu, eöa
þó öllu lieldur rita um þaö bænarskrá til konúngs,
og eru öll líkindi til, að hann liefÖi veitt þesshátt-
ar bænarskrá mildilega áheyrslu, þegar hann sá,
hvornig fór fyrir frumvarpinu gag’istæöt því erhanir
haföi ætlast til. $aö er nú koniiö sem koniið er,
og útséð um afdrif málefnis þessa að svo stöddu;
og liggur nú ekki annaö fyrir okkur prestunum enn
lifa við vonina; von um, aö einhvorntíma muni
hlírra og betur blása, enn þessi nápínunæöingur,
sem lagði á okkur úr atkvæðuiu alþíngis um þetta
mál; að einhvorntíma muni rakna frammúr fyrir
okkur og kjör okkar batna, þó það, ef til vill, eigi
lángt í land. Von þessi mun þó eflaust rætast, þó
ekki veröi fyrr enn mentan og samtök okkar eru
orðin meiri, samband okkar nánara og félagsandi
okkar alvakandi. jiá niunum við ekki lengur una
við eintóman skötufót, og stjórnin mun þá líka
mildilega Ijá eyra sanngjörnum bænum stéttar
þeirrar, sem hefur svo liáleitt og áríðanda, en —
þó svo vandasamt og erfiðt embætti á hendi.
Leggjum því ekki árar í bát, bræöur góðir! ró-
um heldur að því öllum árum, að oss miði áfram