Ársrit presta í Þórsnesþingi - 01.01.1846, Qupperneq 58

58
samileikur Drottius orf)a: ofdrykkjumeiin munu ekkí
erfa guðsríki. Sé það stumlum hryllilegt að sjá
örvæntinguna í jiessn líh’, jiegar syndarinn vaknar
og tekur til að kveljast af endurminníngu drýgðra
synda og umhugsun jiess, hverr hann hefði getað orð-
ið, hvað úr lionum hefur orðið, og hvað leiðt getur
af afhrotum hans, hve ofboðslegar inunu j>á ekkí
píslirnar og kvalirnar og sarnvitkubitið vera jiar sem
allur svæfandi munaður er horfinn, jiar sem enginn
getur dýft fíngri sínum i- vatn til að kæla með hrenn-
andi tiingu, jiar sem ekkért verður apturtekið né
uppbætt, jiar sem hinn seinasti vonarneisti er kuln-
aður, þar sem endurminníng spilltrar og burtsóaðrar
æfi, og sýn allrar þeirrar eymdar og mæðu, sem
menn eru valdir að, og afleiðínga jieirra, frá kyni
til kyns, mun ofsækja sálír hinna glótuðu, sem liafa
spillt arftöku sinni og hluttekníngu í guðsríki?
Titri nú hjarta jiitt við tilhugsun jiessa, krist-
inn maður! og finnir j)ú tíl skélfingar j)eirrar, sem
fólgin er í jæim sannleika, að ofdrykkjumenn muni
ekki erfa guðsríki, æ svo taktú með þér þessar
hugsanir og tilfinníngar úr hnsi Drottins og láttú
, þær hvetja þig til að áminna hina sem koma þáng-
að ekki sjálfir, og gánga á hinum hræðilega vegi
glötunai'innar. jþekkir þú einhvern auðnuleysíng,
sem geingur í greipar hinum ógurlegu forlögum of-
drykkjunnar, j)á varaðu hann við áður enn það er
orðið of seint, og segðu honum frá því, að í guðs-
orði og á helgum stöðum sé liræðilega lýst and-
legu ástandi og forlöguin hans, og að alvarlegar
hugsanir verði að vakna í sálu hans, og kalla
hann, ef þess væri auðið, af götu glötunarinnar.
Og þú, algóði faðir! sein er á himnum, sem hefur
ótal ráð og vegi til þess að koma sannleik þinna