Ársritið Húnvetningur - 01.01.1857, Blaðsíða 14

nokkrir fjclagsmenn ungan og líklegan mann til
aí) nema af Espólín verklega afeferb vib jarfcyrkju,
og heppnalist þa& ah vonum. — Arib 1853 var
enn rcynt ab lífga fjclag þetta og komib fram meb
uppástungu ti! laga handa því; var þá á fuiuli
ra-tt um fyrirkomulag þess, og þá gengu nokkrir
búendur úr fyrnefndum hreppum í þab. Sama vor
bvrjaki Irerisveinn Espólíns sál. á plægingu og eru
jaröabóta framkvæmdir fjelagsmanna þafe ár prent-
afear f Norfera 9. blafei 1854.
þafe sem enn hamlar fjelagi þessu frá almenn-
ari útbrei&slu og gagnsemi er: afe þafe vantar sjófe til
afe styrkja efnalitla leigulifea og launa þeim, sem skara
fram úr öferum afe jarfeabótuin; því þá er ætífe von
á betri viíleitni, þegar sóminn rekur á eptir rnefe
nytseminni, enda fylgjast þau altjend afe í raun
rjettri, þvf ekkert er sannarlega nytsamt nema þafe
sje sæmilegt; — en eins og sóma tiifinningin gcngst
frrir því sem sa mir, eins heimtar iiún líka, afe liife
sæmilega í athöfninni vcrfei bæfei þekkt og vifenr-
kennt, og þess vegna eru verfelauna heitingar vífea
lagfear vife ýmsar framkvæmdir, sem eru afe ein-
hverju lcyti mcrkilegar, líklegar til bóta og skara
fram úr hinu almenna. — Vjer höfum, enn sem
komib er, ekki sjefe færi á þessari sjófestofnuri; en
vjer vonum, afe sóminn og nytsemin mæli sjálf
fram meb sjer í þessu, eins og hverju öferu, og
þekkist því betur, sem tíminn og reynslan lýsa
þeim lengur. — j>á er enn annafc, sem hamlafe
hefir framför fjelaga þessara, — eins og þafe haml-
ar öllum fjelagsskap, — afe inargir eru tregir til afe