Ársritið Húnvetningur - 01.01.1857, Blaðsíða 91

91
skapraunnm rerndar þá ekki heyhlaían eíg-
anda sinn á einu ári?
9. Einn af stórkostum hlöSunnar er sá mikli sparn-
afeur á árlegri torfristu, hvar hún er lítt, eia
ekki fáanleg, eba og menn hljóta aí) rista upp
bezfa engjablettinn ef til er, og mun fljóttþví
landnámi muna til grasskaíia, á litlum engjum.
Vjer höfum nú meb fám oröum bent á hina
helztu kosti heyhlöbunnar í 9 smágreinum; en hvers
vir&i eru þeir nú á einu ári? Vjer eptirlátum
hverjum, sem vill, a& meta kosti þessa til verbs;
en allir sjá, ab vöntun þessara kosta eru lestir á
heygarbinum árlega, og hefir oss af eigin reynslu
hugkvæmst ab meta þá gilt 7 rd. virfei. Ileygarí-
urinn heimtar af oss árlega dagsverk aí) vorinu,
sem er ab hreinsa tóptina af torfi og öllum hroba,
hirba vibu, torf og grjót, og láta hvab um sig á
hentugan stab, og ganga svo þrifalega frá öllu, ab
tóptin meb áhöldum sínum sje til reibu þá hey ab
kemur næst. Mannsins kostur og kaup þann dag
er 78 sk. Hib annab vitaverk heimtar heygarbur-
inn af oss árlega, sem er ab afla 100 heytorfs til
vibbætis vib torfleifar umlibna ársins, og kostar
þab 100 torfs, eptir ábur sögbu 1 rd. 40 sk. Dags-
verk á sumri vib þakningu heys, metib hjer ab
framan á 88 sk. Dagsverk á liausti til heýs-um-
gerfis 48 sk. þessi fjögur dagsverk á ári gjöra 3
rd. 62 sk. Verbur þá hagnabar ab vænta á einu
ári af þeirri hlötu, sem geymir 200 hesta heys,
10 rd. 62 sk.