Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1899, Side 35

35
og leggur konan hægri höndina á höfuð honum en heldur vinstri
hendi undir yfirhöfnina; hún er í rauðum kirtli. Undir myndinni
stendur HUMILITAS (Auðmýkt). í neðsta reitnum eru 5 súlur
og jafnlangt í milli allra, upp úr hverri þeirra ganga blómstur
og blaðagreinar, er kvíslast til beggja hliða. Yzt til vinstri
handar milli tveggja súlna stendur kona í gulum, síðum kirtliog
heflr sveipað um sig rauðum hjúpi niður frá mitti, í brjósti henn-
ar stendur sverð og snúa hjöltin og meðalkafli upp, vinstri hendi
heldur hún um sárið en í hægri hendi heldur hún á langri
(pálmaviðar-)grein; undir myndinni stendur PATIEiS'TIA (Þolin-
mæði). I næsta súlnamillibili stendur önnur kona, hún ber hátt
hægri höndina og heldur i henni á keri, hellirhún úr því í ann-
að ker, sem hún heflr í vinstri hendi niður með síðunni og sést
bunan milli keranna, hægra megin við myndina liggur lítill
hringmyndaður hlutur og á honum kúla, en vinstra megin lítill
þrfstrendur hlutur; undir myndinni stendur TEMPERANTIA
(Hófsemí). Þá er f næsta millibili kona, sem hefir sveipað um
sig miðja og upp um hægri öxl rauðum dúk eða blæju, ekki hef-
ir hún annað klæða, hægri hendinni tekur hún neðan í dúkinn,
vinstri heldur hún á brjóstinu og situr þar á fugl (dúfa?), undir
stendur CASTITAS (Skírlífi). Þá er loks kona yzt hægra megin
á ábreiðunni í gulum skósíðum kirtli og hefir sveipað blæju um
sig miðja, við hlið hennar er hár (stein-)stólpi eða súla, heldur
hún um hana hægri hendinni en vinstri leggur hún á hjartað
undir myndinni stendur orðið CONSTANTIA (Staðfesta).
Ábreiða þessi mun vera íslenzk að efni, lit og verki; hana
heflr átt dr. Grímur Thomsen á Bessastöðum, kvað hann hana
saumaða af dætrum Sæmundar prófasts Kárssonar í Glaumbæ í
Skagafirði, (f. 1556, d. 1638), og er hún þá hér um bil 300 ára
gömul.
Skrín.
(Nr. 3612).
Skrín þetta er 12 þuml. á hæð og 13 þurnl. á lengd að neð-
anverðu, 4J/2 þuml. á breidd, í laginu er það líkast húsi eða kirkju
eins og skrin oft hafa verið (sbr. Worsaae: Nord. Olds. Kbh. 1859
nr. 526 og 527), þakið er hátt og afar-bratt og stendur þakskeggið
mikið út, hliðarnar hallast lítið eitt inn á við, svo að skrinið er
því mjórra sem nær dregur þakskeggi. Stallur eða útskot er á
5*