Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1918, Blaðsíða 22

22
þá Tcvað hann þetta«. Þetta er villandi. Freyr kveður bersýnilega
vísuna þá fyrst, er hann er farinn að finna til þess hve fyrsta nótt-
in, »sjá hölf hýnótt«, er þrælslega löng. Fyrir framan vísuna eru
ekki orðin Freyr Tcvað í Eddu (kon. bók, cod. reg. 2365 4to í
gamla kgl. bókas. í Khöfn), en þar hefði þurft að standa: Freyr
mdtte ekke sofa nótt ena fyrsto. Hann kvaþ:.
Lokasenna.
Þetta kvæði er nær laust við innskot og fátt til tínt af frá-
brugðnum vísuorðum.
A eftir síðustu 1. í 23. er. eru sett tvö frábrigði; er annað að
mestu eins og síðasta 1. í 33. er., en hitt eins og síðasta 1. í 24 er.
Þar eiga þær línur heima, en er ofaukið hjer og óviðeigandi, eins
og F. J. (og Hildebrand áður) hefir bent á.
Aftan við 62. er. er aukið 1 langlínu, sem F. J. álítur óupp-
runalega viðbót. Línan virðist helzt vera frábrigði.
Sama er að segja um línu, sem skotið hefir verið inn í síðasta
erindi, næst á undan síðustu línu, hún er frábrigði. F. J. álítur
hana óupprunalega og hina síðustu frumlega.
Völund arkvið a.
Aftan við 18. er. er skeytt 2 línum, sem sýnilega hafa verið
settar svo sem frábrigði af 7. og 8. 1., og eru óupprunalegar, eins
og F. J. álítur einnig.
Síðasta er. (B. 41.), sem til er af kvæðinu, er og með lOlínum;
tveim þvi ofaukið, og ætlar F. J. það fyrstu línurnar. Á þeim
virðist þó fara prýðisvel, en af 4 síðustu línunum sýnast 2 vera
frábrigði frá hinum tveim, og eiga því að skiljastfrá; línupörin eru
nær eins, stendur »kunnak« í öðru, en »máttak« i hinu, og er sama
hvort brott er numið.
Fleiri sams konar fyrirbrigði mætti máske tína úr goðakvæð-
unum.
í hetjukvæðunum virðist fátt um frábrigði. Bent skal þó hjer
á 17. er. í Hrímgerðarmálum (28. er. B. í Helga kviðu Hjörvarðs-
sonar); það er svona:
Þrennar níundir,
þó reið ein fyrer
hvít und hjálmi mœr.
Marer hristosk,
stóþ af mönom þeira