Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1954, Side 58

62
var ekki teljandi hæðarmunur; þó bar 1. kuml aðeins hæst, það sem
það var. 4. kuml lá hins vegar greinilega 1—2 m lægra en hin, 6 m
norðaustan við 1. kuml. Það var alveg óhreyft nema rétt yfirborðið.
Areiðanlega hefur gröfin verið undir einni af hinum stóru þúfum, sem
bóndinn skýrði frá, að verið hefðu neðan við hólinn. Örfáir steinar
munu hafa verið í þúfunni (haugnum), og hafði ýtan fært þá nokkuð
niður eftir. Nú voru 70 sm frá yfirborði og niður að grafarbotni, en
hefur í öndverðu verið meira. Gröfin hafði verið tekin í gegnum hvít-
leitt gosöskulag, um 5 sm þykkt, eflaust sama goslagið, sem sést í
mómýrunum norðanlands og Sigurður Þórarinsson kallar efra hvíta
íagið. Blendingur af þessu lagi var hvarvetna í moldinni, sem mokað
^ S A u -
G róf
~ /a c/
////muu//
///(/7777777
7. mynd. Þverskurður gegnum U- kuml. — A section of grave U,
showing how the grave was dug through a layer of volcanic ashes,
which accordingly must be prehistoric.
hafði verið ofan í gröfina. Hér er því eins skýrt og framast verður kos-
ið, að lag þetta er eldra en söguöld. Rétt neðan við grafarbotninn var
annað öskulag, álíka þykkt, en írauðara á litinn, en neðan við það
var lag af mýrarrauða (7. mynd).
Gröfin var um 3.70 m að 1. og rúmlega 1 m að br., lá SV-NA.
I suðvesturendanum voru leifar mannsins, og snéri höfuðið í suðvest-
ur, en í hinum endanum var hrossbeinagrind, og snéri höfuð hennar
í norðaustur, lend að manninum (8. mynd). Af beinagrind mannsins
hafði ekki annað varðveitzt en hauskúpan að nokkru, hægri hand-
leggur og lítið brot af öðrum lærlegg. Af þessum leifum má þó ráða,
að þarna hafi verið grafinn karlmaður á fullorðins aldri. Hann hefur
hvílt á hægri hlið, líklega krepptur í mjaðma- og knjáliðum, eða
m. ö. o. eins og ætla má, að öll hin líkin hafi verið lögð. Nokkurt
haugfé var með manninum (9. mynd):
a. Suerð, hafði verið lagt fyrir framan manninn, þannig að hjölt