Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1998, Qupperneq 20

24
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
1 l.mynd. Eftirlíking af legsteininum á „leiði” Kjartans Ólafssonar í kirkjugarðinum á Borg
á Mýrum. (Mynd Þórgunnur Snædal).
steinninn er frá Breiðabólsstað á Skógarströnd (Þjms 6395). Á honum
eru bæði rúnir og latínuletur. Þetta er ljósbrúnn stuðlabergsdrangur, rúm-
lega 120 sm langur:
margret: olafs + dotter ■ huyler ■ hier ■ huor ■ i ■ gude ■ sofnud :
er ■ glod ■ hiedann ■ med ■ fride : fer •
FRELSARAN : IESVM : A :TRVER • 1681
Margrét Olafsdóttir hvílir hér, hver i guði sofmið er, glöð héðan meðfriði fer,
Frelsarann Jesúm á trúir.
Aðrar eldri ristur
1 Rangárvallasýslu, milli Seljalands og Fitja, er Paradísarhellir. Sléttur
gólfflöturinn í hellinum er þakinn ristum, margar þeirra eru rúnir. Meðal
annars eru þar yfir 20 mannanöfn rist með rúnum. Hér má m.a. lesa:
her hefer komid salomon Hér hefur komið Salómon og
hier i kom i sira i steinmadr Hér kom síra Steinmóður
Erfitt er að tímasetja þessar rúnir nákvæmlega en ekkert bendir til
annars en að þær séu frá miðöldum eða a.m.k ristar fyrir 1600.56
Ein af lengstu rúnaristunum frá miðöldum er á stólnum frá Grund í
Eyjafirði, sem Þórunn, dóttir Jóns biskups Arasonar, átti.(Þjms 10925).57
Sumarið 1985 fannst rúnakefli, eða spýtubrot með nokkrum rúnum
við fornleifarannsóknir á Stóruborg undir Eyjafjöllum. Allar rúnirnar eru
skýrar og auðlesnar en samt er ekki hægt að komast að neinni meiningu
í letrinu. Á það því miður við um margar rúnaristur frá öllum tímum.
Líklega er um einhveija tegund af dulrúnum að ræða. Sennilega er keflið