Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1998, Qupperneq 112

116
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
14. mynd.Horft til suðurs yfir ramtsóknarsvœðið áður en kotnið var niður á skálann.
undir 1960." Við þessar eldri rannsóknir allar var beitt þeirri uppgraftar-
aðferð að mokað var upp úr þeim herbergjum sem hægt var að sjá á yfir-
borði er uppgröftur hófst. Þessi uppgraftartækni gefur alranga mynd af
þróun bæjar, því að þau herbergi sem efst eru hafa vafalaust átt marga
fyrirrennara, eins og rannsóknin á „bænum undir sandi“ hefur sýnt fram
á. Ekki er heldur hægt að átta sig á breytingum á notkun og útliti senr
gerðar hafa verið á hverju herbergi fyrir sig þegar þessari aðferð er beitt.
Rannsókn „bæjarins undir sandi“ sýnir að norræni bærinn var í
stöðugri þróun, bæði breytist stærð hans og einnig gerð og notkun ein-
stakra herbergja. Athugun á sniðum gegnum herbergi þau sem grafin
voru upp á „bænum undir sandi“ sýnir glögglega að flest herbergin á
bænum hafa skipt um hlutverk eftir því sem tímar liðu. Herbergi sem
t.d. voru reist sem íveruhús, breytast kannski síðar í fjós, fjárhús eða geita-
hús á næsta stigi og enn síðar geta þau fengið enn annað hlutverk. Stærð
herbergja breytist líka með tímanum, og svo er að sjá að herbergi hafi yf-
irleitt farið heldur minnkandi.
Hve mikið tof var notað í skálann?
Veggir skálans voru hlaðnir úr torfi eingöngu og torf var á þaki. Reynt