Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1998, Qupperneq 113

BÆRINN UNDIR SANDINUM
117
15. mynd. Rannsóknin á bœnum undir sandinum var unnin í baráttu við náttúruöjlin. í lok
uppgraftar árið 1995Jlœddi áin yfir rannsóknarsvæðið. Ljósm. GOL-19950331.
hefur verið að reikna lauslega út hve nrikið torf þurfti til að byggja skál-
ann og af hve stóru svæði þurfti að fletta grassverði til að fá nógu mikið
torf. Ef gert er ráð fyrir að skálinn hafi verið 12x5 m að innanmáli, og
gólfflötur þannig um 60 fermetrar, og veggirnir hafi verið um 1,5 m
þykkir og a.m.k. 1 m á hæð, hefur þurft að fletta torfi af um 1000 ferm.
svæði til að fá nægilega mikið byggingarefni. Það er því nokkuð stórt
svæði sem þarf að rista ofan af til að hlaða þetta eina hús. Þetta er ekki
síst athyglisvert þegar haft er í huga að yfirborðssár í grænlenskri náttúru
eru væntanlega lengi að gróa aftur upp og að graslendi er þar fremur
takmarkað. Það hlýtur því að vera af sérstakri ástæðu að steinar eru ekki
notaðir í fyrstu byggingar landnámsmanna því að næst þegar menn
þurftu að reisa ný hús bæði á Islandi og á Grænlandi voru þau oftast
hlaðin úr torfí og grjóti. Reynslan sýnir að oftast hafa menn notað þann
efnivið til húsbygginga senr var nærtækastur á hverjum stað. Hugsanlegt
er að við landnám á íslandi og Grænlandi hafi landið verið svo gróið að
auðveldara hafi verið að rista torf en að frnna steina í veggjahleðslu.12
Aldur skálans
Geislakolsaldursgreiningar með AMS-aðferð benda til þess að skálinn