Lögrétta - 01.07.1932, Side 24

385
LÖGRJETTA
336
nú yfir land vort og nauðsyn hefur orðið
að skapa nýyrði á ýmsum sviðum vísind-
anna. 1918 flutti dr. Björn sál. Bjarnason
frá Viðfirði erindi um n ý y r ð i á fundi
Verkfræðingafj elags Islands og er það birt
í tímariti fjelagsins (1918, bls. 46—56).
Erindi þetta á vart sinn líka vegna snildar-
legrar framsetningar og heilbrigðra skoð-
ana, enda hefur orðanefnd Verkfræðinga-
fjelagsins, er tók til starfa 1919, unnið í
anda hans og þó að allar tillögur þessarar
nefndar nái ekki fram að ganga, hefur hún
unnið stórmikið gagn til verndar íslenskri
tungu. Merkilegustu rannsóknimar liggja þó
ef til vill á sviði hrynjanda málsins.
Þegar djúpar öldur tilfinninganna lyfta hug
vorum, streyma orðin fram af vörunum
með lögbundnum hljómsveiflum. Þá er eins
og sál vor losni úr viðjum, en í slíkum
hrynjanda skín íslensk þjóðsál gegnum
aldanna myrkur. Þá skiljum vjer hin inn-
blásnu orð Matthíasar þjóðskálds:
Tungan geymir í tímans straumi
trú og vonir landsins sona,
dauðastunur og dýpstu raunir,
Darraðarljóð frá elstu þjóðum,
heiftareim og ástarbríma,
örlagahljóm og refsidóma,
land og stund í lifandi myndum
Ijóði vígðum — geymir í sjóði.
Þá vil jeg bjóða yður velkomna til há-
skólans, nýju stúdentar. Því hefur verið lýst
hjer áður, hve kjör þau, er háskóli vor
býður, eru ósambærileg við aðra háskóla,
er eiga sjer lengri sögu og eldri menning.
En þjer eigið því láni að fagna að lifa á
þeim tímum, er þjóð vor sækir fastast fram
til andlegs og efnalegs sjálfstæðis. Þjer
eigið sjálfir að taka að yður forystuna í
velferðarmálum þjóðar vorrar, þegar yðar
tími er kominn. Þjer eigið að standa jafn-
fætis námsbræðrum yðar í nágrannalöndum
um undirbúning til háskólanáms. í baráttu
þjóðar vorrar á undanförnum öldum liggur
arfur sá, er yður hefur hlotnast í vöggu-
gjöf. Á herðum vorum hvílir sú skylda að
varðveita ekki aðeins þenna arf, heldur
sækja fram til aukinnar menningar þjóðar
vorrar. Námsárin eru undirbúningur undir
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
; : •: ••
::::£>...•••

cr,
\vær visur
Tíl hennar góðu
í hýrri gleði hefurðu að
mjer hallað barmi, góða.
Ef jeg er vondur vefurðu að
mjer vermiarminn, góða.
Eigirðu gull, þú gefur mjer það
— gleði og harminn, góða.
Eigum við að kyssast upp á það
á augnahvarmana, góða?
Oansloh
Þá er að enda þetta ball.
Þó að þeir óspart veiti
langar mig ekki á lengra rall,
lítið í stríðsölteiti.
Dansinum slotar, dofna jeg,
dauði trúi’ eg það heiti.
Saddur lífdaga sofna jeg —
en svangur að öðru leyti.
Sigurður Sigurðsson
frá Arnarholti.
i* •
••:.
•:.p.......................................
: • : t*» ....................
•*•*••*• ••«••••••••••••••••••••••••••••••••••••
.-.Q-V
baráttu lífsins. Veldur því miklu, hversu
þjer verjið námsárum yðar. Hið akademiska
frelsi opnar yður leiðir til undanhalds, en
einmitt þetta frelsi veitir yður skilyrði til
alhliða þroska. Bæði sál og líkami eru við-
kvæmari á þessum árum en þegar aldurinn
færist yfir. Stælið líkama yðar og iðkið
íþróttir, en temjið einnig skap yðar. Sjálfs-
tamning og sjálfsafneitun er vissasti veg-
ur til sigurs. Gleymið ei, að drenglyndi og
gott hugarfar er meira virði en öll þekk-
ing og vizka veraldarinnar. í opinberu lífi
Englendinga er skapgerð manna og dreng-
l.vndi sett ofar en gáfur og þekking. I opin-
beru lífi íslendinga virðist stundum vera
allmikill skortur á þessu. Búið yður undir
að verða drenglyndir bardaga-
m e n n. Þá mun yður vel farnast.