Óðinn - 01.07.1935, Síða 43

O Ð I N N
91
Arla, sem glögt jeg greirta vann.
Passíusálmar Hallgr. Pjeturssonar, nr. 18 (og nr. 38).
=8
G4*4
=í
4=f

----1 — .
4-4—4
rí

4=
/7\
t r
H
r
Ha/ldór Jónsson.
=q=4

» *

Árl - a, sem glögt jeg grein • a vann, með Guðsson bund-inn far - a prest arn - ir, svo að
L9ílB:
?=*=
I_É_•
=0=4
#
i f 1 i
4=t=±4=
i i
# #
F- #
i «
« #
i
í:
t-:

— ii—
4=t
4 ; >
:t
-^t—X
4=

=4=
pínd - ist hann, til Píla - tus lands-dóm • ar - a;
- ' 1 J i i J
ii
* #
#
t:
t:

-#
t=
r—r

r;
.É
I SiS
r
:±
#
:í
4=
f—r
=4=
í þing-hús inn það sam - a sinn sagt
#
*
Í JL
#
r

L±
f
mm
S7\
r
í/
=r=t
* »
t=r
» # » * »
:±
s #
/T\
4=4=
# »
*
j - J j T|i±iT±a
•• . ^ ! I ? -í I •*•
:r
-í/-—
■p-
er þó eng - inn kæm - i, svo ekk - i meir saurguðust þeir. Sjá hjer hræsninnar dæm
i i
%
r—r

»
#
#
#
=P-
VI/
=
*:=r
J—i—i
* * #
i—i r
\A/
»
*
r±=t==p:
# -#-
-rr
" T*i::
±4:
w
giftust. Allar luku þær upp sama munni um hvað
hún væri góð og göfug húsmóðir. Hún var mjög
reglusöm með öll inniverk sem annað. Hreinlát með
mat og alt, sem að inniverkum laut. Gestir, sem til
hennar komu, dáðust að myndarskap hennar og hrein-
iæti. Enda kom það sjer oft vel, einkum eftir að hún
ílutti aftur að Hvammi. Um langt skeið hafði þar
verið aðalgistingastaður ferðamanna. Auk þess var
þar staðurinn, þar sem haldnir voru ailir stærri fundir
hjeraðsins, svo sem kjörfundir, sýslufundir, hjeraðs-
fundir og allir fundir sveitarinnar. Allar slíkar mót-
tökur Ieysti Ðjörg af hendi með mikilli prýði, við
hvern sem í hlut átti, svo vel, að ókunnugt fólk, sem
til hennar kom, og var kunnugt um, hvað með þurfti,
til að taka á móti gestum, þóttist fullvíst um að hún
hefði gengið á skóla, sjerstaklega lært matreiðslu.
Björg var meira en meðalkona á vöxt, beinvaxin,
en grannvaxin, fjörmikil, glöð í lund, með hreinan
en djarflegan svip. Aðlaðandi í viðmóti, hreinlynd og
djörf í framkomu. Hún gekk jafnan að heyvinnu og
til annara útiverka, ekki aðeins á unga aldri, heldur
líka fram á elliár. Hún var hin röskvasta til þeirrar
vinnu, sem og als, er hún lagði hönd á. Dugn-
aði hennar var jafnan við brugðið, áhuga og áræði,