Eimreiðin - 01.09.1902, Blaðsíða 16

176
ert rennandi vatn, aðeins ein tjörn í bygð (önnur nokkuð langt
frá bygð) með fremur slæmu vatni, verður auk þess þur í löngum
þurkum 'á sumrum. Brunnar verða eigi grafnir til gagns, sökum
þess að öll eyjan er holt hraun, sem alt vatn hripar niður úr.
Eg hefi þá nokkuð farið yfir sögu Vestmanneyja á umliðnum
aldarhelmingi. Pótt nokkrir dökkir blettir finnist hjá oss, hygg ég
þó, að af því, sem sagt er, sé ljóst, aö heldur hafi gengið en
rekið hjá voru litla mannfélagsfari, að framfarir hafi talsverðar
verið, einkum á síðasta aldarfjórðungi, og mestar nú á síð-
ustu árum. Lýk ég svo máli mínu með því, að óska Vest-
manneyjum og Vestmanneyingum af heilum hug gæfugengis og
andlegra og líkamlegra framfara á hinni nýupprunnu öld.1
Nóttin helga.
1.
Heilaga nóttin með himneskan frið,
hvar helzt þú við?
Hvað dvelur þitt dýrmæta yndi?
Að vísu er nótt hér og níðdimt og svalt;
hér nötrar alt
í óvægum útsunnanvindi.
Ég bjóst við himneskum hátíðaklið,
en hrekk nú við
er stormurinn vælir og veinar.
Og helgifrið spáir ei hrímgað gler —
því hélan er
sem fylkingar hárbeittra fleina.
1 Fyrirlestur þennan hélt ég 3. janúar f. ár. Ágóðinn (48 kr.) rann í ekkna-
sjóðinn. Af því að nokkrir fjarverandi Vestmanneyingar hafa látið þá ósk ljósi við
mig, að ég kæmi honum á prent, hefi ég snúið mér til ritstjóra Eimreiðinnar með
ágrip þetta, sem er helmingi styttra en fyrirlesturinn upprunalegi; ýmislegt sagt hér
með færri orðum, og smærri og stærri köflum slept úr, sem ekki þótti eiga við að
birta á prenti, Hðf