Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1902, Blaðsíða 62

Eimreiðin - 01.09.1902, Blaðsíða 62
222 vildi bíða, þangað til Gamli rækist á mikið gull í jarðgöngunum, þá skyldi hann fá mikla peninga o. s. frv., o. s. frv. »Jú,« sagði Johnny, »en þú rekst aldrei á neitt. Á sama stendur, hvort þú rekst á gull eða vinnur í spilum. Hvorttveggja er tilviljun. En jólin eru mjög skrítileg — er ekki svo? Sakir hvers eru þau kölluð jól ?«1 Gamli svaraði í svo lágum rómi, að aðeins drengurinn einn gat heyrt það. Petta gerði hann eí til vill annaðhvort af ósjálf- ráðri óbeit á því, að félagar hans skyldu heyra svarið, eða honum fanst þetta eitt eiga við. »Jú,« sagði Johnny með dálítið minni áhuga, »ég hefi fyr heyrt hans getið. Petta er nóg, pabbi. Ég kenni miklu minna til en áður. Vefðu ábreiðunni tast utan um mig. Svona. Settu þig nú við hliðina á mér,« hvíslaði hann, »þangað til ég sofna.« Til þess að sannfæra sig um að ósldn væri veitt, rétti hann aðra höndina út undan ábreiðunni, tók í ermi föður síns og lagði sig aftur til hvíldar. Gamli beið þolinmóður nokkur augnablik. I húsinu var óvenju- lega kyrt. Það vakti forvitni hans. Án þess að færa sig um set opnaði hann varlega dyrnar með þeirri hendi, sem hann hafði lausa, og gægðist inn í stærra herbergið. Hann varð alveg hissa, því herbergið var tómt og myrkt. I sama augnabliki brustu brenn- andi spýtur í eldstónni og logi gaus. upp. Gamli sá þá, aö Dick Bullen sat fyrir framan glæðurnar. »Heyrðu!« Dick hrökk við, reis upp og kom tíl hans dálítið valtur á fótunum. »Hvar eru félagarnir?«, spurði Gamli. »Peir eru að flækjast upp eftir jarðgöngunum. Eeir koma hingað aftur undir eins. Eg sit hérna og bíð eftir þeim. Hvað ertu að glápa á, Gamli?«, bætti hann við með uppgerðarhlátri. »Heldur þú, að ég sé fullur?« Eað hefði mátt fyrirgefa Gamla, þótt hann hefði haldið slíkt, því augu Dick’s vóru vot og kinnar hans kafrjóðar. Hann reik- aði aftur að eldstónni, geispaði, hristi sig, hnepti frakkanum og hló. »Nei, ölföngin eru ekki svo mikil hérna, Gamli. Sittu nú alveg kyr,« hélt hann áfram, þegar Gamli ætlaði að losa ermi Þýð. 1 Johnny kallar jólin Chrismiss (Christmas).
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.