Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1902, Blaðsíða 55

Eimreiðin - 01.09.1902, Blaðsíða 55
215 höfðu mist aðdráttarafl sitt. Jafnvel herra Hamlin var feginn að yfirgefa Simpson’s Bar. Með hepni hafði hann rekið þar erfiðu iðnina sína og unnið stórfé. En 50 dollarar vóru í raun og veru alt, sem hann átti eftir af því. »Ef ég væri beðinn,* sagði hann nokkru síðar, »að benda á notasælt smáþorp, þá mundi ég undir eins benda á Simpson’s Bar. þar getur íþróttamaður, sem vill hætta við iðn sína og sækist eigi eftir peningum, stöðugt hreyft hönd sína. En þar er ekki tilvinnandi að vera fyrir ungan mann, sem hefir fyrir mörgum að sjá og þarf því að reka iðn sína af alefli.« Fjölskylda herra Hamlin’s vóru aðallega fullorðnar konur. Pessi orð lýsa því fremur fyndni hans en framfærslu- skyldum. Kvöld þetta sátu þeir, sem hann átti við með orðum þess- um, þöglir og hreyfingarlausir. Kom það bæði af leti og skorti á hressingu. Jafnvel skyndilegt hófabusl fyrir utan dyrnar gat eigi vakið þá. Aðeins Dick Bullen hætti að skafa pípu sína og leit upp. En enginn hinna sýndi á nokkurn hátt, að hann þekti eða kannaðist við manninn, sem kom inn. Reyndar þektu þeir- manninn mjög vel. I Simpson’s Bar var hann kallaður Gamli. Hann var ef til vill fimtugur að aldri, en var farinn að hærast og hárið orðið dálítið gisið. Annars var hann ern og unglegur að útliti. Eigi geðjaðist mönnum mjög vel að yfirbragði hans. Og í svip hans var hægt að lesa afar- skjótar breytingar hugsana og tilfinninga. Pað var auðséð, að hann var nýkominn úr fjörugu samkvæmi. Hann tók því í fyrstu ekki eftir alvöru lagsmanna sinna, klappaði glaðlega á herðar þess, er næstur sat, og kastaði sér niður í auðan stól. »Félagar! það var ágætt, sem ég heyrði rétt áðan. lJiö þekkið hann Smiley hérna fyrir handan — Jim Smiley — skrítn- asta náungann í Simpson’s Bar? Já, Jim sagði núna ágæta sögu um« .... »Smiley er b................asni,« tók ruddaleg rödd fram í fyrir honum. »Smiley er ekkert annað en b...........þefdýr,« bætti annar við með draugslegri röddu. fögn fylgdi orðum þessum. Gamli leit skjótum augum í kringum sig á félaga sína. Síðan breyttist svipur hans smátt og smátt. ^Pað er satt,« sagði hann gætilega eftir nokkra þögn, »já, auðvitað er hann nokkurs konar þefdýr og allmikill asni.« Hann
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.