Eimreiðin - 01.09.1902, Blaðsíða 49
209
ert — nema það, að hlaða túngarð utan um ísland, nýjan múrgarð
með kínversku lagi, eða að því leyti sem hann var áður til, að endur-
bæta hann, fylla upp í skörðin og bæta ofan á hann nokkrum lögum,
ef ekki úr grjóti, þá úr íslenzkri sniddu, láta hann verða svo háan, að
enginn maður kornist út og engin erlend framfarahugsan inn. Svona
er nú kredda þessa sérstaka Þrándar í Götu — sf’jóðólfs'S. Ég ætla
ekki að segja neitt meira um þennan náunga, nema að eins það, að
biðja yður alla að láta honum ekki takast, að deyfa hjá yður velvild-
arhuginn til íslands og þess, sem nokkurs er virði í hinum íslenzka
föður- og móðurarfi vorum.«
Næst kemur ritgerð, ’sem heitir »Bókstafurinn og andinn«, eftir
síra Fribrik Bergmann. um hina svo nefndu »Biblíugagnrýni« og hall-
ast hann þar að sömu skoðun og síra Jón Helgason, en reynir þó að
synda sem rnest milli skers og báru og stilla til friðar milli forkólfa
hinna eldri og yngri skoðana Síðast er fjöldi ritdóma um nýút-
komnar íslenzkar bækur eftir sama höfund, og er eins og vant er vel
frá þeim gengið í alla staði, en yfirleitt fremur tekið á ritunum með
silkihönzkum en með járngreipum, enda mun mörgum það betur koma.
VÍNLAND I, 1—3. Svo heitir nýtt blað, sem íslendingar hafa
stofnað í Minneota, Minn. og er útgefandi þess Mr. G. B. Björnson,
en ritstjórar þess Mr. Th. Thordarson og síra Björn B. Jónsson. Þetta
blað skiftir sér ekkert af pólitík né öðum flokkadeilum, en ætlar sér
að ræða hlutdrægnislaust málefni íslendinga, einkum þeirra, er búa í
Bandaríkjunum, og flytja fréttir frá íslendingum bæði vestan hafs og
austan. Það flytur og stutt ágrip af almennum fréttum, um helztu við-
burði í heiminum, nýjar uppgötvanir, bókmentir íslenzkar og enskar og
ýmsan annan fróðleik. Blaðið kemur út einu sinni á mánuði
og er í líku sniði og »Sunnanfari«, en án mynda. Þau 3 númer, sem
út eru komin, eru mjög myndarlega af hendi leyst og benda á, að
blaðið muni verða hið eigulegasta og snotrasta bæði að efni og búningi.
V. G.
ALDAMÓTA-ÓÐUR 1900—1901. Eftir Jón Ólajsson.
Kvæði þetta er í 4 köflum. Fyrsti kaflinn er um tímann t. d.
«Árþúsundir, augnablik
eru Tímans mælistrik«
Annar kaflinn er um 19. öldina alment t. d.
»Þú nítjánda’ öld, Promeþeifs dóttir djörf,
hve dýrleg þín afrek! — Vor hversdags-störf
nú lofsyngja list þinni’ og snilli.
Vér fljúgum með eimkrafti’ um lög og láð,
vér leggjum um hnöttinn örmjóan þráð
og mælumst við heimsenda milli!«
Þriðji kaflinn er um Island á 19. öldinni. Um íslenzkuna kveður
hann meðal annars þetta: