Áramót - 01.03.1906, Qupperneq 7

II
statS fastr prestr hjá hinum íslenzka Alberta-söfnuSi
vestr undir Klettafjöllum. Og þar sem enginn var til,
er tekiS gæti að sér fyrrveranda starf hans á missíón-
arsvæSinu, vomrn vér í þeim efnum fremr báglega
komnir. AS miklu leyti hefir því þetta síSastliSna ár
veriS oss sannkallaS biSarár. AS fœra kirkjufélags-
starfsemina nokkuS verulega út gat ekki komiS til
mála á þessu ári. Til annars var ekki aS hugsa en aS
reyna aS halda því viS, er áSr var byrjaS, eftir því sem
veikir kraftar leyfSu meS drottins hjálp.
ASal-starfsmaSrinn, sem kirkjufélaginu hefir bœtzt
x síSustu síS, er studiosus theologiae Jóhann Bjarnason,
sem í fyrra eftir eins vetrar dvöl á prestaskólanum lút-
erska í Chicago tók aS sér kristilegt missíónarverk meS-
al fólks vors yfir sumarmánuSina. Frá kirkjuþingi og
til hausts, þá er hann hvarf aftr til skólans, vann hann
J>ó aS eins í einni byggS, norSrparti Nýja íslands. Var
hann þar í samvinnu meS séra Rúnólfi Marteinssyni,
xneS fram til þess aS bœta söfnuSunum á því svæSi
(ÁrdalssöfnuSi, GeysissöfnuSi, BreiSuvikrsöfnuSi og
BrœSrasöfnuSi) þaS upp, er þeir vitanlega myndi missa
viS þaS, er séra Rúnólfr, eins og til stóS, hætti aö
þjóna þeim. Um þessa starfsemi hans kom skýrsla frá
honum all-nákvæm, og birtist hún á sínum tíma í „Sam-
einingunniA Svo hefir hann aftr, síSan í vor, er hann
kom frá skólanum, á .líkan hátt starfaö á sama svæði
allt til þessa, væntanlega eins og áör meö góöum á-
rangri. En í þetta skifti fór hann þangað eftir beinni
áskoran frá hlutaöeigandi söfnuöum öllum. Og mun
hann meö væntanlegix samþykki þessa kirkjuþings
halda kennimannlegri þjónustu sinni þar áfram allt til