Áramót - 01.03.1906, Qupperneq 19

23
um Glenboro og Baldr. Úr þeim útibúum ætti hitF
fyrsta aö geta oröið sérstakir söfnuöir. Eins væntanlega
úr samskonar útibúi, sem Garöarsöfnuör á í Edinburg,
Sérstakiega vil eg til þess ráöa, aö kirkjuþing þetta
setji á dagskrá sina máliö um rétta og ranga aöferö vifr
þáð að hafa inn fé til kirkjulegra þarfa. Þvi á því er
enginn vafi fyrir mér, aö hugmyndir eigi all-fárra af
sáfnaöafólki voru um þaö eru tálsvert ruglaöar. En
slíkr rug'.ingr hefir margrisiegar og víðtœkar skaösemd-
arafleiðingar fyrir kristindómslífiö. Og þaö er heilög
skylda vor allra að hjálpa hver öörum til rétts kristilegs
trúarskilnings í því efni.
Á ýmsan hátt vill rangsnúinn Qg vanheilagr
heimsandinn streyma inn í kirkjuna, lama starfskrafta
hennar, deyfa hiö guðiega ljós hennar, dáleiöa börn
hennar, leggja hana undir sig. 1 fjármálabaráttu frum-
býlingsskaparins kirkjulega rís sú freistingarhugsart
einatt upp hjá safnaðarfóiki, að því sé ofvaxið að fleyta
málefni kristindómsins áfram, og hljóti það því aö seil-
ast út fyrir kirkjuna eftir peningalegri hjálp, jafnvel til
þeirra manna, sem sannindum guös orös eru andstœðir.
Gegn því, að söfnuöir vorir falli fyrir þeirri fréisting,
veröum vér sterklega aö votryggja þá 1 Jésú nafni. Og
meöal annars ætti það að vera hið heilaga markmið
kirkjufélags vors og kirkjuþingsins. Eri ekki heldr á
neinn annan hátt má kirkjulýðrinn brúa vfir djúpið milli
trúar og vantrúar, kristindómsins og heiöindómsins, svo
framarlega sem heimsandinn á ekki vor á meðal að
aö verða ráöandi i kirkjunnL Vér megum ekki slá af
guös oröi til þess aö afla oss vinfengis hjá afneitendum
þess eöa til þess aö komast hjá óvild og illu umtali, sem