Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1918, Síða 100

IOO
Frá írlandi
um eigi verið barnanna bestir. Er Irum vorkunnarlaust
að vita þetta, en vanstillingin og hatrið gerir suma þeirra
svo blinda, að þeir kunna eigi að varast slíkt.
Hinn 5' mars urðu Irar fyrir þeim skaða, að missa
John Redmond, hinti ágæta foringja sinn. Hann hafði
sjeð fyrir löngu, að sættir við Englendinga væru bestar
fyrir Ira, og vann að því, jafnframt því sem hann vann
að sjálfstjórn íra, og það gerði hann betur en nokkur
maður á 20. öld. Eftirmaður hans varð John Dillon,
aldraður maður (f. 1851), einn af helstu þingmönnum Ira
og mælskumaðuf mikill, en hann þykir ákafamaður mikill
og óvinveittur Englendingum; þykir því sumum efamál,
hvort hann sje vel til foringja fallinn. En hann hefur nú
lýst vanþokka sínum á hinu fyrirhugaða samsæri eða
uppreist.
Ritgjörð þessi er lesin saman úr mörgnm bókum og ritgjörðum, og
eru þessar helstar: P. W. Joyce, A short history of Ireland from the
earliest times to 1608, London 1893. Sami, A concise history of Ire-
land from the earlist times to 1908, Dublin 1915. Sami, The story of
ancient irish civilisation, London 1907. Johannes Steenstrup, Historie-
skrivningen hos keltiske Nationaliteter, (í »Fra Fortid og Nutid«, Kbhvn.
1892). Alice Stopford Green, l'he making of lreland and its undoing
1200—1600, London 1908. Sama, Irish nationality, London 1911 (í
Home university library). W. E. H. Lecky, A history of England in
the eighteenth century. I—VIII b., London 1878—90. Sami, Leaders
of public opinion in Ireland, London 1861, ný útg. 1903. Lecky hefur
og ritað sjerstaka sögu Irlands á 18. öld, 5 bindi, en hún er eigi til hjer
á bókasöfnum. Horace Plunkett, íreland in the new century, London
1904. O’Donnell, A history of the irish parliamentary party, I—II,
London 1910. C. Maxwell, A short history of Ireland, London 1915.
John Richard Green, A short historv of the english people, London
1886. Douglas Hyde, A literary history of Ireland, London 1901.
A Norðurlöndum hefur sögu Ira verið of lítill gaumur gefinn, og
lítið ritað um hana nema um víkingatíðina; langmerkast er rit Joh.
Steenstrups, Normannerne, 4 b. Af öðrum ritum um víkingana skal
að eins nefna hjer tvö: Alex. tíugge, Vesterlandenes indflydelse pá Nord-
boerne i vikingetiden, Kristjania 1905 og L. J. Vogt, Dublin som norsk
by, Kristj. 1896. S. B. Thrige, Irlands historie, Kbhvn. 1891, er eina