Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1918, Qupperneq 135

Tvær sænskar bækur
35
Ýmsir íslendingar munu kannast við dr. Rolf Norden-
streng, höfund bóka þessara. Hann ferðaðist á Islandi 1903,
og hefur ritað margar greinar á sænsku um ísland, íslenskar
bókmentir og hag landsmanna Hann hefur og haldið mjög
marga fyrirlestra um Island og gert meira en aðrir menn (
Svíþjóð til að breiða þar út þekkingu um land vort og þjóð;
er þess þörf, því að þekking almennings í Svíþjóð' á lslandi
er enn minni en í Danmörku, eins og vel er skiljanlegt.
Fyrri bókin er eins og nafn hennar bendir á um vikinga-
ferðir Norðurlandabúa. Segir þar fyrst frá Norðurlöndum áður
en víkingaferðirnar hófust, þá frá upphafi víkingaaldarinnar og
ástæðunum til þess að menn fóru í víking. f’ví næst er skip-
um víkinganna lýst, vopnum og útbúnaði, þá er um víkinga-
flokkana, hernaðarlist þeirra og bardagaaðferð. Síðan segir af
vesturvíking, og eru víkingaferðirnar flokkaðar eftir löndum og
sagt fyrst frá víkingaferðunum til Englands, þá til írlands;
verður alt efnið skipulegt og glögt, er skýrt er frá hverju
landi fyrir sig. Eftir það segir frá víkingaferðunum í Austur-
veg og að lokum er kafli um menningu víkinganna.
Bók þessi er skemtilega rituð og með efnið er farið svo
vel, að hún er eflaust hið glöggasta yfirlit, sem til er um all-
ar víkingaferðirnar. Þeir Islendingar, sem hafa lesið hina fróð-
legu víkingasögu sjera Jóns Jónssonar, mundu sjerstaklega
hafa mikla ánægju af að lesa bók þessa.
Síðari bókin um »kynstofna Evrópu og þjóðflokka* kom
út í fyrra. Hún þótti koma í svo góðar þarfir, að hún seldist
á fáum mánuðum og kom þá út ný endurbætt útgáfa. Norð-
urlandabúa hefur um hríð vantað hæfilega stóra bók um þjóð-
emi Norðurálfumanna, því að þær, sem til voru, voru úreltar.
Bók þessi lýsir fyrst kynstofnum og þjóðum yfirleitt, síð-
an segir frá kynstofnum Evrópu í fymdinni og kynstofnunum
nú á tímum. I’ví næst er germönsku þjóðunum lýst, þá hinum
keltnesku, þá hinum rómönsku, þá grísku , þá baltversku, þá
slavnesku, þá finsk-ugrisku, þá hinum tyrknesku eða turko-
tatarisku þjóðum. Að lokum er talað um nokkrar smáþjóðir í
Evrópu, sem eru ekki af indoevropeisku ættinni, þá um Gyð-
inga og að endingu um þjóðareinkenni og framtíð kynþátt-
anna í Evrópu.
Bók þessi hefur hina sömu kosti sem bókin um víkinga-
ferðirnar, en efnið er enn margbreyttara, og um ýms atriði
er þar að ræða, sem vísindamönnum kemur eigi saman um
og ávalt verður erfitt úr að greiða. En það er eigi hægt að
benda íslendingum á betri bók handhæga en þessa um þjóð-