Dagblaðið Vísir - DV - 27.01.1982, Qupperneq 16

DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. MtÐVlKUDAGUR 27. JANÚAR 1982.
16
Spurningin
Borðar þú hákarí?
Hreiðar Jónsson: Nei, það geri ég
ekki. Mér finnst hann einfaldlega
vondur.
Guðrún Sæmundsdóttir: Ég hef nú
smakkað hann. En mér flnnst hann nú
ekki vera neitt sælgæti.
Katrin Pálsdóttir: Nei, alls ekki. Ég
hef aldrei borðað hann. Það er svo
gasaiega vond lykt af honum.
Sigriður Eyjólfsdóttir; Nei, ég hef
aldrei bragðað S hákarli og veit því
eðlilega ekki hvort hann er góður eða
ekki.
Páll S. Sv. Pálsson: Nei, það hef ég
aldrei gert og hef ekki hugsað mér að
gera í framtíðinni. Ég held að hann s<
bara vondur.
Halldór Arnarsson: Nei, og hef
aldrei bragðað á honum.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesend
Er útvarp í strætó vandamál?
— Póliiískir seiðskrattar styrkja stöðu sínar segir Besandi
Það birtast ekki mörg lesendabréf í
Þjóöviljanum, — heldur ekki Tíman-
um. Stöku sinnum birtist eitt og eitt.
þessi bréf eru venjulega pólitísks eðlis
og styðja eða ýta undir þá pólitísku
stefnu sem þessi blöð hafa að leiðar-
ljósi.
Eitt slíkt birtist nýlega í Þjóðviljan-
um og fjallaði um þá „ósvinnu”, að
vagnstjóri hafði leyft sér að stilla út-
varpstæki sitt á Keflavikurstöðina í
staðinn fyrir Reykjavík, — eins og
hann átti auðvitað að gera, að mati
„kvartarans”!
Nú, það er engum blöðum um það
að fletta að þarna gerði vagnstjórinn
stóra „skyssu”. Formaður stjórnar
Strætisvagnanna sem er Alþýðu-
bandaiagsmaður hafði umsvifalaust-
samband við blaðið strax daginn eftir
og las öllum vagnstjórum pistilinn.
Ekki skyldi á þvi standa!
Strætisvagnastjórnarformaður
Alþýðubandalagsins sagði að þegar
vagnstjórunum í vögnunum hefði
verið veitt heimild til að hafa útvarp í
vögnunum hefði það verið gert með
því skilyrði að ekki væri verið að
hlusta á útlendar stöðvar! Þessu
hefði fulltrúi vagnstjóra í nefndinni
verið samþykkur!
„Strætófarþegi” telur ekki loku fyrir það skotið að Alþýðubandalagið komi
upp eftirliti til þess að varna því að vagnstjórar stilli útvarpstæki sin á Kefla-
vikurstöðina i stað RÚV.
„Hins vegar gerist það,” sagði for-
maðurinn, „að eftir að útvarpið er
komið í vagnana þá bara dynja kvart-
anir yfir mig! Farþegar segjast bara
ekki vilja fara með vögnunum af
þessum sökum!”
Þeim tilmælum hefur því verið
beint til vagnstjóranna að þeir hlusti
ekki á annað en íslenzku stöðina
framvegis. „Ég hélt að þetta mál
væri þar með úr sögunni,” sagði for-
maðurinn ennfremur.
Nú hefur þaði hins. vegarigerzt að
ekki eru allir vagnstjórar sáttir við að
þurfa að hlita reglum pólitískra ag-
enta i stjórn Strætisvagna Reykjavík-
ur og stilla sennilega á hvaða stöð
sem er ef þeim býður svo við að
horfa. Hvaða farþegi ætli sé svo sem
að koma inn í strætó til að hlusta á
framhaldssögur eða fréttaþætti?
Úr því að búið er að veita vagn-
stjórum leyfí til að nota viðtæki yfir-
leitt er þeim þá ekki frjálst að nota
hvaða stöð sem er?
Ég vona bara að þeir láti ekki kúga
sig til hlýðni í þessu máli. Að minnsta
kosti ekki fyrr en farið verður að
setja sérstakan „vaktmann” í hvern
vagn til þess að fylgjast með hvaða
vagnstjóri hlustar á erlendar stöðvar.
Og sannið til, það verður næsta
skrefið! Annað eins er í bígerð i þessu
landi. — Ef ekki vaktmaður í strætó
þá að verðlauna farþega sem geta
sannað að heyrzt hafi í óæskilegri út-
varpsstöð í strætó. Vagnstjórar, ver-
ið nú varir um ykkur ! — Hver sá sem
situr framarlega í vagninum getur
verið. . .
Vegna skrefatalningar:
ÖRYRKIAR OG GAMALMENNE NOTA
EKKISÍMANN JAFNMIKIO OG ÁÐUR
— segir öryrki sem vill aö sú notkun verði athuguð
Öryrki hríngdi:
Um daginn sá ég grein í DV þar sem
yfirverkfræðingur Pósts- og sima-
segir að samanburður á reikningum
símnotenda sýni að hækkun vegna
skrefatalningar sé vart merkjanleg ef
bornir eru saman reikningar nóvember-
mánaðanna 1980 og ’81.
Síðan segir i greininni: „Við gerðum
mælingu á einni stöðva okkar á
miðjum degi og bárum saman mælingu
frá þvi í næsta mánuði á undan svo og
frá í sumar. Niðurstaða þess saman-
burðar sýndi aðeins frávik upp á 2—
4%, þannig að fólk virðist nota simann
jafnmikiðog áður.”
Þessi grein þykir mér heldur betur
vera villandi og ummælin makalaus.
Fyrirsögnin er: „Fólk notar símann
jafn mikið og áður”.
Ég er öryrki og bundinn heima við
allan liðlangan daginn. Síminn var mér
og þeim kunningjum mínum sem álíka
er ástatt fyrir mikii huggun. Svo brá nú
við þegar skrefatalningin kom á að
síminn hringir bókstaflega aldrei, né
hringi ég nema bráða nauðsyn beri til.
Svo er því fiaggað hvað mest að
skrefatalningingildi ekki eftir kl. 19 á
kvöldin né um helgar. Það fólk sem úti
vinnur er einmitt heima hjá fjöl-
skyldum sínum þá, svo ekki er verið að
eyða tímanum í símtöl, enda nóg að
gera heima. Á kvöldin tekur síðan sjón-
varpið við og það er nú ein mesta af-
þreying okkar sem ekkert komumst.
Hvernig væri að síminn tæki sig til
og mældi notkunina hjá öryrkjum og
gamla fólkinu? Hjá þeim hópi var
síminn kannski eini tengiliðurinn við
oft gleymið umhverfi hjá þeim hópi
sem að jafnaði er Iátinn afskiptur, því
hann má sín minnst — nema rétt fyrir
kosningar.

„Svo brá nú við þegar skrefatalningin
kom á að síminn hríngir bókstaflega
aldrei né hringi ég nema bráða nauðsyn
beri til,” segir öryrki sem síminn var
mikil huggun áður.
Áskorun til útvarpsráðs:
Kaupið fleiri Dallas-þætti
Dallas-unnendur hafa verið nokkuð iðnir við að láta i sér heyra. Þeir viija fá fleiri Dallas-þætti og ekkert múður.
— ogþað semfyrst
A.A.; A.G.; Á.Þ.; E.R. og A.E.
skrífa:
Við erum hér nokkrir Hafnfirðingar
sem finnst það vera algjör synd að fá
ekki að sjá fleiri Dallas-þætti.
Við tökum því eindregið undir orð
lesanda sem skrifar i DV 20. jan. sl. og
okkur er vel kunnugt um að ekki eru
fáir sammála þessu, hvað sem and-
stæðingar þáttanna vilja vera láta. Þeir
geta þá sleppt þvi að horfa á þetta efni.
Fram að þessum sorglegu „endalok-
um” hefur maður setið stjarfur fyrir
framan kassann þegar Dallas var á dag-
skrá, og gætt þess vandlega að missa
helzt ekki af einum einasta þætti. Síðan
á auðvitað að fella niður einmitt þessa
þætti!
Við skorum á Útvarpsráð að kaupa
fleiri Dallas-þætti og það sem fyrst.
Efnið sem komið er í staðinn er drep-
leiðinlegt.