Dagblaðið Vísir - DV - 26.10.1982, Blaðsíða 19

DV. ÞRIÐJUDAGUR 26. OKTOBER1982.
19
Kaninumar eru ósköp gæfar og Haukur Brynjar er þvi sallarólegur að gefa þeim kom.
Ijósm. EJ.
Ullarkanínum
dreift
um landið
Ungarnir fœðast svo tH háriausir en Hjótt fer að vaxa á þá uii, alhvít auðvitað.
Rúmlega eitt ár er liðið síðan f jórir
bændur á Suöurlandi fluttu ullarkanin-
ur til landsins frá Þýskalandi. Um er
að ræða alhvitar kanínur eða albinóa
sem gefa af sér ull sem er einstaklega
létt og einangrandi þar sem hvert
hár er holt aö innan. Kanínuræktin er
hugsuö sem hliðargrein með annarri
búgrein. Kaninur þessar voru í ein-
angrun fyrstu fimm mánuðina en svo
tóku eigendurnir við þeim. Nú hefur
yfirdýralaknir gefið leyfi til að dreifa
megi afkomendum kaninanna um
landiö, en margir áhugasamir bændur
hafa fengið leyfi til kanínuræktar.
Einn þeirra bænda sem upphaflega
fluttu kaninumar til landsins er Jón
Eiríksson bóndi i Vorsabæ á Skeiðum.
Hvemig hefur kaninuræktin gengiö,
Jón? „Hún hefur gengið vel. Að vísu
missti ég tvö dýr af tíu í flutningunum
«i síðan hefur allt gengið vel. Ufiar-
Þau komu alla leið úr Húnavatnssýsiu að sækja kaninumar á Skeiðin: Stefán Thedórsson, HaHdóra
Jónmundsdóttir og Þorbjörg Ásbjömsdóttir.
kanínur em svo til alveg lausar viö
sjúkdóma. Dýrin hafa verið hress og er
fjölgunin ör. Kvendýr eiga að jafnaði
unga á fjögurra mánaöa fresti og eiga
allt að 11 ungum hver. Við fluttum inn
10 dýr hver eða samtals um 40 dýr en
nú em þau orðin rúmlega þrjú
hundruð.
Þetta em mjög elskuleg dýr og
skemmtileg. Við höldum að kaninu-
rækt geti orðið arðbær hliðargrein í
landbúnaði og þá sérstaklega fýrir
eldra fólk þar sem vinnan er frekar
létt. Helsta vinnan er við klippinguna
en kanínumar em klipptar á þriggja
mánaða fresti. Ullin er það sem sóst er
eftir á kanínunum en kanínur gefa af
sér um það bil 1200—1400 grömm af ull
á ári. Einnig má nýta kanínur til
matar og eins em gerðar kápur úr
skinnunum.
Þessi atvinnugrein er bindandi þvi
að gefa þarf kanínununum á hverjum
degi, en aftur á móti em þær ekki
erfiðar á fóðrum. Þær boröa gras á
sumrin og hey á veturna, ásamt smá-
vegis af sérstöku komi sem er flutt inn.
Einnig þykir þeim gott kálmeti. ”
— Hvernig gengur að koma ullinni i
verö. „Við höfum verið að kanna
markaði víða um heim og bíðum eftir
tilboðum, meöal annars frá Þýska-
landi og Danmörku. Einnig höfum viö
kynnt ullarverksmiðjunum á Alafossi
og Gef juni ullina og er veríö aö kanna
þar vinnslumöguleika. Við erum
ekkert hræddir um að koma ekki
vömnni í verð þvi að ullaf kanínumer
eftirsótt einangmnarefni í föt og sér-
staklega fyrir fjafiagarpa og skíða-
fólk,”sagðiJón.
Halldóra Jónmundsdóttir frá
Auökúlu í Svínavatnshreppi var stödd
hjá Jóni og var að sækja sex kanínur
sem hún hefur fengið leyfi til að hafa.
Það em fyrstu kanínurnar sem hafa
farið í Húnavatnssýslu en nokkur dýr
hafa faríð í Bárðardal í Þingeyjar-
sýslu. öll önnur dýr em á Suðuríandi.
Hvemig lýst þér á kanínurækt, Hall-
dóra? „Ég hef ekki hikað við að fara út
í þetta. Þetta era falleg dýr að sjá og
ekki erfitt að fóðra þau. Þessara dýra
er beðið með eftirvæntingu í Húna-
vatnssýslu.”
Jón Eiriksson afhendir Halldóru Jónmundsdóttur fyrstu kaninuna.