Dagblaðið Vísir - DV - 23.07.1983, Qupperneq 17

DV. LAUGARDAGUR 23. JULI1983.
17
FóIh veróur brjálað
í þessari sturtu
Nú eru elstu menn fyrir löngu
hættir aö muna eftir annarri eins
veöráttu og veriö hefur á Reykja-
víkursvæðinu frá því að skólum lauk
í vor og gengið var fellt til bjargar út-
geröinni sem hefur ekki rekið upp
bofs að undanfömu enda gæti það
orðið hættulegt þar sem hundahald
er bannað með lögum víðast hvar á
landinu nema í sveitum og menn
jafnvel settir í tugthúsið fyrir að
hýsa elsta vin mannsins eða látnir
borga sekt að öðrum kosti eins og
skattsvikarar eru látnir gera í þau
fáu skipti sem upp um þá kemst.
Skattsvikarar ganga hins vegar
alltaf lausir af því að það er ekki
vitað til þess að þeir bíti börnin
okkareða kúki á gangstéttar.
Við þjóðveg 711 var mikið talaö um
veður og þar voru allir veðiu-spá-
menn, hver með sínum hætti, sumir
fengu gikt í skrokkinn, það var örugg
vísbending um að lægð væri á leið-
inni, aðra dreymdi fyrir veöri og svo
voru þeir sem kunnu vísur um veðrið
og svona mætti lengi telja.
Þótt ýmsir veöurspádómar við
þjóðveg 711 rættust ekki var þó eitt
næsta víst, ef menn spáöu því að nú
kæmi hann á noröan, kom hann á
norðan og þvi miður var noröanáttin
oftansi þrálát.
En það er svo skrýtið með þessa
norðanátt að þegar hún er komin
suður fyrir heiði er hún allt í einu
orðin að sólskini í Reykjavík og við
sem þoldum ekki þessa átt við þjóð-
veg 711 söknumhennarhér.
Við þessu er fátt að gera og þó
þekki ég fólk sem tekur það til
bragðs þegar sunnanáttin er að gera
út af við það að kaupa sér sól á Spáni
og afsakar þessa vafasömu fjárfest-
ingu með því að það verði brjálað
fyrr en seinna í þessari sturtu, eins
og það kallar landið sitt, og vilji ekki
gera sínum nánustu þann óleik að
sitja uppi með sig í því ástandi því að
nóg virðist á þá lagt að sitja uppi
með það óbrjálað.
Lengi vel maldaði ég í móinn og
benti þessu fólki á það að við Islend-
ingar heföum lifað við óbliö kjör á
öllum sviðum mann fram af manni
og það hefði einmitt verið veðurfarið
sem gerði okkur að þeim hetjum sem
við erum í dag og bætti því viö aö það
væri ekki á færi neinna veifiskata að
kaupa bensínlitrann á tuttugu og
eitthvað krónur og níutíu aura og
láta loka fyrir heita vatnið, raf-
magnið og símann á tveggja mánaða
fresti vegna þess að nú til dags eru
það ekki þeir sem höggva mann og
annan sem valdið hafa heldur þeir
semerumeðhúfu.
Hofuðfat virðist hafa dálítið
einkennileg áhrif á fólk og ég býst við
að það sé vegna þess hve fáir þurfa
að bera það, það eru allir í nær-
buxum en trúlega tæki enginn eftir
því þótt einhver mætti brókarlaus í
vinnuna, allir tækju eftir því ef
einhver kæmi húfulaus.
Þegar ég var átta ára fékk ég að
fara í sveit og trúlega vegna þess að
foreldrar mínir voru svo fegnir að
losna við mig var mér leyft aö kaupa
húfu. Þetta var falleg húfa, með
skyggni, og þegar ég setti hana upp
fannst mér ég vera lögga og
sagði hverjum sem heyra vildi að
halda kjafti, að öðrum kosti yröi
hann settur inn. Þaö hélt náttúrlega
enginn kjafti og enginn var settur
inn. En húfan stóð fyrir sínu.
Mér dettur þetta stundum í hug
þegar kunningjar minir segja mér
frá viðskiptum sínum við menn með
húfur. Sumir kunna að bera þær,
segja þeir, en svo eru aðrir sem láta
húfuna stíga sér til höfuðs og hegða
sér líkt og ég þegar ég var strákur og
hálfviti, eins og Hannes gamli Jóns-
son sagði stundum.
Ég minntist hér í upphafi á hund
sem vann sér það til óhelgi að eiga
húsbónda sem var settur í tugthús.
Hundur kenndur við hass á líka
húsbónda enhannermeðhúfu.
Alþingi kvatt
Það hafa verið ortar margar vísur
um það aö á Alþingi komi menn sér'
saman um þaö eitt að koma sér
aldrei saman um neitt og hafa þetta
yfirleitt verið nokkuð góöar vísur, ef
égmanrétt.
I hugum okkar, atkvæðanna, er
Alþingi stofnun og öfugt viö margar
aðrar stofnanir, eins og t.d. gjald-
heimtuna líkar okkur illa að þar
skuli ekki vera fólk því að ég man
ekki betur en við höfum kosið
alþingismenn í lýðræðislegum
kosningum forðum daga meö það í
huga að þeir tækju sæti á þingi. Á
hinn bóginn minnist ég þess ekki að
Háaioftið
Benedikt Axelsson
við höfum nokkurn timann kosið einn
néneinn tilaðsitjaígjaldheimtunni,
en það er nú önnur saga.
Nú hef ég ekki hugmynd um hve
mikið gagn er í þingmanni sem situr
heima hjá sér þótt ég hafi rök-
studdan grun um að hann sé álíka
mikils virði, varðandi það að stjóma
þjóðinni, og uppþvottavél en á hinn
bóginn er dæmalaust mikill friöur á
öllum mörkuöum, meira að segja á
vinnumarkaðinum.
En kannski er ekki við öðru aö
búast í þessu þjóðfélagi þar sem
allir viröast á góðri leið með að verða
að maskínum, búið að setja mann-
gildið í tölvu og kallast útskrift þegar
apparatið ælir því út úr sér og lætur
þess getið í leiðinni að klukkan sé
10.47 rétt eins og það sé aðalatriðið í
tilverunni.
I upphafi
I upphafi allt var hér skapað
og ekki að neinu var hrapaö.
Rauðahafið er rautt,
það dauða er dautt,
en enginn veit ennþá hver drap þaö.
Það skiptir trúlega engu máli hver
drap dauöa hafið en mér finnst öllu
verra ef ríkisvaldinu finnst það
sæmandi að greiða niður alls konar
skripalæti en neita um leið fólki um
örlitla fyrirgreiðslu sem hefur orðið
fyrir því að eignast of mörg börn í
einu.
Þegar svo er komið finnst manni
maskínuveldið orðið fullmikið.
Kveðja
Ben. Ax.
EM í Wiesbaden:
Leihur tslands við
Evrúpumeistara Póllands
Þegar þetta er skrifað hefur íslenska
sveitin á Evrópumótinu í Wiesbaden
vermt neðstu sætin um nokkurt skeið.
Að sögn fýrirliðans hafa öll pörin
spilað undir getu og haft mótbyr að
auki enda þessi frammistaða ekki
einleikin.
Hafá ber samt í huga að sveitin hefur
nú spilað við þær sveitir sem bestar
verða að teljast í Evrópu um þessar
mundir, s.s. Frakkland, Italíu, Pólland
og England. Var uppskeran samtals 3
vinningsstig út úr þessum leikjum,
sem er afleitt. En erfiður kafli er nú að
baki og vonandi réttir sveitin við í
seinni hluta mótsrns.
XQ Bridge
Stefán Guðjohnsen
Núverandi Evrópumeistarar eru
Pólverjar og í sjöundu umferð spilaði
Island við þá. Guömundur Pétursson
fyririiði stillti Guðmundi og Þórarni
upp i opna salinn gegn Bryztora og
Martens og gekk þeim þokkalega utan
að þeir misstu game utan hættu sem þó
lá upp í 12 slagi og Pólverjamir tóku.
Félagar þeirra á hinu borðinu, Jón og
Símon, héldu einnig þokkalega á
spilunum enda skildu liöin aðeins 11
impar í hálfleik Pólver jum í vil, 31—20.
Ekki var gæfan með í þessu spili.
Norður gef ur/allir utan hættu.
Landslið tslands í bridge sem nú stendur i strðngu i Wiesbaden.
Norður Norður Suður
Auðvitað getur Jón unnið spilið eins
og það liggur. Hann tekur ás og kóng í
laufi og kastar spaða, trompar sig
heim á lauf, tekur trompin og spilar
spaða á kónginn. Tíu slagir.
En það er líka auövelt að tapa spilinu
og einfaldlega með því að spila upp á
tigulhjónin skipt sem viröist ágætur
möguleiki nema í þessu spili. Einn
niður og Pólverjar græddu 10 impa.
En Jón og Símon tóku síðan slemmu
sem Pólverjarnir misstu og svo kom
þetta spil.
Suður gefur/allir utan hættu.
Vl.STl K
A Á10865
'í' D104 '
0 -
+ KG986
Nordur
A G
V AK9653 (
0 D93
* 1053
Ausiur
A D74
^’72
í> G10652
+ D74
SUDUR
VenTUR
A A97
V 87632
O 83
+ G43
* K65
<?D
0 Á10965
+ ÁK95
Austur
+ D1084
<?G
O KD4
+ D10872
SURUR
+ G32
^ AK10954
O G72
+ 6
1T 1H + K932
2 L 2H <?G8
2G 3T O AK874
3H 4H + Á2
P \ ' Þar sem Símon og Jón sátu, n-«,
Eftir þessa sagnseriu ákvað gengu sagnir á þessa leið:
Þórarinn í vestur að spila út spaöaás
og meiri spaða. Þar með voru öll Suöur Vestur Norður Austur
vandamál sagnhafa að baki og auðvelt 1T 2T*) 2H pass
að renna heim tíu slögum. 2S pass 3 H pass
I lokaða salnum varð Jón Asbjöms- 4 H pass pass pass
son einnig sagnhafi í fjórum hjörtum
I opna salnum gengu sagnir Pólverj- en Pólverjinn í vestur kaus að trompa
annaþannig: út. *) Einhverjirlitir
Austur spilaði út trompi, Símon lét
áttuna og drap tíu vesturs með kóngn-
um. Hann spilaði næst trompás og
réðst síðan á tígulinn. Vestur trompaöi
og spilaði laufi, einn niður.
Á hinu borðinu var lokasamningur-
inn einnig fjögur hjörtu en nú kom
austur út með tígul. Þar með voru
dagar varnarinnar taldir og Evrópu-
meistararnir bættu 10 impum við í sinn
dálk.
1 seinni hálfleik komu Jón og Sævar
inn á fyrir Jón og Símon. Ekki höfðu
þeir erindi sem erfiði — Pólverjarnir
skoruðu látlaust — og þegar upp var
staðið höfðu Evrópumeistaramir náð
öllum vinningsstigunum en landinn
slapp með núllið.