Dagblaðið Vísir - DV - 01.11.1984, Blaðsíða 4

4
DV. FIMMTUDAGUR1. NOVEMBER1984.
Skömmu eftir hádegi i fyrradag þyrptíst hópur manna inn i húsakynni sáttasemjara tíi að hvetja samn-
ingamenn tíiað fella samninginn. Kristján formaður skýrir málið.
Á sokkaleistum
í samningaþófi
Rétt fyrir klukkan ellefu í fyrrakvöld
var slökkt á kertunum fyrir utan
karphúsið. Þar haföi logaö samfellt í
tæpar þrjátíu og fjórar klukkustundir
eöa frá upphafisamningafundarBSRB
og ríkisins er hófst um eittleytið á
mánudag.
Faðmast og kysst
Ljós var tendrað í von um að samn-
ingar næðust og skyldi loga þar til
undirritun væri á blaði. Það voru ltmir
samningamenn sem yfirgáfu húsa-
kynni sáttasemjara en skilnaðar-
stundin virtist mörgum nokkuð sár.
Því menn kysstust og föðmuðust, þó
ekki Albert og Kristján, þeir tókust í
hendur, en ýmsir aðrir kysstust. Því
var heitið á víxl að viöhalda því góða
sambandi sem tekist hefði í barátt-
unni.
— Andinn og sveiflurnar í þessari
síðustu lotu tóku á sig ýmsar myndir.
Stundum var létt yfir mönnum,
reyndar töluverður gálgahúmor þegar
vökustundum fjölgaði en í næstu andrá
var alit komiö í hnút. Fyrir utanhúss-
sauð virtist h'fið þarna innandyra
nokkuð flókið. Menn voru lokaðir inni í
herbergjum, misstórum eftir tignar-
stöðum. Albert til dæmis hafði rúmgott
herbergi fyrir sig og sitt lið. Hann fór
ekki út úr húsi fyrr en yfir lauk — þá
jafnhress og hann gekk inn — enda ent-
ust vindlabirgðirnar alla lotuna.
Réttir aðilar hittust
1 þessum húsakynnum hagar þannig
til að fyrir framan skrifstofuherbergi
sáttasemjara er setkrókur og kaffi-
horn. Leiö margra lá þar um og héldu
blaöamenn sig þar framan af þar til
þeir settust í „sóttkví” hjá kjararann-
sóknanefnd handan veggja. En á þessu
„markaðstorgi” bar ýmislegt fyrir
augu. Einn og einn úr sextíu manna
nefndinni af hæðum ofan gekk þar um
— leit yfir hópinn — horfðist í augu við
annan í kaffihominu og skiln-
ingsaugnatillit flaug á milli tveggja.
Og kannski var þetta nóg. Þetta leiddi
líka stundum til aö tveir hittust af
tilviljun, annar á sokkaleistum og hinn
í blankskóm við gluggasyllu. Stundum
skiptust menn á blöðum, stundum eins
atkvæðis orðum — og þá muldrað í lág-
umhljóðum.
Sáttasemjari hvarf inn um dyr, út
komu tveir, þeir hurfu inn um aörar
„Heldur þú að þetta geri útslagið?" má lesa úr augum Þorsteins Geirs-
sonar, eins samningamanns ríkisins. Sáttasemjari, athugull, tekur við
piagginu úr höndum fjármálaráðherra. Kannski var þetta skjalið sem gerði
útslegið.
Á meðan vindlarnir endast.
dyr, og út komu þrír. Fyrir bláókunn-
uga virtist þetta hálflosaralegt en í
raun var þetta þaulskipulögð
„umferðarmenning”. Réttir aðilar
hittust „fyrir tilviljun” og að lokum
gekk allt upp.
Ýmsir skjálftar
En áður en til þess kom höföu nokkr-
ir skjálftar leikið um sali. Einn varð
þegar sextíu manna nefnd BSRB sem
komiö hafði sér fyrir í stórum sal á
efstu hæð hússins fékk NT í hendur
aðfaranótt þriðjudagsins. Þá höfðu
menn setið aðgerðalausir frá því
klukkan eitt á mánudegi, ýmist við
spil, prjónaskap eða diskúsjónir.
Engar fréttir höfðu borist til stóra
hópsins um sáttatillögur eða samn-
ingsdrög sem sex manna nefnd beggja
deiluaðila hafði veriö að ræða í nokkra
klukkutíma og sagt var frá í NT glóö-
volgu úr prentsmiðjunni. Þá varð örlít-
ill atgangur í mönnum. En KristjáiiT
formanni tókst að lægja öldumar um
stund. Þá var farið að birta. Menn sátu
og biðu vongóðir um aö nú, alveg á
næstu klukkustundum, rynni stundin
upp.
Næsti skjálfti í herbúðunum varð
skömmu eftir að hádegisfréttir voru
lesnaríútvarpinu.
Þá kom hópur manna inn í húsið,
Ragnar Stefánsson jarðskjálftafræð-
ingur fremstur í hópi. Þetta voru
meðal annars kennarar sem voru
óánægöir með þær fréttir sem útvarpiö
haföi flutt þeim af samningsdrögum
örlítil hystería var komin í fólk á þessu
augnabliki. Sáttasemjari baö alla að
ganga út sem ekki ættu brýnt erindi í
húsinu. Og dyrum hússins var læst.
Síöar um daginn barst samþykkt frá
fjölmennum fundi kennara þar sem
skorað var á samningamenn kennara í
stóru nefndinni að fella samninginn.
Teygðist úr lopanum
En í stóru sextíu manna nefndinni
höfðu umræður um samninginn staðið í
tæpa klukkustund þegar umræður voru
stöðvaðar. Þetta var upp úr hádegi í
í dag mælir Dagfari_____________í dag mælir Dagfari___________j dag mælir Dagfari
Verkföllin skemmtilegri en vinnan
Þegar samningalota BSRB og
rikisins er loks á enda fallast menn i
faðma, brosa gleitt og lýsa yfir full-
um sigri eins og sannir gladiatorar
eiga að gera. Albert kemur og lýsir
yfir því að hann sé engin drusla og
Kristján og Haraldur séu heldur ekki
druslur. Ekki er í fljótu bragði auð-
velt að átta sig á því af hverju Albert
velur þann kostinn að taka það sér-
staklega fram að hvorki hann né
BSRB-forystan séu druslur. Satt að
segja hefur engum lifandi manni
dottið það í hug og þess vegna er best
að flokka þessi ummæli Alberts
undir svefngalsa. Mennirnir voru
búnir að vaka meira eða minna í 16
tima og þá fer aulafyndnin að verða
sniðug og meira að segja hlegiö dátt
þegar fjármálaráðherrann kveður
sér hljóðs til að segjast ekki vera
drusla.
Vel má vera að kjaradeilur og
verkföll eins og BSRB-deUan snúist
um það helst að forystumenn sýni af
sér hörku og vaskleik á verkfaUs-
vöktum. Það er að mlnnsta kosti að
heyra á ummælum manna þegar
samningar eru undirritaðir. Þá
klappa þeir hver öðrum á öxlina,
þakka hetjulega framgöngu og bera
lof á samstarfsmenn jafnt sem við-
semjendur fyrir drengUega vörn og
sókn. Kærleikarnir verða svo miklir
að sérstakt samkomulag er gert um
að kæru- og klögumál skulu feUd
niður og enginn sóttur til saka að
verkfalli loknu. Hæstvirt ríkisstjórn
kemur saman tU sérstaks fundar tU
að lýsa þvi yfir að hún muni ekki
fyrir nokkurn mun láta þá BSRB-
menn, verkfallsverði eða aðra,
gjalda ólöglegra aðgerða í verkfaU-
inu. Mun þetta gert í heiðursskyni
gagnvart þeim málsvörum BSRB
sem undanfarna daga hafa haldið
hlífiskUdi yfir lögum þessa lands
með aðgerðum og málsókn á hendur
hinum svoköUuðu frjáisu útvarps-
stöðvum.
Eftir þvi sem næst verður komist
mun þó ekkert lát vera á kæru-
máium á hendur útvarpsstöðvunum
enda þarf hvorki ríkisstjórn né
BSRB á þeim stöðvum að haida úr
því búið er að Ioka þelm.
Af þessu sést að þeir sem standa í
verkföllum og virða hvorki lög né
reglu eru i fullum rétti og fá
sérstakar bókanir um það á ríkis-
stjórnarfundum með auðmjúku
þakklæti ráðherra fyrir þann heiður
að gefa skúrkunum upp sakir.
Einhverjir brutust inn í áfengls-
verslunina á Akranesi í miðju verk-
faUinu, sjálfsagt tU að bjarga sér frá
bráðum þorsta. Þessum skúrkum
var samstundis stungið í steininn
þegar þeir fundust meðan ríkis-
stjórnin náðaði hina sem lokuðu
áfenginu.
Væri þaö ekki ráð fyrir starfsfólk
væntanlegra útvarpsstöðva
frelsisins að boöa verkfaU og vinnu-
deUur áður en starfsemin og út-
sendingin hefst næst? Semja síðan
um uppgjöf saka, ef einhverjar
verða, með sérstakri bókun ríkis-
stjórnar og ráðhcrra.
Annars er það af BSRB-mönnum
að frétta að stórir hópar innan
bandalagsins hafa haft svo gaman af
verkfaUinu að þeir vUja ekki fyrir
nokkurn mun missa af þvi. Kennarar
sýnast þar fremstir í flokki og
heimta áframhaldandi verkfaU. Er
það reyndar óskUjanlegt miðað við
þær upplýslngar fjármálaráðherra
að kennarar hafi fuU laun fyrir hálfa
vlnnu. Það ætti að vera ólíkt
skemmtUegra heldur en standa
verkfallsvakt fyrir ekki neitt. En svo
er auðvitað hitt möguleiki að verk-
faUsvaktlrnar hafi verlö tilbreyting
fyrir margan opinberan starfsmann-
inn. Þar hafi hann þó haft eitthvað að
gera. Það sé betra heldur en iðju-
leysið þegar hann þarf að mæta aftur
tU vlnnu!
Dagfari.