Dagblaðið Vísir - DV - 17.12.1984, Side 63

DV. MANUDAGUR17. DESEMBER1984.
63
Sandkorn Sandkorn Sandkorn
Skninn lét oins og vitíaus.
Enginn hringdi
í tilefni af því að nýlega
tengdust nokkrar sveitir á
Norðurlandi kerfi sjálfvirka
símans er hér ein dagsönn
saga. Fyrir nokkrum árum
voru símamenn að leggja
sjálfvirkan sima i þingeyska
sveit. Það gekk með ágætum
og voru allir símarnir prófað-
ir rækilcga áður en formlega
var opnað. Þeir reyndust allir
í besta lagi. Þegar nýi síminn
hafði verið í notkun daglangt
barst kvörtun frá konu á bæ
einum. Þangað hafði ekki
verið brlngt. Simamenn
brugðust skjótt við og reyndu
að hringja á bæhin en það var
ekki svarað. Símamenn
brugðust skjótt við og reyndu
að hringja á bæinn en það var
ekki svarað. Daginn eftir
héldu þeir þangað með tól sín
og tæki. Þeir byrjuðu á því að
spyrja konuna hvort engin
hringing hefði heyrst kvöldið
áður. „Jú, síminn lét eins og
vitlaus i allt gærkvöid en það
var aldrei hringt hingað.”
Meira brugg
Sumir fróðir menn telja að
Áfengishœkkanir stoppa okki i neitt
gat.
áfengishækkauirnar undan-
farið séu út í hött og stoppi
ekki i neitt gat. Þær frekar
stækki gatið. Löngum var það
siður stjórnvalda að hækka
vínið annan hvern mánuð eða
svo og fá með því meiri pcn-
ing i kassanu. Svarið var um-
svifalaust stórtæk bruggun
öls. Ur henni dró verulega
þegar hækkanirnar fóru að
verða sjaldnar og minni. Nú
er hins vegar bruggunin aftur
komin á fulla ferð í öðru
hverju húsl um allt land.
Ekki bara bjórgutl heldur
eiming, rétt eins og í gamla
daga. Afleiðingarnar eru
tekjumissir ríkissjóðs, ekki
fer hjá því. En kannski er
þetta bara aðferð ráðherr-
anna til að efla íslenskan iön-
að. Vist er að engin íslensk
iðngrein er i örari vexti um
þessar mundir en bruggunin.
Gleymdu að
þakka
Það er alltaf mikið um
dýrðir þegar ljósin á Oslóar-
trénu í Reykjavík eru tendr-
uð. Og það var líka mikið um
að vera á Akureyri hér í eina
tíð þegar bæjarbúar fengu
sitt jólatré. Eins og Reyk-
viklngar fengu þeir tré að
gjöf frá vinabæ á Norður-
löndum. Sá heitir Álasund.
En svo gerðist þaö að ekkert
jólatré kom eitt árið. Það
mun hafa verið í bæjarstjóra-
tíð Magnúsar E. Guðjóns-
sonar. Menn hafa mikið velt
því fyrir sér hvers vegna,
enda sakna margir jólatrés-
ins á Ráðhústorgi. Nú er þar
bara greinum prýdd ljósa-
sería sem er hengd upp í
ljósastaur. Haft er fyrir satt
að skýringin sé sú að bæjar-
yfirvöldin gleymdu að senda
þakkir fyrir jólatré þarna ár-
ið áður. Norðmennirnir eru
stórir upp á sig og hættu að
fara út i skóg fyrir þessu van-
þakklátu Akureyringa. Helgi
Bergs bæjarstjóri ætti nú að
skrifa bréf sem gæti byrjað
svona: „Kæru Alasundmenn.
Við glcymdum að þakka fyrir
jólatré...”
Mús í bíl
Músafaraldurinn á Akur-
eyri i haust hefur valdið
mörgum vandræðum og
skringilegum uppákomum.
Maður einn setti Volvo bíl
sinn á verkstæði vcgna þess
að hann ætlaði að selja hann.
Tveimur vikum síðar var
eiginkonan að þrifa bílínn og
fór að tala um að það væri
músaskitur í honum. Þvi vildi
maðurinn ekki trúa í fyrstu
þó hann hefði orðið var við
kuri í aftursætinu. Héit hann
að þaö hefðl komið á verk-
stæðinu. Verkstæðismenn
töldu reyndar ekkert ómögu-
legt að mús hefði komist í bíl-
inn vegna þess að þcir væru
stundum með fóðurfiutninga-
bil þar inni og i þeim leyndust
oft mýs. Volvoinn var til von-
ar og vara hreinsaður allur,
blásinn og soginn hátt og lágt.
Nú líður ein vlka og maður-
inn er að aka eftir Glerárgötu
þegar hann hrökk iliilega víð.
Framan við rúðuna er lítið
loftræstiop og þar skriður upp
mýsla ein. Hún haföi þá hald-
ið til f bílnum í þrjár vikur.
Upphófst mikill glæfraakstur
eins og i útlendum kvikmynd-
um þar sem bilstjórinn
sveigði bilinn sitt á hvað á
akreinunum þar til músin
rúllaðiútaf.
Umsjón: Jón Baldvin HaUdórs-
son.
KOMMED 31
TONN k 29
TONNA BÁTI
7000
TILKAUP-
MANNA-
HAFNAR
Reykjaborg RE 25 gerir það heldur
betur gott á snurvoðinni þessa dag-
ana. Fyrir ekki viku kom hún
úr róðri með vel yfir tuttugu tonn. A
fimmtudagskvöldið kom svo þessi 29
tonna bátur með 31 tonn til Sandgerð-
is. Allt var þetta svokallaður „alda-
mótafiskur”, stór og fallegur þorsk-
ur. Fékk Reyk jaborgin þetta í tveim-
urhölum.
Skipstjóri á Reykjaborginni er
Oskar Jónsson, gamalreyndur
kappi, sem er að verða sjötugur. Það
má því kannski segja sem svo að
þarna hafi Oskar sett i gamla „kunn-
ingja” — stórþorska sem eru orðnir
fátíðirhér viðland.
ÖJ Keflavík.
7000 íslensk refaskinn fóru flugleiðis
til Kaupmannahafnar fýrir helgina
þar sem þau verða boðin upp í febrúar.
Verðmæti þeirra mun vera 10—12
milljónir.
Verð á refa- og minkaskinnum fer
hækkandi þessa dagana en á uppboð-
inu í Kaupmannahöfn verða alls 250
þúsund skinn boðin upp.
-EIR.
Það fæst margt skemmtilegt í Álafossbúðinni, t.d. stílhrein matar- og
kaffistell úr hvítu postulíni frá hinum f>ekkta framleiðanda Arzberg.
Þarna erauk fress að finna listilega hönnuð vínglös, hnífapör og ýmsa
s krautmuni.
/Ilafossbúöin
VESTURGÖTU 2. SÍMI 13404
GJAFAVORUR
Feröaáfangar mega ekki veraof langir - þá þreytast
farþegar, sérstaklega börnin.Eftir5til 10mínútnastanságóðum
stað er lundin létt. Minnumst þess að reykingar í bílnum geta
m.a. orsakað bilveiki.
Okkarjöla-
skreytmgar.
0fú Öðruvisi
mmm
HIÖTOWEmR
Httntnlrmli X