Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.1985, Side 14
14
DV. ÞRIÐJUDAGUR 26. MARS1985.
PM.mil/on & VMS/on
Klapparstfg 18.
Siml 277« og 27113.
.. .... ........
MÁLARAMEISTARAR -
MÚRARAMEISTARAR -
BYGGINGARMEISTARAR OG
AÐRIR BYGGINGARAÐILAR.
Einstakt
tækifæri
Erum að selja lítið notaða
álvinnupalla með allt að
50% afslætti. Einnig selj-
um við þær birgðir sem við
eigum til á lager með 20%
afslætti til að rýma fyrir
nýjum vörum.
Allir okkar álvinnupallar
hafa fengið viðurkenningu
öryggiseftirlits á Norður-
löndum.
Firmakeppni
Knattspyrnudeild UBK heldur firmakeppni í innanhúss-
knattspyrnu dagana 12., 13. og 14. apríl. Keppnin verður
haldin í íþróttahúsinu Digranesi. Þátttaka tilkynnist í síma
43699 dagana 27., 28. og 29. mars milli kl. 17 og 19.
Nauðungaruppboð
annað og siöasta á hluta i Laugavegi 157, þingl. eign Braga Kristiansen,
fer fram eftir kröfu lönaöarbanka Islands hf., tollstjórans í Reykjavík,
Jóns Ingólfssonar hdl., Árna Einarssonar hdl. og Ásgeirs Thoroddsen
hdl. á eigninni sjálfri fimmtudaginn 28. mars 1985 kl. 15.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavik.
Nauðungaruppboð
annaö og siöasta á hluta i Laugavegi 69, tal. eign Árna Sigurössonar,
fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavik, Veödeildar Lands-
bankans og Útvegsbanka Islands á eigninni sjálfri fimmtudaginn 28.
mars 1985 kl. 14.30.
Borgarfógetaembættiö i Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 103., 106. og 109. tölublaöi Lögbirtingablaösins 1983á
eigninni Bugðutanga 9, Mosfellshreppi, þingl. eign Lárusar Eirikssonar,
fer fram eftir kröfu Arnar Höskuldssonar hdl., Veðdeildar Landsbanka
islands, Ólafs Gústafssonar hdl., innheimtu rikissjóðs og Guöjóns
Ármanns Jónssonar hdl. á eigninni sjálfri föstudaginn 29. mars 1985 kl.
16.45.
Sýslumaöurinn i Kjósarsýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 60., 62. og 66. tölublaöi Lögbirtingablaðsins 1984 á
eigninni Hagalandi 5, Mosfellshreppi, þingl. eign Sigþóru Báru Ás-
björnsdóttur og Guðmundar Haraldssonar, fer fram eftir kröfu
Veödeildar Landsbanka islands á eigninni sjálfri föstudaginn 29. mars
1985 kl. 15.00.
Sýslumaöurinn í Kjósarsýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 60., 62. og 66. tölublaöi Lögbirtingablaösins 1984 á
eigninni Merkjateigi 4, aöalhæö, Mosfellshreppi, þingl. eign Bjarna
Bærings, fer fram eftir kröfu innheimtu rikissjóös, Gjaldheimtunnar i
Reykjavík og Arnar Höskuldssonar hdl. á eigninni sjálfri föstgudaginn
29. mars 1985 kl. 14.00.
Sýslumaöurinn i Kjósarsýslu.
Hvað er meirí
niðuríæging?
Lengi vel voru það aöeins þrjú mál
sem við Islendingar gerðum verulegt
veður út af. Bjórmál, byggðastefna
og varnarmál. Þaö er liðin tíð. Nú
verður okkur allt að vopni í baráttu
okkar viö s jáifa okkur.
Svo er komið að sjálfstæði
þjóðarínnar er verulega ógnaö af
okkur sjálfum því við höfum tekiö
upp skipulega baráttu fyrír þvi að
ljúka þessu af sem fyrst. Ráöast
hverjir á aðra, í skipulögðum
hópum, stétt meö stétt, eins og segir í
dagskipunum verkalýðsfélaganna.
— Og síðan allir sem einn gegn ríkis-
valdinu.
Ekki sjátfrátt?
Og það sem er merkilegast af öllu
saman. Astæðan fyrir því að menn
fara saman eins og hungraðir úlfar i
hóp i aðför að hinum sameiginlega
sjóði landsmanna til aö krefjast
skipta er ekki sú að hér berjist menn
í bökkum. — Hér hafa allir nóg og all-
flestir miklu meira en þaö!
En það er komið rót á þjóðfélagið
og einmitt vegna þess að velmegunin
er orðin svo almenn að enginn er
lengur eftirbátur annarra hvaö
varðar val og venjur í umfram-
þörf um jafnt og í daglegri neyslu.
Hér er ekki við neinn einstakan
hóp í þjóöfélaginu að sakast þvi hér
eiga allir jafna sök. Einn fyrir alla,
allirfyrireinn.
Kannski er það mála sannast að
óráösía, heimtufrekja og kröfugerð
sé okkur Islendingum i blóö borin.
Okkur sé ekki sjálfrátt.
Ef svo væri þyrfti ekki frekar
vitnanna við og óþarfi aö hafa fleiri
orð hér um. Við gætum látið forlögin
um framtíðina af sömu fyrirhyggju
og þegar við tökum við erlendum
bankalánum til að halda uppi
fölskum lífskjörum og villt um fyrir
okkursjálfum.
Fáirkostir
En jafnvel þótt okkur sé ekki sjálf-
rátt og forlögin hafi ráðið fortíðinni
er óþarfi að reyna ekki að spoma
gegn niðurlægingunni. Forlögin sáu
um að hafa fengsæl fiskimiö í kring-
um landið. Þau sáu einnig um að hér
héldist vatnsorka og jarðhiti, úr því
aö landiö var nú einu sinni eldfjalla-
land.
Og það má svo sem segja að ekki
séu þetta margir kostir. Þeir voru þó
fyrir hendi. Og góður sjávarafli
hefur fleytt okkur áleiðis og fært
okkur verðmæti sem em mun meiri
en við þyrftumáaðhalda.
En það hefur aldrei verið nóg að
afla verömæta. Og verðmæti eru
ekki til að eyða. Þá eru þau ekki leng-
ur verðmæti. Sannast mála er að hin
fengsælu fiskimið hafa blindað
þjóöina, svipað og gerðist í
gullæðinu, þegar allir hópuðust á
gullleitarsvæðin undir „kjörorðinu”
— „sá á fund sem finnur”!
Og nú er komið að lokum
„gullæðisins” í hafinu. Þau verð-
mæti sem þaðan komu vom notuð til
að fá útrás, „taka út á sæluna” —
fyrirfram. Halda upp á sjálfstæöiö
og lýðveldistökuna!
... enöruggir
Hinir kostirnir, sem við eigum upp
á aö hlaupa, aö nýta vatnsorku og
jarðhita, em svo „heUagir” í augum
heittrúaðra „ættjarðarvina” aðhelst
minnir á söguna um gamla heyið,
eftir Guðmund Friðjónsson.
Vatnsorku og jarðvarma á að
geyma, segja þeir, þar til vemlega
harönar í ári. Og þá eru þessar
orkulindir sko aldeUis ekki „fyrir
einhverja útlendinga”, til þess að
„grasðaá”!
Og þar við mun sennilega sitja um
Kjallarinn
GEIR R.
ANDERSEN
AUGLÝSINGASTJÓRI
okkur sem fylgjum stærsta flokki
landsins að heyra tUlögur um aUt
þetta settar fram af upprennandi
stjómmálamanni í Framsóknar-
flokknum. — En auðvitað er sama
hvaðan gott kemur.
Það er heldur ekki uppörvandi að
heyra raddir úr röðum sjálfstæðis-
manna — og framsóknarmanna,
sem telja þaö helst hlutverk stjórn-
mála dagsins í dag aö slíta stjórn-
arsamstarfinu. Þetta ætti allra síst
að vera hlutverk Sjálfstæðis-
flokksins. — Framsóknarflokkurinn
er þó tU viðræðu um þau framfara-
mál sem hér hefur verið drepið á.
Aðrir flokkar eru það ekki nema
afarkostir fylgi.
Mál eins og útvarpslagafrumvarp
er ekki lengur mál dagsins. Utvarps-
mál eru tveir mjög aðskUdir þættir,
hljóðvarp og sjónvarp. Hljóðvarp er
ekki bitbein dagsins. Þaö er
^ „Þaö er heldur ekki uppörvandi að
heyra raddir úr rööum sjálfstæöis-
manna — og framsóknarmanna, sem
telja þaö helsta hlutverk stjórnmála
dagsins í dag aö slíta stjórnarsamstarf-
inu.”
ókomna framtíð. Þessir einu öruggu
kostir, sem við eigum sem auðlindir,
eru ekki falir tU nota í eigin þágu.
Það er vitaskuld i eigin þágu þegar
þessar auðbndir eru nýttar til að
selja erlendum aðilum afnot af þeim
eða orku úr þeim. Þetta skilja
íslenskir einangrunarsinnar ekki. Og
þeim helst uppi skUningsleysið með
aðstoð aUflestra úr röðum einka-
framtaksinslUca!
Því lengra sem Uður án þess að
Iandsmenn læknist af þeirri bábilju
að trúa því að þeir séuað glata sjálf-
stæöinu með því að „hleypa út-
lendingum inn i landið” eins og þaö
er orðað þeim mun öruggari vissa er
fyrir því að þjóðin missi sjálfstæðið.
Það er raunar ekki aöeins
spurningin um að hleypa út-
lendingum inn í landið til að kaupa
orku svo að viö getum hugsanlega
staðið viö þær erlendu skuldbinding-
ar sem við höfum á bakinu. Okkur er
nauðsyn á að taka upp mUdu víðtæk-
ara samstarf við útlendinga. Erlend-
ar fjármagnsstofnanir verður bók-
staflega að laða hingað og bjóða er-
lendum fyrirtækjum þátttöku í þeim
rekstri sem þau hafa áhuga fyrir.
Eins verðum við að hafa augun
opin fyrir erlendum fyrirtækjum
sem líkleg eru til þess að geta boðið
okkur aögang aö eriendum
mörkuöum með svipaðar
vörutegundir á boðstólum og við
bjóöum.
Slrta — kjósa — stíta
Það er ekki beint uppörvandi fyrir
sjónvarp og móttaka þess frá
gervihnöttum til afnota fyrir lands-
menn, sem er mál málanna.
Islenska sjónvarpið var andvana
fætt, hefur aldrei komist al-
mennilega í gagnið og mun ekki kom-
ast. Við höfum hér prýðilegt sjón-
varp, frá vamarliðinu. Það hefði
dugað okkur. Því var lokaö og van-
geta hins íslenska sjónvarps olli
myndbandabyltingunni.
Myndbandabyltingin verður fyrir
bí þegar sjónvarpsefni flæðir hér yfir
frá gervihnöttum. Hér er enginn
grundvöllur til sjónvarpsrekstura,
nema þá beint af myndböndum, sem
verða með afþreyingarefni. Enda er
það efnið sem fólkið sækist eftir. Um
það vitna myndbandaleigur sem fólk
úr öllum stjórnmálaflokkum tekur
fram yfir íslenska sjónvarpið.
Hvort stjórnaraamstarf Fram-
sóknarflokks og Sjálfstæðisflokks
einkennist af leiðindum og erfið-
leikum, eins og haft er eftir áhrifa-
miklum sjálfstæðismanni í forystu-
grein DV, — skiptir litlu máli.
Islenskt stjómarsamstarf, tveggja
flokka eða fleiri, er alltaf neyðarúr-
ræði.
Við næstu kosningar er því tilvalið
tækifæri að kalla einn flokk til á-
byrgðar. Það er nýmæli hér, og hefur
ekki verið reynt.
Að hafa uppi siagorðin „slíta,
kjósa, slíta” segir meira en allt
annað um tilgang þess að rjúfa nú-
verandi stjómarsamstarf.
GeirR.Andersen.
„Kannski er það mála sannast að óráðsía, heimtufrekja og kröfugerð só
okkur islendingum i blóð borin."