Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.1985, Blaðsíða 34

34
DV. ÞRIÐJUDAGUR 26. MARS1985,
Tíðarandinn Tíðarandinn Tíðarandinn Tíðarandinn Tíðarandinn
Útvarp
U.ll
matt-
hildur
„Þetta er þátturinn Eftir tvö, stjóm- ur starfað í nokkur ár hjá Ríkisútvarp-
andi er Jón Axel Olafsson.” Þessa rödd inu en ferill hans á öldum ljósvakans
þekkja þeir sem hlusta á rásina eft- hófst samt ekki þar.
ir hádegi á þriðjudögum. Jón Axel hef-
Útvarpssendir Matthildar lét litið yfir sér.
Útvarpsstöðvar
einkaaðila
1 verkfalli ríkisstarfsmanna sl. haust spruttu upp nokkrar út-
varpsstöðvar einkaaðila. Réttvísin hefur þau mál nú til meðferðar.
En útvarpsstöðvar af þessu tagi eru engin ný bóla hérlendis. Frá
árinu 1977 og fram að seinasta verkfalli ríkisstarfsmanna komu t.d.
fram fjórar stöðvar einkaaðila. Þeim málum lauk öllum með dóm-
sátt. Auk þess hafa á þessum árum komið fram nokkrar stöðvar úti
á landi. Þær lögðu upp laupana um leið og aðstandendum þeirra
var gert ljóst að þeir væru að fremja ólöglegt athæfi.
En ein af fyrstu stöðvunum var stöð Péturs Steingrímssonar sem
komiö var á laggirnar snemma á sjöunda áratugnum. Pétur og einn
útvarpsstjóri af 77 kynslóðinni, Jón Axel Ólafsson, segja frá út-
varpsstöðvum sínum í Tíðaranda í dag.
Pétur Steingrímsson:
Aðalvandamálið
var að skaffa tónlist
„Eg byrjaði að vinna að þessu í
kringum 1961 og þaö tók marga mán-
uöi að fá i þetta rétt efni og hanna
þetta. Sendirinn sem við notuöum var
byggður upp svipað og þeir sem notaö-
ir eru í bátum. Hann var útfærður
þannig að hann sendi út á miöbylgju, á
1388 kílóriðum, sem var úthugsað, því
þegar menn voru að stilla á Kefla-
víkurútvarpið (1485) þá komu þeir
fyrstaöþessu.
Við fengum kristal á þessari tíðni
eftir langa mæðu og fyrir bragöiö var
stööin mjög stöðug.
Þetta var staðsett heima hjá mér
niðri á Hverfisgötu. Við vorum með
gott loftnet, alveg hárrétta lengd
miðað við tíðni og þess vegna dró
stöðin mjög langt.
Hægt var aö hafa tvenns konar styrk
á stöðinni. Ef ég haföi hana t.d. á meiri
styrk þá dró hún um allt Stór-Reykja-
víkursvæðið og raunar alveg suður
með sjó. Eg frétti meira að segja að
heyrst hefði í stöðinni í skipamóttak-
ara útaf Vestmannaeyjum.
Hins vegar var stöðin yfirleitt keyrð
á minni styrknum og það dugði vel fyr-
ir höf uðborgarsvæðið. ’ ’
Plöturnar fangnar
eftir krókaleiðum
„Aðalvandamálið viö stöðina var að
skaffa tónlist. Jón Þór Hannesson var
meö mér í að útvega hana og velja. Á
þessum tíma var þjónusta plötubúða í
bænum i lágmarki og lítið flutt inn af
plötum.
Mest af þeim plötum sem við f engum
kom því „bakdyramegin” inn í landiö
með ferðamönnum, sjómönnum og
flugmönnum.
Svo voru það dj úkboxin hér í bænmn.
Þeir sem sáu um þau höfðu ýmsar leið-
ir til að flytja inn plötur. Við vorum í
sambandi viö þessa aðila og fengum
hjá þeim nokkuð af efni.
Tadtin sem voru svo notuð til aö spila
tónlistina á voru tveir plötuspilarar og
eitt segulband sem voru mjög fágæt á
þessum tíma. Þetta þætti kannski
nokkuð frumstætt á nútímavísu en skil-
aöisamtsínu.”
Eingöngu tónlist
„Við sendum út 2—3 tíma á dag en
eingöngu á kvöldin. Við vorum hálf-
ragir við þetta þvi að við vissum sem
var að þetta mátti ekki.
1 framhaidi af því spiluðum við ein-
göngu tónlist. Við höfðum það á tilfinn-
ingunni að færum við aö útvarpa töl-
uöu máli yrði tekiö miklu strangara á
þessu.
Það komst snemma í hámæli hverjir
stóðu að þessu og þeim var kunnugt
um þetta hjá Pósti og síma. Eg er þó
ekki viss um aö toppamir þar hafi vit-
aö þetta en nokkrir sem unnu á verk-
stæðinu vissu hvað við vorum að
bralla. Eg hafði keypt megnið af efn-
inu í sendinn á radíóiager Pósts og
sima því að stofnunin var eini aðilinn
sem flutti inn og verslaði með þetta
efni.”
Uppgötvun
Al þýðublaösins
„Síðan, þegar útsendingar voru bún-
ar að standa skrykkjótt í 8 eöa 9 mán-
uöi, kom blaðamaöur á Alþýðublaðinu
með fyrirspurn til ráðamanna Pósts og
síma um hvernig stæöi eiginlega á
þessum útvarpssendingum. Þar með
var málið komið í blöðin og um leið inn
á skrifborð hjá yfirmönnum Pósts og
síma.
Það varð alit vitlaust og gefin út
skipun um aö stoppa þetta umsvifa-
laust.
Lögreglan var sett i máliö og hún
birtist eitt kvöldið inn á gólfi í herberg-
inu minu heima þegar útsending var i
fullum gangi. Sendirinn og allt sem
honum fylgdi var gert upptækt.
Eg f rétti af þvi mörgum árum seinna
að þetta væri ennþá geymt einhvers
staðar uppi á háalofti hjá símanum. ”
Bjargvœtturinn
Ingólfur
„En málinu var ekki þar með lokið.
Póst- og símamálastjóri kærir mig til
rannsóknarlögreglu ríkisins. Eg er
kallaður fyrir og kæra lesin upp yfir
mér.
Þegar svona var komið leist mér
ekki á blikuna svo ég fór og bankaði
upp á hjá póst- og símamálaráðherra,
sem þá var Ingólfur frá Hellu. Það
vildi þannig til að sonur hans var
bekkjarbróðir minn og faðirinn hafði
fengið að heyra undan og ofan af þessu
máli.
Ingólfur tók mér vel og skildi vel af-
stöðu mína. Hann hringdi í póst- og
símamálastjórann og bað hann aö gera
ekki úlfalda úr mýflugu i þessu máli.
Það f ór lika svo að dómsátt fékkst.
En málið þótti það alvarlegt að ég
hefði getað fengið fésektir eða einhver
önnur viðurlög.”
Barnabrek
— Var stöðin vinsæl?
„Maöur fékk náttúrlega ekki mikla