Dagblaðið Vísir - DV - 22.10.1986, Síða 37

MIÐVIKUDAGUR 22. OKTÓBER 1986.
M
Sviðsljós
Fyrstu
skref
Steílu
Kvikmyndin Stella í orlofi tók
fyrstu skrefm í Austurbæjarbíói
með frumsýningu síðastliðinn
laugardag. Þar var hlegið hátt að
viðbrögðum hinnar jákvæðu Stellu
sem, eins og allar aðrar sómakærar
húsmæður og eiginkonur, bjargar
eiginmanninum úr aðsteðjandi
vanda með lofsverðu snarræði.
Ekki reynist hún drykkjusjúkum
Svía síðri haukur í horni og leysir
öll hans vandamál með nýjum en
jafnframt árangursríkum aðferð-
um. Meðfylgjandi myndir sýna
aðstandendur Stellu qg frumsýn-
ingargesti - þeir síðarnefndu
klöppuðu fyrrnefndum hressilega
lof í lófa að sýningu lokinni.
fyrsta barni sínu og fram að þessu
hafði allt gengið eins og í sögu.
Ennþá höfðu þau ekki látið verða
af því að giftast vegna þess að
Odette vildi bíða þar til barnið
væri fætt og hún búin að jafna sig
nokkuð eftir barnsburðinn. Ur-
skurður læknanna um að ekki
væri til neins að reyna að bjarga
lífi konunnar var reiðarslag fyrir
Derrick og nú var einungis eftir
að ákveða hvort taka skyldi vél-
arnar sem héldu líkamanum ennþá
í gangi úr sambandi eða reyna að
bjarga lífi hins ófædda barns.
„Það er allt í lagi með hana enn-
þá,“ sagði læknirinn við Derrick
þar sem hann stóð við rúmið og
strauk yfir kvið unnustunnar sem
nú var raunverulega ekki lengur á
lífi. Þá vissi Derrick að ófætt af-
kvæmi þeirra var dóttir.
Enginn vafi lék á því sem gera
skyldi í huga hins verðandi föður
- barninu yrði að bjarga með öllum
tiltækum ráðum. Því var það reið-
arslag þegar foreldrar Odette voru
ekki á sama máli. Þau kröfðust
þess að slökkt yrði á vélunum því
engin leið væri fyrir þau á gamals
aldri að hugsa um barnabarn.
Lagalega höfðu þau valdið því
Derrick og Odette bjuggu saman í
óvígðri sambúð.
Barátta við kerfið tók nú við með
aðstoð hinna ýmsu lögfræðinga.
Það náðist að dæma honum réttinn
yfir lífi barnsins síns þremur mín-
útum áður en slökkva skyldi á
vélunum sem héldu líkama móður-
innar gangandi.
Það var stoltur faðir sem hélt
dóttur sinni Michele Marie Odette
í fanginu fyrsta sinni. Hún var tek-
in með keisaraskurði og reyndist
fagursköpuð og fíngerð með stór
brún augu móður sinnar.
„Þegar ég kyssti hana í fyrsta
skipti vissi ég að þetta var það eina
rétta fyrir okkur bæði,“ sagði
Derrick klökkur. „Og ég gat líka
kvatt Odette með góðri samvisku,
kysst hana líka og hvíslað að ég
hefði gert það sem hún vildi að ég
gerði þegar hennar nyti ekki leng-
ur við.“
„Ég ætlaöi alltaf að læra myndlist - allt trá unglingsárunum - en var bara svo lengi að tinna því farveg."
DV-mynd KAH
Guðrún Kristjánsdóttir:
Listamaður,
hiúkrunarkona og bóndi
Á Kjarvalsstöðum heldur Guðrún
Kristjánsdóttir myndlistarmaður
þessa dagana sína fyrstu einkasýn-
ingu. Fyrir utan myndlistarmenntun
hérna heima og erlendis er hún einn-
ig lærð hjúkrunarkona. Guðrún hlær
hressilega þegar hún er spurð hvers
vegna lífið innan spítalaveggja end-
urspeglist ekki í verkunum heldur
komi þar fram rammíslenskt sveita-
þema - svo sem gras og þúfur.
„Reyndar hef ég nú verið bóndi líka
því við hjónin vorum á Grímsstöðum
á Fjöllum árin ’80 og ’81. Hjúkrunar-
kona hef ég hins vegar verið frá ’71
og alltaf unnið við það af og til, í
Neskaupstað, Geðdeild Borgarspít-
alans og sem deildarhjúkrunarkona
Hvíta bandsins. Það síðastnefnda
fannst mér mjög gott - kannski
vegna þess að ég er svo stjórnsöm."
Alltaf á leiðinni
„Myndlist ætlaði ég alltaf að læra,
alveg frá unglingsárunum, en var
bara svo lengi að finna því farveg.
Fannst ég þurfa einhverja menntun
til þess að geta unnið fyrir mér og
ímyndaði mér að hjúkrun gæti að
auki tengst ferðalögum. En þetta
varð lengri leið en til stóð í upphafi,
eldri systir mín fór hins vegar beint
í listnám - Ásrún Kristjánsdóttir -
og vinnur að þvi ennþá.
Mér líkaði mjög vel í hjúkrunar-
starfinu en draumurinn blundaði
alltaf í mér. Rétt eftir tvítugt eignað-
ist ég svo tvö börn á sitt hvoru árinu
og dreif mig út til Frakklands í
myndlistarnám þegar þau stálpuðust
maðurinn minn kom með og sá um
börnin á meðan ég var í skólanum.
Menn spurðu nú hvað ég væri að
vilja út, hvort ég gæti ekki lært
hérna heima. En einhvern veginn
fannst mér að það yrðu að vera ein-
hver alger og afgerandi skil þessu
samfara. Því fórum við til Aix-en-
Provence og vorum þar í tvö ár.“
Últíma og Ítalía
Það sem vakti með Guðrúnu i upp-
hafi áhugann á myndlistinni telur
hún einkum vera tvennt - áhrif frá
föður sínum, Kristjáni í Últimu, og
Ítalíudvöl á unglingsárunum.
„Pabbi málaði sjálfur og fór með
okkur systurnar á sýningar - jafnvel
á hverjum sunnudegi. Þannig að ég
er alin upp við myndlistaráhuga. Og
þegar ég var sextán ára fór ég sem
barnfóstra til Genúa á Italíu. Þar var
ég mikið á söfnum og fannst Italía
mitt land. Núna er ég ekki í nokkrum
vafa um að það kveikti líka með
manni listáhugann."
Óviðbúin sölunni
Sýningunni ú Kjarvalsstöðum er
óhætt að segja að hafi verið vel tek-
ið og nú eru rúmlega tveir þriðju
myndanna þegar seldir.
„Jú, ég vérð að játa að ég var alveg
óviðbúin þessari góðu sölu. Það er
svo dýrt að halda svona sýningu -
kostar hátt á annað hundrað þús-
und. í þeirri tölu er ekki reiknað með
öllum efniskostnaði, að maður tali
nú ekki um eigin vinnu.
Því var ég búin að gera ráð fyrir
að þurfa að fara að vinna í hjúkrun-
inni strax að sýningu lokinni en
salan núna gerir mér kleift að halda
áfram í myndlistinni."
-baj
Ólyginn
sagði. .
Dustin
Hoffman
fór með frænku sína Blanche
Salter á frumsýningu nýju
myndarinnar hans Romans Pol-
anski - Pirates. Þetta var í
Beverly Hills og á þeim slóðurt^r
fer maður ekki út með frænkurn-
ar dressaður eins og hver annar
óuppdreginn dóni. Leikarinn
frægi dró fram sína fegurstu
hitabeltisskyrtu og mætti á stað-
inn sléttgreiddur og glampand-
iglæsilegur. Áhugamönnum til
frekari fróðleiks skal þess getið
að áðurnefnd skyrta er himinblá
með hvítum jurtamyndum.
Bette Midler
er rúmlega fertug og hefur mikl-
ar áhyggjur af barninu sem hún
gengur með þessa mánuðina.
Þegar stjarnan átti að fara í són-
ar tók þó steininn úr - hún
harðneitaði að mæta og snéri
sér beint til næsta miðils í henni
Hollí. Eftir að sá skyggni hafði
fullvissað Betty um ágæti
ástand hins ófædda erfingja
hlaut sónarinn náð fyrir augum
songkonunnar. Niðurstöðum úr
sónarnum og hugaræfingum
miðilsins bar saman I öllum at-
riðum og alælir bíða fæðingar-
innar heldur hressari fyrir
bragðið.
Liz Taylor
komst engan veginn í uppá-
haldskjólinn sinn þegar hún
kom heim úr sumarleyfinu og
varð óð af bræði. Allt var þetta
að hennar áliti þjónaliðinu aíU*
kenna sem dreifir alls kyns fitú-
fæðu um húsið þannig að
leikkonan fellur fyrir freistingun-
um í öðru hverju skrefi. Núna
er veislunni lokið og viljirðu vera
í þjónustu kerlu er ekkert und-
anfæri - annaðhvort ertu í
megrun eða atvinnuleysið er
óumflýjanlega næsta skrefið.