Dagblaðið Vísir - DV - 09.03.1987, Blaðsíða 20

20
MÁNUDAGUR 9. MARS 1987.
LYFTARAR ATH! Nýtt heimilisfang
Eigum til afgreiðslu nú þegar mikið úrval notaðra raf-
magns- og dísillyftara, ennfremur snúninga- og
hliðarfærslur. Tökum lyftara upp í uppgerðan, leigjum
lyftara, flytjum lyftara.
Varahluta- og viðgerðaþjónusta.
Líttu inn - við gerum þér tilboð.
Tökum lyftara í umboðssölu.
LYFTARASALAN HF.
Vatnagöröum 16, símar 82770-82655.
Tilkynning til
launaskattsgreiðenda
Athygli launaskattsgreiðenda skal vakin á því að gjald-
dagi launaskatts fyrir mánuðina janúar og febrúar er
1 5. mars nk.
Launaskatt ber launagreiðanda að greiða til inn-
heimtumanns ríkissjóðs, í Reykjavík tollstjóra, og
afhenda um leið launaskattsskýrslu í þríriti.
Fjármálaráðuneytið.
| STARFSFÓLK
Styrktarfélag lamaðra og fatlaðra vantar starfsfólk við
Sumardvalarheimilið í Reykjadal sumarið 1987. Eftir-
taldir starfsmenn verða ráðnir:
Forstöðumaður, menntun á sviði uppeldis-
mála æskileg og þá helst meó tilliti til fatlaðra.
Fóstrur og þroskaþjálfar.
Aðstoðarfóik viö umönnun barna.
Sjúkraþjálfari.
Iðjuþjálfari.
Næturverðir.
Ræstingafólk.
Matráðskona.
Aðstoðarfólk í eldhús.
Ráðningartími er frá 1. júní til 1. september nk.
Laun eru skv. kjarasamningum BSRB og Starfs-
mannafél. Sóknar.
Umsóknir ásamt upplýsingum um menntun, aldur og
fyrri störf sendist Styrktarfélagi lamaðra og fatlaðra,
Háaleitisbraut 11 -13,108 Reykjavík, fyrir 15. mars nk.
Nánari upplýsingar um störfin eru veittar á skrifstofu
félagsins að Háaleitisbraut 11-13. Sími 84999.
V E R SI jAN IR!
Hin sívinsœla og myndarlega
FERMINGAR-
GJAFAHANDBÓK
er á leiðinni og kemur út 26. mars nk.
Þeir auglýsendur sem áhuga hafa
á að aur lýsa í
fermingargjafahandbökinnT
vinsamlegast hafi samband við auglýsingadeild
DV, Þverholti 11, eða í síma 27022,
kl. 9-17 virka daga sem fyrst
- í síðasta lagi föstudaginn 20. mars.
„Bæði er þjóðaratkvæðagreiðslan einföld og lýðræðislegasta leið sem völ er á þegar taka á ákvarðanir um mál
sem eru hitamál og snerta þjóðina alla, t.a.m. eyðnipróf á alla þjóðina."
Virkari stjórnmála-
þátttaka almennings
Prófkjörin hafa verið rædd soldið
undanfarið. Margir hafa gagnrýnt
þau fyrir að vera lélegur mælikvarði
á persónufylgi frambjóðenda, vegna
galla í fyrirkomulaginu. Það hefur
þó aðallega verið það að ókveðnir
aðilar hafa getað nýtt sér fj;írmagn
sitt í þeim tilgangi að kaupa flokks-
menn til að greiða þeim sitt atkvæði
og síðan einnig hitt að fá einn eða
annað til að ganga í flokkinn, svona
rétt fyrir kosningar, og kjósa rétt.
Það er erfitt að setja þetta í sam-
hengi við að hér á íslandi sé lýðræði.
Þetta er meira í ætt við það sem
hrífur menn á borð við Duvalier og
Marcos, en það er fáránlegt að þetta
sé möguleiki í íslensku þjóðfélagi.
Hvað er til úrbóta? Að fámennar
stjómir flokkanna velji menn eftir
hentugleika á lista? Er ekki ná-
kvæmlega sama hætta þar á ferðum
þar sem klíkuskapur, ættartengsl og
fjármál geta auðveldlega ráðið meira
um val á frambjóðenda en hæfhi
hans? Það hlýtur að vera afskaplega
hæpið að tryggja lýðræði með þeim
hætti og það er jafnframt ljóst að
prófkjörin, sem óttu að leysa þennan
vanda, hafa ekki gert það sannfær-
andi.
Það hlýtur að vera mál til komið
að breyta kosningafyrirkomulaginu
á þann veg að kjósendur geti raðað
frambjóðendum eftir sínu höfði og
búið til lista með þeim mönnum sem
þeir telja að séu hæfastir að fram-
fylgja málum þeirra.
Fjölrit flokksmaskína
Kjósendur þurfa í dag að velja um
einhvers konar mismunandi mól-
efnapakka í kosningum, ekki ein-
stök málefni, heldur þykk, vel orðuð
§ölrit flokksmaskínanna sem ekki
nema brotabrot af kjósendum hafa
tækifæri til að kynna sér. Þetta er
auðvitað fáránlegt!
Það er augljóst mál að mennimir
í flokkunum em misjafhir og þar sem
gallar prófkjara hafa sýnt sig svo
áþreifanlega ætti vissulega að gefa
kjósendum tækifæri til að merkja
við frambjóðendur í þeirri röð sem
þeir vilja svo að þeir kjósi raun-
vemlega þá sem þeir telja hæfasta
til að koma málum sínum á fram-
færi. Flokkurinn hefur mörg mól á
sinni dagskrá en með þessu móti
fengju kjósendur að ráða hvaða mál
ætti að leggja mesta áherslu á með
því að þeir menn sem væm kosnir
fengju jafhframt viðurkenningu á
sínum málefrium umfram önnur. Til
þess að þetta yrði að veruleika þyrftu
að koma til breyttir kjörseðlar sem
KjaUarinn
Magnús Einarsson
nemi
3. Gera stjómmálamenn ábyrgari
gagnvart kjósendum.
4. Kjósendur fengju meiri virðingu
fyrir stjómmálamönnum.
5. Stjómmálamenn gætu ekki ver-
ið „lélegir" í skjóli flokksforystu.
Kostir þess að gera þetta fyrir-
komulag að veruleika em það
margir, meðan núverandi kerfi er
úrelt og hefur margsannað galla
sina, að breyting er ekki spuming
heldur hrein og klár nauðsyn.
Nýta möguleikann á þjóðarat-
kvæðagreiðslu
Jafnframt hlýtur að vera kominn
tími til að nýta möguleikann á þjóð-
aratkvæðagreiðslu betur í kosning-
um. Bæði er þjóðaratkvæðagreiðsl-
an einföld og lýðræðislegasta leið
„Það að merkt yrði við menn og málefni
en ekki bara einhvern flokk í næstu kosn-
ingum, þó flokkurinn væri vissulega
ramminn utan um frambjóðendur, er því
þjóðþrifamál og sjálfsögð leiðrétting lýð-
ræðisins.“
auðvelduðu fólki að merkja án þess
að ógilda, fleiri talningarmenn á
kjörstað, fyrir nú utan lengra kosn-
ingasjónvarp, öllum til ánægju.
Flokksráð milligöngumenn
Það að merkt yrði við menn og
málefrii en ekki bara einhvem flokk
í næstu kosningum, þótt flokkurinn
væri vissulega ramminn utan um
frambjóðendur, er því þjóðþrifamál
og sjálfsögð leiðrétting lýðræðisins.
Vel mætti hugsa sér að starfsemi
flokksráðanna væri mikið til að vera
milligöngumenn frambjóðenda og
kjósenda, þ.e. frambjóðendur sendu
inn tilkynningu um framboð og
stjómimar kæmu þeim síðan á fram-
færi við kjósendur. Þetta þyrfti þó
ekki að hafa verulegar aðrar breyt-
ingar á starfsemi flokksmaskínanna
í för með sér, s.s. formannskjör,
kosningu í fámennistjómir o.s.frv.
En kjósendur hefðu þó fleiri tæki-
færi til að leggja þar óbeint orð í
belg og bæm einnig meiri ábyrgð
og væm virkari þátttakendur. Það
myndi m.a. hafa eftirfarandi í för
með sér:
1. Efla áhuga kjósenda á virkni í
stjómmálalífi.
2. Draga úr valdi fámennra
flokksklíka.
sem völ er á þegar taka á ákvarðan-
ir um mál sem em hitamál og snerta
þjóðina alla, t.a.m. eyðnipróf á alla
þjóðina, bjórinn og kannski fleira.
Það er e.t.v. ekki vitlaust að Alþingi
skipaði nefiid sem starfaði síðustu
mánuði fyrir kosningar og skilaði
tillögum um þau mál sem setja ætti
í þjóðaratkvæðagreiðslu. Það væri
hugsanlega ekki nema eitt mál við
hverjar kosningar ef þetta yrði virkt.
Þetta hlýtur að gera Alþingi mun
skilvirkara og mál eins og bjórmálið
væm ekki sífellt að gera usla án
þess að nokkur endanleg niðurstaða
lægi fyrir. Þingmenn hefðu ekki
jafhríka ástæðu til að þæfa út i það
óendanlega um mál þar sem mjög
margir mismunandi hagsmunir em
í húfi og erfitt er að meta málið
þannig að réttur meirihlutans sé
tiyggður. Oft vill það þó enda með
því að einhver hagsmunahópurinn
nær að afla sér meirihluta á þingi
án þess þó að það hafi nokkuð með
vilja meirihluta almennings að gera.
Það er hægt að breyta þessu svo að
vilji almennings fái raunvemlega að
koma í ljós.
En það hlýtur að vera mjög slæmt
ef hagur stjómmálamanna stangast
á við það.
Magnús Einarsson