Dagblaðið Vísir - DV - 25.09.1987, Blaðsíða 14
14
FÖSTUDAGUR 25. SEPTEMBER 1987.
Frjálst.óháð dagblað
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÖLFSSON
Framkvaemdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÚNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11, SlMI 27022
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 600 kr.
Verð í lausasölu virka daga 60 kr. - Helgarblað 75 kr.
Fólk reiddist
Almenningur á íslandi reiddist Bandaríkjamönnum
fyrir afskipti þeirra af hvalveiöideilunni. íslendingum
sýnist sitt hverjum um svokallaðar vísindalegar hval-
veiðar. En við erum stolt þjóð. Landsmenn hafa ekki
sætt sig við, að Bandaríkjamenn hafa tekið okkur á kné
sér og sagt okkur, hvað við eigum að gera. Vafalaust
gætu flestir farið að ráðum alþjóðlegra stofnana, ef talið
væri, að þær væru réttilega skipaðar og dómbærar um
máhn. Þó viljum við standa á rétti okkar. Við viður-
kenndum ekki afskipti alþjóðadómstólsins í Haag af
landhelgismálum okkar. En sízt viljum við una því, að
risaveldið Bandaríkin ráðskist með okkar mál.
Þessi afstaða kemur glöggt í ljós í síðustu skoðana-
könnun DV um varnarliðið. Eru menn fylgjandi eða
andvígir dvöl varnarliðsins hér á landi? Útkoman varð,
sem kunnugt er, sú, að svo htlu munaði nú á fylgismönn-
um og andstæðingum varnarliðsins, að munurinn á fylgi
er ekki marktækur. Sem sagt jafntefli. Mönnum bland-
ast ekki hugur um, að hvalveiðimálið ræður þarna
úrslitum. Þess vegna hefur þeim fækkað svo mjög, sem
vilja hafa þetta varnarlið. Þetta er ef til vill illt, en ekki
fráleit afstaða.
Munurinn á niðurstöðum nú og þeim, sem komu út
fyrir fjórum árum, er mikill. Nú eru aðeins 50,5 prósent
þeirra, sem taka afstöðu, fylgjandi varnarliðinu. Árið
1983 voru þeir um 64 prósent eða nærri tveir þriðju.
Sama útkoma og þá varð 1980. En fylgismenn varnarhðs-
ins komust niður undir fimmtíu prósent þeirra, sem
afstöðu tóku, árið 1976. Þá höfðu þorskastríð við Breta
staðið og voru landsmönnum að sjálfsögðu efst í sinni.
Brezkar freigátur ógnuðu lífi og limum íslenzkra sjó-
manna. Sá hildarleikur stóð lengi. Fjölmargir íslending-
ar, sem áður höfðu verið fylgjandi varnarliðinu, sneru
við blaðinu. Þeir sögðu sem svo, að okkur væri lítil stoð
í hinu bandaríska varnarhði, þegar stórþjóðin Bretar
kæmist upp með að beita okkur yfirgangi innan land-
helgi og uppi við landsteina. Til hvers var þá varnarlið-
ið? spurðu menn. Þarna varð mjög mikil breyting á
afstöðu fólks.
Niðurstöður skoðanakannana DV og fyrirrennara
þess endurspegla alla þessa afstöðu. Augljóst er, hvern-
ig fylgi varnarhðsins hefur dvínað og farið niður undir
fimmtíu prósent bæði eftir þorskastríð og nú vegna
hvalveiðideilunnar. Eftir 1976, þegar fylgið við herinn
var í lágmarki, óx það að nýju hin næstu ár. Kannski
gerist það enn. Þessar niðurstöður DV-kannana eru
mjög merkilegar og veganesti fyrir utanríkisráðherra,
þegar hann ræðir við Bandaríkjamenn. Raunar hafa
valdhafar í Washington aldrei skUið, að íslendingar eru
of stolt þjóð til að þola svipaða meðferð og sum önnur
ríki sætta sig við af hendi Bandaríkjamanna. Nú fara
viðræður í hönd um samskipti ríkjanna. Kannski takast
sættir í hvalveiðideilunni, en það er ekki nóg. Banda-
ríkjamenn verða að breyta grundvallarafstöðu í okkar
garð.
Vissulega er þörf á vörnum landsins. EUa væri ísland
opið og óvarið, ekki aðeins fyrir árásum ríkja, heldur
og hvers kyns hryðjuverkamanna, sem hér vúdu fá fót-
festu. Ógrynni er af félögum hermdarverkamanna víða
um heim og ísland auðvelt aðgangs. Því eiga menn ekki
að rugla saman þörf á vömum landsins og öðmm efn-
um. En Bandaríkjamenn hafa gott af þeirri lexíu, sem
þeir fá nú í skoðanakönnun DV.
Haukur Helgason
„Það er kominn tími til þess að foreldrar hafi val um það, hvort þeir vilja vera heima hjá börnum sínum
fyrstu æviárin eða borga öðrum fyrir þá ábyrgð að ala þau upp.“
Jafnrétti
Nýlega var haldið fjölmennt lands-
þing Landssambands framsóknar-
kvenna að Varmahlíð í Skagafirði.
Þingið einkenndist af málefnalegri
umrceðu og baráttuhug framsóknar-
kvenna af öllu landinu.
Yfirskrift þingsins var „Jafnrétti í
framsókn" og er ekki óeðlilegt að
konur í Framsóknarflokknum hvetji
til þess.
Sjómmálaflokkur, sem ætlar að
fylgja kröfum tímans, verður að
sýna jafnrétti í verki innan flokks-
ins. Stjómmálaflokkur, sem treystir
konum jafnt sem körlum til ábyrgð-
arstarfa innan flokksins, mun
stækka og eflast.
Framsóknarkonur era tilbúnar að
leggja á sig mikla vinnu fyrir flokk-
inn. Þennan stafsvilja þarf að virkja.
Takist það verður þess ekki langt
að bíða að jafnrétti verði í Framsókn
og Framsóknarflokkurinn stærsti
stjómmálaflokkur á íslandi.
Fjölbreyttari atvinnu
á landsbyggðina
í ályktunum þings LFK var m.a.
fjallað um búháttabreytingar í sveit-
um og mikilvægi uppbyggingar
nýbúgreina. Brýnt er að auka á fjöl-
breytni atvinnu í dreifbýli og með
bættum samgöngum ætti að vera
auðvelt að flytja vinnu frá höfuð-
borgarsvæðinu út í dreifbýliö án
mikils tilkostnaðar.
Vegna mikillar þenslu á vinnu-
markaðnum á höfðuborgarsvæðinu
hafa nokkur fyrirtæki flutt inn er-
lent vinnuafl.
í sjálfu sér er ekki ástæða til að
amast við erlendu vinnuafli, en er
það skynsamleg byggðastefna að
flytja inn vinnuafl þegar atvinnu
vantar í dreifbýlinu?
Lögð var áhersla á það áð auka
úrvinnslu landbúnaðarvara heima í
héraði og í sjávarútvegi þarf átak í
markaðsmálum og nýtingu fleiri
fiskstofna sem era vannýttir um-
hverfis landið.
Ferðamálastefna
Á landsþingi LFK var lögð áhersla
á að mörkuð yrði opinber ferðamála-
stefna þar sem ríkið legði fram
heildarramma en hvert byggðarlag
sæi um skipulag og framkvæmd.
Brýnt er að auglýsa og kynna
landið og þá möguleika sem hér era
í boði og að reglur um umgengni um
KjaUarinn
Unnur Stefánsdóttir
fóstra, dagvistarfulltrúi
ríkisspítala
ar horft er til lengri tíma er vísinda-
leg þekking á lífríki forsenda
ákvarðana um vemdun og hófsam-
lega nýtingu náttúra og auðlinda.
Áhersla var lögð á að bannaður
yrði innflutningur og notkun þeirra
efna, sem vísindamenn telja að valdi
eyðingu ósonlagsins sem hjúpar
jörðina.
Auka þarf áróður fyrir því að fólk
noti ekki umhverfi sitt sem rusla-
haug. Miða ber að því að komandi
kynslóðir erfi landið í betra ástandi
en nú er.
Stighækkandi fjölskyldulaun
Það kom fram á þingi LFK í
Varmahlíð að enn er langt í land að
allir foreldrar hafi öraggan sama-
stað fyrir böm sín á vinnutíma.
Við framsóknarkonur viljum
koma á stighækkandi fjölskyldu-
„Framsóknarkonur eru tilbúnar að
leggja á sig mikla vinnu fyrir flokkinn.
Þennan starfsvilja þarf að virkja. Takist
það verður þess ekld langt að bíða að
jafnrétti verði 1 Framsókn og Framsókn-
arflokkurinn stærsti stj ómmáiaflokkur-
inn á íslandi.“
landið séu öllum ljósar.
Lögð var áhersla á að settar yrðu
reglur um það hvað ferðamenn
mættu taka með sér til og frá landinu
og efHrlit haft með því.
Ferðamannaþjónustan er fjöl-
breytt atvinnugreixí. Þeir sem í
ferðaþjónustu vinna þurfa að eiga
kost á menntun á því sviði. Æskilegt
er að háskóli í ferðaþjónustugrein-
um starfi hér á landi og ætti hann
að vera staðsettur utan Reykjavikur.
Stofnað verði umhverfis-
málaráðuneyti
Framsóknarkonur vora einhuga
um að mörkuð yrði heildarstefna í
umhverfis- og náttúruvemdarmál-
um og sérstakt umhverfismálaráðu-
neyti færi með heildarstjóm þeirra
mála. Talið er nauösynlegt að auka
rannsóknir á náttúra landsins. Þeg-
launum til handa foreldrum. Launin
fari hækkandi eftir fjölda bama og
greiðslan verði hærri fyrstu æviár
bams. Það er kominn tími til þess
aö foreldrar hafi val um það hvort
þeir vilja vera heima hjá bömum
sínum fyrstu æviárin eða borga öðr-
um fyrir þá ábyrgð að ala þau upp.
í dag hafa foreldrar ekkert val,
móðir og faðir era annaðhvort í
skóla eða vinna utan heimilis og
dagvistarheimili nægja aðeins fyrir
hluta þeirra bama sem dagvistun
þurfa. „Stuðlum að jafnrétti“ í upp-
eldi bama okkur. Gefum foreldrum
val um það hvort þeir annast böm
sín sjálfir fyrstu árin eða setja þau
á dagvistarheimili.
Þessu munum við framsóknar-
konur m.a. berjast fyrir á næstu
mánuðum.
Unnur Stefánsdóttir
í framsókn