Dagblaðið Vísir - DV - 14.06.1988, Blaðsíða 16

16
ÞRIÐJUDAGUR 14. JÚNÍ 1988.
Spumingin
Hvort verslar þú meira í
Kringlunni eða á Lauga-
veginum?
Einar Þorbergsson: Hvorugt, ég er
ekki úr bænum. Annars myndi ég
versla meira á Laugaveginum.
Margrét örnólfsdóttir: Ég held það
sé mjög svipað. GaUi við Laugaveg-
inn er að maður þarf alltaf að eiga
skiptimynt í stöðumælana.
Halldór Steinn Steinsen; í Kringl-
unni - allt á einum stað og maöur
þarf ekki að vera á rölti.
Eydís Ósk Sigurðardóttir: Á Lauga-
veginum. Mér finnst það þægilegra
því maður þekkir allt hérna.
Elfa Ýr Gylfadóttir: í Kringlunni því
hún er nær heimili mínu. Annars
skiptir þaö engu máli.
Lesendur
Fjárþörf landbúnaðar er að sliga landsmenn:
Er samtrygging í spilinu?
Forsætisráðherra og landbúnaðarráðherra standa saman að heimild til 800
milljón kr. erlendrar lántöku til handa fiskeldi í landinu, segir hér.
Björn Árnason skrifar:
Það fer ekki hjá því að landsmenn
séu farnir að hafa alvarlegar áhyggj-
ur af hinni sjálfvirku landbúnaöar-
stefnu sem rekin er í landinu. Það
er eins og hvaðeina sem viðkemur
landbúnaði gangi sjálfkrafa í gegn
hjá ráðamönnum og ríkisstjórnum,
sama hvaða stjórn situr að völdum.
- Þaö er helst, að ijármálráðherra
núverandi hafi reynt að spoma við
fæti, en sennilega má hann sín lítils,
gegn hinum ráðherranum öllum,
sem eru landbúnaðarþenkjandi í
meira eða minna mæli.
En hvað er það sem gerir íslenska
stjómmálamenn svo óeðlilega
hlynnta ríkjandi landbúnaöar-
stefnu? Er ástæðan sú að flestir eru
aldir upp í sveit eða eiga náin skyld-
menni í sveitum landsins? Ég tek það
fram strax að ég er ekki þeirrar skoð-
unar að hér ráði atkvæði þau sem
úr sveitunum koma, þau era ekki
það mörg núorðið og falla ekki á það
marga þingmenn, að það skipti sköp-
um. - Hér hlýtur eitthvað afit annað
að koma til. En við því hef ég engin
algild svör.
Einkennilegt er þó, að þaö er eins
og Sjálfstæðis- og Framsóknarflokk-
ur, a.m.k. forsætis- og landbúnaöar-
ráðherra, séu meira sammála nú en
oft áður um viðhald þeirrar land-
búnaðarstefnu sem rekin hefur verið
og standa t.d. fast saman um að koma
upp þessum aukabúgreinum, sem
falla undir landbúnaðarráðuneyti.
Saman standa þeir líka að heimild
til að taka 800 milljón króna erlent
lán tfi fiárfestinga í fiskeldi.
Nú er flestum kunnugt aö land-
búnaðurinn þarf á fiármagni að
halda umfram fiárlagaheimildir. Ef
teknar eru saman fiárveitingar í
þágu landbúnaðarins og óbeinar
ívilnanir, þá nemur styrkurinn frá
almenningi í landinu sem svarar ráð-
herralaunum á hvert lögbýli í
landinu, þ.e. fimm og hálfan milljarð
króna á fiárlögum einum, að við-
bættum nokkram milljörðum þar á
ofan, sem nú er verið að krefiast.
í landbúnaði eru sífellt að koma
upp á yfirborðiö einhverjir bakreikn-
ingar, sem við skattgreiðendur erum
skikkaðir til að greiða. Og það er
aldrei spurt, hverjum þesssir fiár-
munir sem krafist er nýtast. Þeir eru
bara teknir og fólk hvorki æmtir né
skræmtir. Engin viðleitni virðist
vera hjá launafólki í þá átt t.d. að
kaupa minna af hinum heföbundnu
landbúnaðarvörum, aö ekki sé nú
talað um að hætta aö kaupa þær í
einhvern ákveðinn tíma, eins og svo
oft skeður í nágrannalöndum, þegar
vöruverð hækkar.
Hvað stjórnvöld hyggjast fyrir nú,
þegar kemur til þeirra kasta, að
krefiast fiár aukalega til handa land-
búnaðinum, veit enginn á þessari
stundu, en hitt er víst, að íslenskur
landbúnaður er að sliga landsmenn
og lítur út fyrir, að samtrygging af
einhverri tegund liggi aö baki þess-
ari áþján.
Stöð 2:
Bætið heilsu okkar
með hlátri
Stína skrifar:
Þar eð ég er áskrifandi að sjón-
varpsefni Stöðvar 2, langar mig að
senda umsjónarmönnum dagskrár-
efnis, með hjálp þessa blaðs, athuga-
semdir varðandi efni það er við borg-
um fyrir. - Alltaf hækkar gjaldið.
Gott og vel. En ekki aukast gæði
kvikmyndanna aö sama skapi. Að
mínu mati er það sem réttlætir til-
vist þessa fyrirtækis ykkar, ágætir
framhaldsþættir, fræðsluefni ýmiss
konar og að íþróttum eru gerð góð
skil.
Áöur en þið komiö í framkvæmd
lengingu dagskrárinnar leiðiö þá
hugann að eftirfarandi: Ég hygg að
flestir sem nenna að eyða tíma sínum
í sjónvarpsgláp setji kvikmyndasýn-
ingar efst á óskalista sinn. Frétta-
menn ykkar fræddu okkur um
heilsubót hinna andlegu og líkam-
legu viðbragða sem HLÁTUR er okk-
ur, og þiö reynið vissulega með ýms-
um gamanþáttum að bæta heilsu
okkar. - En ef þið viljið sjá afgerandi
árangur þessarar kenningar, sem er
svo sannarlega ekki ný af nálinni,
þá sýnið okkur t.d. eitthvað af klass-
ísku grínmyndunum með Gög og
Gokke, Marxbræðrum og Red Skelt-
on. - Chaplin leyfði víst aldrei sýn-
ingar á myndum sínum í sjónvarpi?
Ef þið kærið ykkur um að veita
gufusjónvarpinu enn harðari sam-
keppni reyniö þá að gramsa eitthvað
í þeim tugþúsundum kvikmynda
sem Bandaríkjamenn hafa framleitt.
Kvikmynd heldur gildi þótt hún sé
framleidd fyrir 30-40 áram og þótt
hún sé í svart/hvítu.
Að lokum. Ef þið eruð í vandræð-
um með val á sjónvarpsmyndum,
vídeó öðru nafni, skoöið þá helgar-
blað DV, þar getur aö líta fiölbreytt
úrval mynda. - Vinsamlegast dragið
úr endursýningum mynda.
Uppeldi í
harðýðgi
Ingvar Agnarsson skrifar:
Mjög oft era foreldrar hvattir
til að fara með bömum sínum í
veiðiferðir. Veiðiferðir eru til
þess aö murka lífið úr litlum fisk-
um (smásilungum) í tjörnum og
vötnum. Bömum er kennt að
herða hugann, svo að þau finni
ekki til þjáninga þeirra sem fóm-
ardýrin líða við þetta athæfi.
Bömum er einníg kennt að sýna
litlu dýranum enga miskunn, og
þar með að uppræta þá mannúð,
sem í hverri bamssál býr.
Margir foreldrar tefia sjálfum
sér og bömum sinum trú um, að
hér sé um glæsilegt „sport“ aö
ræöa, íþrótt sem bæti heilsuna
og auki ánægjuna. - En þegar
ánægja manna íelst í því aö
drepa, þá er lagt á hættulega
braut, og lýsir spillingu hugar-
farsins.
Að innræta bömum slíkt viö-
horf til lífsins er glæpsamlegt og
leiöir aðeins til ófarnaöar síöar.
Lífi skyldi aldrei eyða sjálfum sér
til skemmtunar eingöngu, þvi þaö
er brot gegn helgi lífsins og brot
gegn eigin sálu, brot gegn sam-
viskunni, sem í hverjum manni
blundar.
„Sýnið okkur t.d. eitthvað af klassísku grinmyndunum,“ segir bréfritari m.a.
- Marxbræóur, þeir Groucho, Zeppo og Chico, ásamt June McCloy í gaman-
myndinni „Go West“.
Við eigum hagsmuna að gæta
Hildigunnur Þórsdóttir, Magnea Ing-
ólfsdóttir, sérkennarar við öldusels-
skóla:
Síðastliðinn áratug höfum við búið í
Seljahverfi. Við eigum báðar börn
sem eru að vaxa upp hér í því góða
og öragga samfélagi sem við höfum
horft á þróast og dafna. Þennan ára-
tug höfum við einnig starfað við
Ölduselsskóla, í byijun við erfiðar
aðstæður, í ófullgerðu skólahúsnæði
og við mikil þrengsli.
Fráfarandi skólasfióri, Áslaug
Friðriksdóttir, hefur unnið mikið
brautryðjendastarf í þágu skólans og
alls hverfisins, m.a. með því að skapa
nemendum hlýlegt umhverfi þar sem
mannræktin hefur verið hennar leið-
arljós. Ekki síst hefur hún stutt við
bakið á þeim nemendum okkar sem
hafa átt við náms- eða félagsleg
vandamál að stríða og höfum við séð
þá vaxa upp og verða aö farsælum
unglingum.
Eftir þennan rúma áratug, sem
skólinn hefur starfað, er komið jafn-
vægi á skólastarfið og því meira
svigrúm fyrir okkur kennarana til
aö þróa áfram faglegt skólastarf með
þeim fasta kjama kennara sem starf-
aö hafa við skólann þetta tímabil.
Nú er ljóst að breytingar verða á
forystu skólans. Afleiðingar þess era
ekki fyrirséðar. Við eigum hags-
muna að gæta sem mæður og lítum
svo á að með því að horfa fram hjá
vilja meirihluta foreldra í hverfinu
hafi okkur verið stórlega misboðið
þar sem gengið var fram hjá yfir-
kennara skólans við stöðuveiting-
una.
Okkar sjónarmiö með stuðnings-
yfirlýsingu við Daníel Gunnarsson
yfirkennara voru fyrst og fremst þau
að halda við því jafnvægi í skólastarf-
inu sem hefur áunnist. - Við óttumst
að brestur komi í kennaraliðið og það
taki mörg ár að vinna upp þá festu
sem komin er á í skólastarfi Öldu-
selsskóla.