Dagblaðið Vísir - DV - 09.04.1990, Side 14

Dagblaðið Vísir - DV - 09.04.1990, Side 14
14 MÁNUDAGUR 9. APRÍL 1990. Spumingin Er vorið komið? Birna Baldursdóttir, starfstúlka á sjúkrahúsi: Ég vona þaö, enda orðin þreytt á löngum vetri. Theodóra Emilsdóttir nemi: Nei, ekki alveg en það kemur að því. Elísabet Jónsdóttir húsmóðir: Það er á næsta leiti. Ragnheiður Gróa Hafsteinsdóttir: Nei, það er ekki komið. Snorri Valsson hljóðfæraleikari: Það hlýtur að vera. Allavega er ég byrjað- ur að borða ís aftur sem er öruggt merki vorsins. :Lesendur Skýr afstaða þjóðarinnar Eyfirðingur skrifar: Fréttir í sjónvarpi hinn 25. mars sl. um staðsetningu álvers á íslandi komu okkur, landsbyggðarfólkinu, svo sem ekkert á á óvart. Rætt var viö þrjá aðila um það mál og sýnd- ist sitt hverjum. Austfirðingar sögðu að þeir myndu varla ráða bæði við virkjun og álversuppbyggingu á sama tíma. Eyfirðingar hafa bent á hversu mikilvægt það væri fyrir þá og þjóðfélagið að byggt væri í Eyja- firði. Hafa þeir boðist til að byggja hafnaraðstöðu á sinn reikning ef álverið kæmi norður. Kunnugir segja þetta boð hljóða upp á um fimm hundruð milljónir. En ekki eru allir sammála því að byggða- mál séu landsmál hvaðan sem þeir nú hafa þau rök! Hafnfirðingar eru ekki á því að sleppa nýju álveri út á landsbyggð- ina ef marka má viðtal við bæjar- stjóra þeirra. Það kom nefnilega skýrt fram hjá honum að Hafnar- fjörður væri betur fallinn undir stóriöju en nokkur staður annar á landinu! Taldi hann upp kosti þeirra í Hafnarfirði og sagði að þeir einir hefðu vinnuaflið. Eitt þótti mér þó skrýtið sem hann minntist á og var það varð- andi samningamál viö álverið. Hann gerir sér væntanlega ekki í hugarlund hvað illa horfir við þess- um nýju aðilum vegna allra verk- fallanna sem boðuð hafa verið í Firðinum síðustu daga. Alls hafa verið þrjú verkfoll hjá ísal á síð- ustu 22 mánuðum. Gefur það allt annað en góða mynd af vinnuaflinu á staðnum. Ég held að bæjarstjóri Hafnar- fjarðar ætti að vera farinn að skilja að Alusuisse er ekki lengur í Atlan- tal-hópnum og nýir aðilar eru ekk- ert hrifnir af því að setja sig niður við hlið keppinautarins. Bæði sök- um samkeppninnar, sem yrði um vinnuaflið og eins með tilliti til hugsanlegra umhverfisspjalla, því að þá væri e.t.v. erfitt að vita frá hvorum staðnum þau kæmu. Árni Stefánsson sem maöur al- þýðunnar ætti nú hvað staðsetning álversins varðar, þá yrði allri al- þýðu manna hagkvæmara ef álve- rið fengist á landsbyggðina fremur en á suðvesturhorn landsins. Ef íslendingar ætla að halda öllu landinu í byggð þarf að gera eitt- hvað róttækt fyrir landsbyggðina. Og ekki seinna en í fyrra eða hitti- fyrra, eins og nú er farið að taka til orða. H.G. skrifar: Lífið er saltfiskur, sagöi Salka Valka. „Saltfiskur er sælgæti" er kjörorð dagsins. Aldrei datt okkur í hug sælgæti, okkur sem liföum á saltfiski og kartöflum í gamla daga. Reyndar var þessi fiskur kallaður því óvirðulega nafni, tros. Best var salt- keilan með kartöflum og rófum. Uppgötvun SÍF-manna er helst að líkja við það er séra Halldór fann upp „þorramatinn". Gaman var að sjá í blöðum ánægjusvipinn á fyrirfólki sem boðið var í saltfiskveislu í Naust- inu. Þarna mátti líta skattaráðherr- ann með einn af þremur aðstoðar- ráðherrum sínum. Vel hefur honum fallið ljúfmetið því að hann var enn að snæða þegar aðrir veislugestir höfðu lagt frá sér fork og hníf og kneyfuðu Páskabjórinn. Má ætla að þeir saltfiskmenn hafi nú styrkt verulega stöðu sína gagnvart Gáma- vinum. Þá var Magnús lífsbjargarmaöur að gera það gott fyrir vestsn í hval og sel, nánar tilteldð í Utah. Eftir að hafa flutt þrjár ræður á samkundu í Salt Lake City og sýnt marglofaða hvalamynd samþykktu bændur þar einum rómi að Islendingar mættu veiða bæði hvali og seli þeim aö meinalausu. Þar vestra er fjöldi af- komenda íslenskra landnema. Er ekki ólíklegt að þeim hafi runnið blóöið til skyldunnar, eins og stund- um er sagt, okkur til sálarstyrkingar. Aö sjálfsögðu sendi Sjónvarpiö sinn mann á slíkan fund. En ekki er frá því greint að hann hafi flutt tölu á þessum merka fundi. Er þó talinn a.m.k. jafnvel mæltur á enska tungu sem íslenska. En sem betur fór kvik- myndaöi hann þar vestra og efniö gefur ekki eftir æsilegustu „villta vesturs" Hollywood-myndum. „Saltfiskur er sælgæti" er kjörorð dagsins. Um sælgæti úr sævardjúpi Eðlilegt kynlíf Tvær stelpur og eiun strákur skrifa: Þriðjudaginn 3. apríl sl. skrif- uðu þrjár konur gegn fordóma- fullum kynsystrum um að klám væri afbrigðilegt kynlíf. Afhverju voru myndirnar, sem sýndar voru á Stöð 2, flokkaðar undir klám? Það er alrangt. Við sáum þess þætti og okkur þóttu þeir skemmtilegir og langt frá því að vera klám og ef þetta á aö kall- ast afbrigðilegt kynlíf þætti okk- ur gaman að sjá hvað fólk leikur fyrir lulítum svefnherbergis- dyrum. Telur fólk það afbrigði- legt að reyna eitthvað annað en hina svokölluðu „trúboðastell- ingu“? Að vera einungis með það eitt í huga að annað eigi ekki og megi ekki gera köllum við óeöli. Fólk á að vera frjálst og opið í kynlífi til að geta notið þess. Krakkar, unglingar og viö hinir fullorðnu sjáum mikið ofbeldi dagsdaglega í sjónvarpinu, jafn- vel á besta sýningartíma. Hvort er meira í samræmi við náttúr- una, kynlíf eða ofbeldi? Og þá meinum við eðlilegt og skémmti- legt kynlif. Auðvitað á að halda öllu óeöli frá fólki, hvort sem er ofbeldi eða afbrigðilegt kynlíf, klám. En með fordómafullum boðum og bönn- um eyðileggjum við þann mögu- leika aö kynlíf geti verið skemmtilegL eðlilegt og gott. Fólk bælir hvatir sínar niður, telur þær vera óeðlilegar og slæmar. Á endanum brestur stíflan og þess- ar hvatir brjótast út, annaðhvort of miklar eða afbrigðilegar. Við teljum að ýmis boð og bönn skapi frekar vandaraál heldur en að leysa þau. Ef litíð yrði á kynlíf sem eðlilegan og skemmtilegan hlut yrði minna um óeðli og feimni i þjóðfélaginu. Elskumst án fordóma. Málið verði ekki þagað í hel Halldóra Gunnarsdóttir hringdi: Mig langaði til að minnast á greinina sem birtist í DV á laugardaginn um drenginn sem fór í hjartaaðgerð til London en kom heilaskemmdur aft- ur heim. Ég tel hiklaust að hér sé glæpamál á ferðinni og íslenskir ráöamenn ættu tvímælalaust að blanda sér inn í þetta mál. Einnig ætti greinin að birtast í breskum blöðum. Barninu ber að fá skaðabætur vegna þess sem þarna gerðist, þó ekki væri nema svo aö það geti lifaö sómasamlega það sem eftir er. Mér finnst þetta átakanlegt og hef varla getað hugsað um annað eftir að ég las greinina. Ég veit að margir eru á sama máli og ég og ég vona að fleiri láti í sér heyra varðandi þetta mál, því þetta má alls ekki þegja í hel. Gott Stefnumót Leikhúsgestur hringdi: Leið mín lá í gamla Iönó fyrir stuttu til að sjá Stefnumót. Satt best að segja vissi ég vart viö hveiju ég átti að búast og því kom sýningin mér þægi- lega á óvart. Fyrst er að nefna frábæran leik Bessa Bjamasonar og Róberts Arn- finnssonar sem fóra á kostum. Einn- ig voru Baldvin Halldórsson og Gunnar Eyjólfsson mjög góðir í hlut- verkum sínum í Tilbrigði við önd. Voru leikhúsgestir þetta kvöld yfir- leitt sammála um hversu skemmtileg sýningin væri og vel leikin. Það setur líka notalegan svip á hana að hún er í Iðnó en þaö skapar umgjörð utan um hana sem ekki væri hægt að ná fram í Þjóðleikhúsinu. Þar sem hér er á feröinni gull- tryggð skemmtun er það fyllilega þess virði að eyða einni kvöldstund á Stefnumóti. Róbert Arnfinnsson og Tinna Gunnlaugsdóttir í hlutverkum sínum í Stefnu- móti.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.