Dagblaðið Vísir - DV - 19.05.1990, Blaðsíða 25

LAUGARDAGUR 19. MAÍ 1990.
Vísnaþáttur
25
Svo mælti
Káinn
Allir landsmenn kannast viö
Káinn, vestur-íslenska skáldið sem
var meðal þeirra sem hrökkluðust
á harðindaárunum fyrir aldamót
ungur til Ameríku og ætlaði að
koma sem fyrst aftur ijáðari og
frægari en hann fór. Hann hét réttu
nafni Kristján Júlíusson og fæddist
í Eyjafirði 1860, fór tvítugur af landi
brott og dó 1936, ókvæntur og barn-
laus. Hann var eitt af vinsælustu
ljóðskáldum íslendinga um sína
daga en sjálfur lét hann ekki mikið
yflr sér. Hann gaf út ljóðakver að
ráði vina sinna en var aldrei dug-
legur að selja. Hér eru nokkrar
stökur þar sem hann ræðir viðhorí
sjálfs sín og annarra til ljóða hans.
1.
Þeir, sem kaupa þetta kver,
þeir geta heimsku kennt um.
Aldrei hefur varið ver
verið fimmtán sentum.
2.
Maður fékk sér Kviðlings kver,
kom ég þar ei nærri.
Bar það saman við bækur hér,
Biblían var stærri.
3.
Greppum fínum gleiðum hjá
geng með hala sperrtan.
Kviðling mínum enn er á
ekki borguð svertan.
4.
Þegar ég fór að fást við ljóð,
fór nú verr en skyldi:
Bláfátækri bauð ég þjóð
bók sem enginn vildi.
5.
Mörg er stakan meinlaust grín,
mest um trúar grillu.
Líka taka ljóðin mín
lítið rúm á hillu.
6.
Upp á grín um ýmsa menn,
ef eitthvað sýni6t skrýtið,
að gamni mínu yrki ég enn
ofur pínulítið.
7.
Hugfast sveinar hafi að,
helst á leynifundum,
ýmsa greinir á um það
hvað orðin meina stundum.
8.
Þó ég frá vætunni velkist
og veltist frá ströndinni burt.
Ég býst við að brimsjóar lífsins
beri mig aftur á þurrt.
9.
Oft er nú í koti kátt,
kvalir allar dvína.
Kölski gamli kveður hátt
kviðlingana mína.
10.
Hátt þó lagið hafi stemmt,
hann er ekki feiminn.
Þá er mörgum þingheim
skemmt
þegar hann dregur seiminn.
11.
Alltaf heldur fram mér fer,
fyrnist bernskuslaöur,
eitt ég seldi Kviölings kver,
keypti enskur maður.
- 12.
Næsta vísa mun ort til Guttorms
Guttormssonar skálds:
Vísnaþáttur
Ertu að kveða út í bláinn,
ertu búinn að gleyma Káinn,
sem enn er til í alheimsríki
og yrkir svo þeim heimsku líki.
13.
Káinn var vinsæll maður og
hafði hann það þó til að segja lönd-
um sínum til syndanna en jafnan
á góðlátlegan hátt. Áður halá hér
verið birtar vísur eftir hann og
eflaust sumar betri en þessar. Ekki
þarf hann þó að biðja afsökunar á
þeim og fleiri koma síðar.
14.
Kveðið við kristniboða sem kom
til Káins er hann var að moka flór,
hann var lengi kúahirðir:
Kýrrassa tók ég trú,
traust hefur reynst mér sú.
í flórnum fæ ég að standa
fyrir náð heilags anda.
15.
Um eina sóknarkirkjuna orti
hann:
Dökkbrýn kirkjan drúpir hér,
dauða sveipuð trafi.
Hún er eins og eyðisker
úti í reginhafi.
16.
Ehgu kvíði ég eymdarkífi,
illa þó að sæki messu.
Þvi heiðarlegu hundalífi
hef ég lifað fram að þessu.
17.
Blóðið í æðunum brann,
ef brautin var framundan slétt.
Pekasus frægan ég fann,
á folanum tók ég mér sprétt.
18.
Bakkus í taumana tók -
að teyma mig var honum kært.
Svo gaf hann mér brennivíns-
bók,
á bókina þá hef ég lært.
19.
Bókmenntasöguritari bað höf-
undinn um upplýsingar. Hann
svaraði:
Eitt helblátt strik með punkta
og prik
á pappírinn hlykkjótt sett.
Stökk og hik og hlaup og ryk.
Og hér er sagan rétt.
Látum þetta duga núna.
Jón úr Vör,
Fannborg 7, Kópavogi.
LÁTTU EKKI 0F MIKINN HRAÐA A
VALDA ÞÉR SKAÐA! -éum™
\
\
Einnig
hliðar-
hurðir
novoferm
Þýsk gæðaframleiðsla
Leitið tilboða
ASTRA
AUSTURSTRÖND 8
SÍMI 61-22-44
ER SMÁAUGLÝSINGA
BLAÐIÐ
SIMINNER
HÚSGÖGN
í MIICLU ÚRVALI
Húsgagnaverslun
sem kemur á óvart
flSlýj a
£Bólsturgorðin
i Sudurhlíð 35, Garðshovni við Fossvogskirkjugarð, sími 16541i