Dagblaðið Vísir - DV - 05.10.1991, Blaðsíða 12
12
LAUGARDAGUR 5. OKTÓBER 1991.
Fékk brons fyrir hlaup á heimsmeistaramóti:
Engin ástæða til
að hætta að keppa
- segir Unnur Stefánsdóttir, fertug, hlaupandi móðir
Unnur Steíánsdóttir, fertug, tveggja barna móöir, í góöu formi. Hún hlaut bronsverðlaun í átta hundruð metra hlaupi
á heimsmeistaramóti „öldunga" i Finnlandi í sumar.
Ólafur Unnsteinsson íþróttakennari hefur haft veg og
vanda af Öldungaráði íslands og hvatt islendinga til
þátttöku í heimsmeistaramótum. Hér er hann ásamt
Unni og Sigurborgu Guðmundsdóttur sem keppti í flokki
35-40 ára.
„Já, það kom mér á óvart að kom-
..Astæðan t'yrir því að ég tók þátt í
þessu móti var fyrst og fremst sú að
ég var orðin fertug og því búin að
ná aldri til að keppa í aldursftokki
frá fjörutíu til tjörutíu og fimm ára.
Heimsmeistaramót eru haldin annað
hvert ár og þar sem það fór að þessu
sinni fram í Finnlandi var ekki held-
ur svo langt að fara." segir Unnur
Stefánsdóttir sem vann silfurverö-
laun í átta hundruð metra hlaupi á
heimsmeistaramóti öldunga í sumar
á tmianum 2.19.38. Þær sem komust
með henni á verðlaunapall voru kon-
ur frá Ástralíu og N\ja-Sjálandi.
Á undantornum árum hefur áhugi
eldra fólks á keppnisiþróttum aukist
til muna og hefur verið stofnað sér-
stakt félag þessa hóps. Aðalhvata-
maður og sá sem hefur haldið utan
um félagið nánast einn síns liðs er
Ólafur Unnsteinsson. íþróttakennari
og fyrrum afreksmaður í frjálsum
íþróttum.
Spennandi
möguleiki
..Þegar maður nær nýjum tug í
aldri færist maður um flokk en
>-ngsti flokkur kvenna er á aldrinum
35-40 ára. Mér fannst þetta spenn-
andi möguleiki án þess aö ég gerði
mér grein fyrir hvort ég myndi ná
árangri," heldur Unnur áfram. „Það
var síðan fyrir tilstilli Ólafs Unn-
steinssonar að ég lét verða af þessu.
Hann hafði samband við mig í byrjun
janúar en þá átti að skrá keppendur.
Hann örvaði mig til að láta verða af
að skrá mig enda taldi hann mig eiga
mikla möguleika. Maður veit þó aldr-
ei fyrirfram hverjir mæta á mótin.
Hálfu ári síðar, þegar að mótinu kom,
var ég í ágætu formi þrátt fyrir að
ég hafi ekki getað æft í maí vegna
meiðsla í baki. Það lagaðist þegar fór
að líða á júní og ég tók endanlega
ákvörðun þá.“
- Þarf ekki að beita mikilli hörku
fyrir mót sem þetta og æfa stöðugt?
„Jú. Ég hef veriö í stöðugri þjálfun
frá árinu 1981. Reyndar minnkaði ég
æfingar talsvert árið 1987 og eftir
það. Engu að síður hef ég keppt hér
heima á hverju sumri þannig að
þjálfunin var til staðar. Ætli megi
ekki segja að ég hafi frekar verið að
viðhalda einhverju en byrja á nýjum
hlut,“ segir Unnur sem var mikil
frjálsíþróttakona á sínum yngri
árum. Hún náði líka glæsilegum ár-
angri á móti í Mosfellsbæ í fyrrasum-
ar.
Besti árangurinn
Eftir að hún var búin að eignast tvo
syni byrjaði hún aftur í stöðugri
þjálfun og var í landsliði í sinni grein.
„Mér fannst alveg stórkostlegt að
taka þátt í mótinu. Veðrið var af-
bragðs gott og alltaf logn þegar ég
var að keppa. íþróttavöllurinn var
mjög góður og einnig hlaupabrautin
en ég keppti bæði í 800 og 400 metr-
um. I báðum greinum kepptu tuttugu
konur. Þetta var alveg jafnspennandi
og þegar maður var ungur,“ segir
Unnur ennfremur.
„í báðum greinum voru undanrásir
og mér tókst að komast í úrslit í þeim
báðum. Það þýddi að ég varð að
hlaupa aftur og í átta hundruð metr-
unum náði ég þriðja sæti sem er
minn besti árangur í fjögur ár,
þ.e.a.s. eftir að ég minnkaði æfingar.
Reyndar keppti ég ekki erlendis á
þeim tíma,“ segir Unnur.
- Kom þessi árangur þér á óvart?
ast í úrslit. En það var mjög þægileg
tilfmning að komast á verðlauna-
pall.“
Á sínum yngri árum keppti Unnur
nær eingöngu í langstökki, hástökki
og hundrað metra hlaupi. Það var
ekki fyrr en fyrir tíu árum sem hún
fór aö æfa lengra hlaup en þá var
hún í landsliðinu. „Á þeim árum fór
ég á hverju ári í hin ýmsu mót og
síðast árið 1988. Það má því segja að
ég sé frekar vön,“ segir hún ennfrem-
ur.
Þríðja og
fimmta sætið
í fjögur hundruð metrunum á
heimsmeistaramótinu í sumar náði
Unnur fimmta sætinu og átti í harðri
baráttu. Bresk stúlka var langfyrst
en Qórar á eftir mjög jafnar. „Það var
mjög skemmtilegt að keppa við kon-
ur í sama aldursflokki. Það kom mér
reyndar nokkuð á óvart hversu vel
þær voru á sig komnar og í góðri
þjálfun. Ég sá á þessu móti að það
er engin ástæða til að hætta í keppn-
isíþróttum þó maður eldist.“
- Hvað kom þér til að æfa hlaup stíft
og taka þátt í heimsmeistaramóti?
„Ég var alin upp við að vera á
hlaupum. í sveitinni þurfti maður
stöðugt að vera hlaupandi á eftir
kindum og þess háttar og mér fannst
skemmtilegt að hlaupa,“ svarar Unn-
ur sem er dóttir Stefáns í Vorsabæ
sem er þekktur hlaupari og hleypur
enn þrátt fyrir að hann sé orðinn 76
ára gamall. „Ég hef alveg frá því ég
fór að fullorðnast æft hlaup og
skokkað. Mér líður miklu betur and-
lega og líkamlega eftir hlaup. Hlaup-
ið er ómissandi þáttur í hinu daglega
lífi. Ég fer út að hlaupa að minnsta
kosti fimm sinnum í viku og hleyp
þá yfirleitt í Kópavoginum þar sem
ég bý. Ef ég er í sveitinni hleyp ég
þar á túninu eða vegarköntum. Oft
þarf ég að fara á fundi út á landi og
þá tek ég alltal trimmgallann og
strigaskóna með. Á veturna fer ég
einnig í líkamsrækt til að byggja bet-
ur upp.“
Hvetjandi áhrif
- Finnst þér þessi áhugi þinn hafa
áhrif á jafnöldrur þínar?
„Já, þær tóku eftir að ég fór á
heimsmeistaramótið og hafa margar
talað um þelta sem hvatningu. Þær
hljóta aö geta gert eitthvaö svipað ef
ég get það. í raunjnni er mjög sjald-
gæft aö konur haldi átram í frjálsum
íþróttum eftir þrítugt. Það sama á
við um aðrar íþróttagreinar. Nú fæ
ég aö heyra frá þessum sömu konum
að engin ástæða sé til aö hætta þar
sem ég sé enn að og orðin fertug,"
segir Unnur. „Þetta heíúr örugglega
hvetjandi áhrif."
- Vitaallirafþvíaðhægteraðganga
i þetta félag öldunga?
„Þaö er til Öldungarráö íslands og
þeir sem hafa áhuga þurfa ekki ann-
aö en hringja á skrifstofu Frjáls-
iþróttasambands íslands og láta skrá
sig. Ólafur Unnsteinsson er formað-
ur ráðsins og hefur haldið mjög vel
utan um þennan félagsskap. Sjálfur
er hann búinn að taka þátt í fjórum
heimsmeistaramótum og hefur farið
á þing þessara samtaka víða í heim-
inum. Hann hefur mjög góða yfirsýn
yfir þessi mál. Við sáum það í Finn-
landi í sumar að hann þekkir orðið
fólk frá öllum löndum og álfum og
við erum því vel sett með Ólaf,“ seg-
ir Unnur.
„Við höfum fengiö fréttabréf um
mót bæði hér á landi og erlendis en
heimsmeistaramótin eru annað
hvert ár og Evrópumót hitt árið.
Næst verður heimsmeistaramót í
Japan og það er dálítið lengra að fara
þangaö. í dag er það því óraunveru-
legur draumur," segir Unnur enn-
fremur.
Borga sjálfir
Þeir sem vilja taka þátt í mótum
þurfa að kosta sig sjálfir þar sem
íþróttahreyfingin hefur ekki enn við-
urkennt öldungana þrátt fyrir gott
starf þeirra. „Það er spurning hvort
þetta verður í framtíðinni hluti eða
deild af Frjálsíþróttasambandinu,
það væri mjög æskilegt."
Unnur segir ekki margar konur á
hennar aldri æfa eins og hún gerir.
Hins vegar séu nokkrar á aldrinum
35-40 ára og ein þeirra, Sigurborg
Guðmundsdóttir, 38 ára, fór til Finn-
lands í sumar. „Það eru nokkrar á
hennar aldri og yngri sem ekki eru
tilbúnar að hætta keppni en ég man
ekki eftir neinni konu á mínum aldri.
Hins vegar eru nokkrar sem taka
þátt í langhlaupi eins og maraþon-
inu. Það hef ég ekki gert enda er það
allt annars eðlis,“ útskýrir Unnur.
Hún segir að í stuttum hlaupum eins
og íjögur eða átta hundruð metra sé
öll áhersla lögð á hraða og því þurfi
að æfa öðruvísi en í langhlaupi.
Synir Unnar voru þriggja og fjög-
urra ára gamlir þegar hún byrjaði
aftur að æfa fijálsar íþróttir og segir
hún að þeir þekki ekki annað en að
sjá mömmu á hlaupum. „Þeir fóru
með mér á æfingar er þeir voru yngri
og á mót. Nú eru þeir sextán og sautj-
án ára og hafa tekið þátt í frjálsum
í sveitinni þar sem þeir dvelja á
sumrin. Unnur hefur einnig fengið
eiginmanninn til að stunda líkams-
rækt sem hann gerði ekki áður en
þau kynntust.“
- Nú ert þú á kafi í stjórnmálum.
Er hlaup ekki ákjósanlegt fyrir
stjórnmálamenn?
„Það er eiginlega alveg nauðsyn-
legt. Þegar ég hef þurft að liggja yfir
einhverju og hugsað mikið finnst
mér nauðsynlegt að fara út, hlaupa
og hrista af mér slenið. Maður verður
alveg frískur á ný og allar áhyggjur
á bak og burt.“
-ELA