Dagblaðið Vísir - DV - 05.08.1992, Blaðsíða 4
Fréttir
MIÐVIKUDAGUR 5. ÁGÚST 1992.
I>V
Mistök við rukkun á Visa-reikningi:
Hundrað prósent
öryggi ekki til
- segir Þórður Jónsson hjá Visa
Á fréttasíðum DV fóstudaginn 31.
júlí birtist frétt um korthafa hjá Visa
sem var rukkaður tvisvar sinnum
með árs millibili um sömu vöruna.
Fram kom í greininni að ef korthaf-
inn hefði ekki verið á varðbergi og
yfirfarið reikning sinn hefði hann
getað greitt fyrir tiltekna vöru öðru
sinni án þess að fá nokkurn tímann
leiðréttingu.
Upp hafa vaknað spumingar
hvemig svona lagað geti komið fyrir
og hvort gerðar verði ráðstafanir til
að mistök sem þessi eigi sér ekki stað.
Þórður Jónsson er forstöðumaður
þjónustusviðs hjá Visa:
„Reglumar varðandi Visa kortin
em þannig varðandi þessar svoköll-
uðu straujuðu nótur að þær eru í
þríriti. Frumritið fer til korthafans,
næsta eintak er sett til skráningar í
banka frá versluninni og þriðja ein-
takið er bókhaldsgagn verslunarinn-
ar.
í samningnum um Visa-kort er
áskihð að verslunin geymi nótur sín-
ar með skipulegum hætti þairnig að
ef einhvem tímann kemur upp
spuming um það hvort rétt sé með
farið eða ekki eða ef korthafi dregur
færsluna í efa þá hafi þeir sjö daga
til að skila ljósriti af frumgagninu.
Annars bera þeir ábyrgð á færslunni.
Nýir eigendur verslunarinnar
Kringlusports fundu eintak númer 2
og 3 af Visa-nótunum umræddu og
töldu, ekki óeðlilega, að það væri
óinnheimt. Það voru því í raun fyrri
eigendur verslunarinnar sem gerðu
mistök. Þeir skráðu færslu hjá sér
en áttu í raun að skila henni í bank-
ann. Þeir virðast hafa fundið sér hag-
ræði í því aö skrá þetta inn á kassa-
kerfið.
Viö hjá Visa gátum ekki á nokkurn
hátt gert okkur grein fyrir því á
þeirri stundu að sú færsla, sem þarna
kom, var ekki sú rétta því frumgögn-
in eru geymd í versluninni sam-
kvæmt samningnum sem ég sagði frá
hér á undan. Við gátum aldrei komið
í veg fyrir þetta.“
- Er nokkuð sem kemur í veg fyrir
að svona lagað geti komið fyrir aftur
eða hafi jafnvel gerst áður án þess
að korthafi hafi tekið eftir því?
„Nei, hundrað prósent öryggi er
ekki til í þessu frekar en öðm 1 heim-
inum. Menn hafa talið að þessi vörn,
að tryggja það að sama nótan komi
ekki fyrir tvisvar á sama kort, sé
sterk. í öðm lagi er það eftirlit kort-
hafans og í þriðja lagi er að beita
undantekningarreglum varðandi eft-
irlitið þegar afbrigðilegir hlutir
koma upp.
Það er spuming hvað það þykir rík
áhersla til að gera ráðstafanir. Ég
mun ræða það við yfirmenn hjá fyr-
irtækinu hvort eitthvað verði gert til
aö tilvik sem þessi komi ekki upp á
ný,“ sagði Þórður. -ÍS
„Keraverja" er það kallað. Strákarnir á Eldeyjar-Hjalta voru að landa fiski
í körum á bryggjunni í Grindavík á dögunum þegar DV hitti þá. Lyftari stafl-
aði þremur kerum upp í einu og var heljarstórri plasthettu brugðið yfir allt
saman áður en stæðunni var ekið inn í hús. Plasthettuna kölluðu skipverj-
arnir „keraverju". DV-mynd JAK
Trausti Magnússon útgerðarmaður togarans Otto Wathne við skipshlið
þegar skipið hélt í síðustu veiðiferð á vegum samnefnds félags á laugar-
dag. Nú er nýr togari að koma á Seyðisfjörð. DV-mynd Pétur
Nýr frystitogari til Seyðisfjarðar
- bæjarsjóður ábyrgist erlent lán gegn skilyrði um heimalöndun
Pétur Kristjánsson, DV, Seyðisfirði:
Útgerðarfélagið Ottó Wathne hf. á
Seyðisfirði hefur nú fest kaup á
frystitogaranum M/S Grinnöy frá
Noregi. Togarinn era u.þ.b. 750 brút-
tólestir að stærð en samkomulag er
milh seljanda og kaupanda um að
gefa ekki upp kaupverð.
Tiltalað hefur verið að ísfisktogari
félagsins, Otto Wathne, verði seldur
til Hafamarins á Akranesi en fjöl-
veiðiskip þess síðarnefnda, Höfðavík
AK 200, selt úr landi.
Aðspurður um lánafyrirgreiðslur
til kaupanna kvaðst Trausti Magnús-
son ekki vilja nefna neinn sérstakan
til en sagði:
„Þetta hafa verið langir og flóknir
samningar. Það era margir góöir
aðilar sem hafa hjálpað ökkur.
Landsbankinn þvertók fyrir að lána
okkur, við fengum meira að segja
þvert nei þegar við báðum um yfir-
dráttarheimild á tékkareikningnum
okkar á Seyöisfirði. Við eram búnir
að vera í skiptum við bankann á
Seyðisfirði síðan 1974 að ég fer í út-
gerð og aldrei eitt einasta skipti lent
í vanskilum við bankann. Það kom
okkur mjög á óvart aö þeir skyldu
ekki bjóða okkur einhverja fyrirgre-
iðslu, ekki krónu. Og það sem út-
varpið sagði um 60 mihjóna króna
lán Búnaðarbankans er algjört rugl,
ég veit ekki hvaðan þetta er komið.“
Bæjarsjóður Seyðisfiarðar hefur
ábyrgst erlent lán upp á 11 mhljónir
norskra króna. Ábyrgðinni fylgja
skilyrði um að skipið landi aflanum
hér og að seyðfirskir sjómenn sifii
fyrir um skipsrúm. Með tilkomu nýja
togarans fiölgar atvinnutækifærum
á Seyðisfirði um 10 til 15 störf á árs-
grundvelh. Þorvaldur Jóhannsson,
bæjarstjóri á Seyðisfirði, telur að
tekjur bæjarins gætu aukist um 10
mhljónir vegna þessa.
Vonast er til að nýi togarinn komi
til heimahafnar um miðjan ágúst.
í dag mælir Dagfari
Stríðsástand í Kef lavík
Þegar talað er um stríðsástand í
Keflavík dettur sjálfsagt flestum í
hug að það ástand tengist veru
vamarhðsins suður þar, enda
ganga þar um vopnaðir hermenn
sem hafa af því atvinnu að búa sig
undir stríð. Þaö er hins vegar mis-
skilningur að stríðsástand ríki í
Keflavík vegna hersins á Miðnes-
heiði. Svoleiðis stríð era að mestu
úrelt, sem menn heyja með vopn-
um. Stríðiö í Keflavík stafar af deil-
um í safnaðarstarfi Keflavíkur-
sóknar og stendur um prestinn.
Máhð var komið svo langt aö bisk-
upinn yfir íslandi gerði tilraun til
sátta og prófasturinn í umdæminu
gekk líka á mhh en allt án árang-
urs. Þau þekkjast ekki vopnahléin
í Keflavík frekar en Júgóslavíu.
Upphaflega fór þetta hljótt. Safn-
aðarmeðhmir „höguðu sér eins og
á alkóhólistaheimih" og þögðu um
vandamáhð sem þeir áttu við að
stríða. En þar kom að því að sókn-
amefndinni var allri lokið og sagði
af sér á einu bretti. Þá var ekki
lengur hægt að þegja yfir þessu
böh þeirra Keflvíkinga, sem er sem
sagt í því fólgið að presturinn er
ekki húsum hæfur að sögn sóknar-
bamanna. Það er að segja þeirra
sóknarbama sem þekkja klerkinn.
Þau sem ekki þekkja hann láta vel
af honum.
Enda fór það svo aö presturinn í
Keflavík safnaði saman hópi fólks
sem ekki þekkir hann og bauö það
fram í sóknamefnd í staðinn fyrir
þá nefnd sem búin var að segja af
sér. Svo var haldinn sóknamefnd-
arfundur og þá kom gamla nefndin
og var öll endurkjörin, meðan
nefndin sern presturinn vhdi gera
að sóknarnefnd var fehd eins og
hún lagði sig. Staðan er því sú að
í Keflavík er prestur starfandi sem
sóknamefndin getur ekki unnið
með og þar er sóknarnefnd sem
sagði af sér, þangað til ljóst var að
kjósa átti aðra nefnd. Þá gaf sókn-
arnefndin kost á sér th að koma í
veg fyrir að sóknin hefði sóknar-
nefnd sem mundi una við prestinn
sem sóknamefndin vhl bola í burt.
Fyrir vikið situr presturinn án þess
að sóknamefndin vhji og sóknar-
nefndin starfar áfram aö því að
koma prestinum í burt af því sókn-
amefndin þekkir prestinn og vhl
ekki að fólk sefiist í sóknamefnd
sem ekki þekkir prest.
„Þetta er hörmulegt og hlýtur að
enda með ósköpum," segir prófast-
urinn í kjördæminu. Ekki er vitað
hvort prófasturinn á við að þaö sé
hörmulegt að presturinn sitji
áfram eða sóknarnefndin eða
hvaða ósköp það verði sem dynji
yfir ef presturinn heldur áfram að
gegna preststörfum í sókninni.
Eftir því sem greint er frá í DV
fyrir helgi kemur fram í skýrslu
þeirrar sóknarnefndar (sem sagöi
af sér og lét svo endurkjósa sig th
að koma í veg fyrir að önnur sókn-
amefnd starfaði), er presturinn í
Keflavík fuhur skapofsa og
skammar fólk af engu tilefni. Það
er aö segja þegar hann ræðir við
fólk á annað borð, en sóknamefnd-
in heldur því fram að það sé fremur
fátítt. Sagt er að unghngastarf sé
ekkert í bænum og gamla fólkið er
algjörlega hundsað. Presturinn
hehsar ekki almennum kirkjugest-
um og blandar ekki geði við einn
né neinn. Hann ræðir ekki við fólk
á götu og fer bakdyramegin út úr
kirkjunni að lokinni messu svo
enginn sjái hann.
Þetta era thvísanir úr skýrslu
sóknamefndar og fer maður þá
betur að skhja vandamál Keflvík-
inga ef klerkurinn forðast sóknar-
bömin. Almennt séö kemur það sér
iha ef sóknarpresturinn forðast
sóknarbörnin eins og pestina og
yrðir ekki á nokkurn mann, nema
við jarðarfarir þegar sóknarbörnin
eru látin.
Hins vegar bendir Dagfari á aö
miðað við meinta skapbresti
prestsins og ofstopa í daglegri um-
gengni getur það verið af hinu góða
aö presturinn tah við sem fæsta og
haldi sig th hlés. Svo ekki sé nú
talað um þegar sóknamefndin, sem
sagði af sér, hefur veriö endurkjör-
in. Presturinn hefur ekki ennþá
gefið út skýrslu um skapferh sókn-
arnefndarinnar eða við hverja hún
talar fyrir og eftir messur. Þannig
að það getur verið th hagræðis fyr-
ir báða að hittast ahs ekki og að
presturinn fari út bakdyramegin
þegar hann hefur lokið messu. Nóg
er nú böhð samt að þurfa að hlusta
á messugjörð hjá presti sem sókn-
arbömin neita að starfa með og
tala við, þótt presturinn sé ekki líka
að abbast upp á guðhrædda safnað-
armeðlimi utan kirkjutíma!
Dagfari