Dagblaðið Vísir - DV - 21.09.1992, Qupperneq 12

12
MÁNUDAGUR 21. SEPTEMBER 1992.
Spumingin
Verður tekið slátur á
þínu heimili?
Hrannar Sigurðsson viðgerðarmað-
ur: Nei, ég er alveg á því að ég er á
móti slátri.
Ásthildur Sturludóttir nemi: Já, það
er tekið slátur heima hjá mér og mér
finnst það gott.
Aðalheiður Ólafsdóttir nemi: Já, það
er gert á hverju ári.
Elín Lilja Jónasdóttir nemi: Já, slátur
og lifrarpylsa á hveiju ári.
Helgi Aðalsteinsson bílstjóri: Já, það
hefur oftast verið gert heima hjá mér.
Hafsteinn Hjartarson: Nei, þaö var
gert áöur fyrr á mínu heimili en ekki
lengur.
Lesendur
Flóðljósin 1 Laugardalnum:
Mikil sjónmengun
- og nýtast ekki nema lítinn hluta úr ári
Gaukur skrifar:
Núna kætast boltasparkarar þessi
líka lifandis ósköp. Ekki er það nú
yfir sigri í kappleikjum, allra síst þar
sem att er kappi við erlend stórhð,
heldur vegna þess að nú sjá þeir fram
á að geta spilað fótbolta eins og stór-
stimin í útíöndum, baðaöir í flóðljós-
um.
Á sama tíma eru aðrir lítt hrifnir,
sérstaklega þeir sem hafa átt þess
kost að líta inn eftir Laugardalnum
eða skoða Bláfjöllin úr glugganum
sínum. Nú tróna fjárans möstrin
þama yfir molbúalegum aðalvellin-
um og eyðileggja útsýnið fyrir við-
komandi. Vilji þeir líta út um glugg-
ana hjá sér að kvöldlagi í vetur er
víst ráðlegast að hafa bestu fjallasól-
gleraugu tiltæk. Þama er komin hin
versta sjónmengun, hvort sem bjart
er úti eða niðamyrkur.
Allt frá því undirritaður var ungur
drengur hefur fótbolti verið spilaður
á þeim tíma þegar sæmilega bjart var
og ghtti í tuðruna. Reyndar gerðist
það í örfá skipti að menn voru að
sparka í hálfrökkri í framlengdum
bikarúrshtaleikjum en það var eng-
inn að kippa sér sérstaklega upp við
það. Nema þeir sem töpuðu, þeir
kenndu auðvitað rökkrinu um, ekki
eigin vanmætti.
Nú er hins vegar búið að fjárfesta
í tugmihjóna ljósamöstmm með til-
heyrandi Ijósköstumm. Boltamenn
hafa sagt myrkrinu stríð á hendur
og þykjast geta spilað sinn bolta fram
á rauðanótt ahan ársins hring.
- En þeir gleyma veðrinu. Það stoð-
ar htt að hafa fljóðljós ef völlurinn
sjálfur er gaddfreðinn eða fahnn ein-
hvers staðar langt undir snjófargi.
Það er einungis snemma vetrar sem
hægt er að spila á Laugardalsvehi
við sæmilegar aðstæður, hvort sem
bjart er eða niðamyrkur. í lok vetr-
ar, þegar kvöldin eru enn ekki orðin
nógu björt, er völlurinn að jafna sig
eftir veturinn og því óðs manns æði
að fara að sparka út viðkvæman
grassvörðinn.
En íslendingar vilja vera eins og
aðahinn í fótbolta, spila undir flóð-
ljósum, þó það sé vart hægt né nauð-
synlegt, nema örfáar vikur á ári. Ég
er ansi hræddur um að ljósin munu
ekki lýsa boltamönnum nema örfá
skipti á ári. Hins vegar fá snjómokst-
ursmenn og aðrir sem sjá um við-
hald og viðgerðir á Laugardalsvelh
þessa svehandi fínu aðstöðu, geta
dundað sér í mörg hundruð lúxa
birtu.
Bréfritari er afar óánægður með nýju flóðijósin f Laugardalnum. Hann segir þau ekki nýtast nema hluta úr ári,
auk þess sem af þeim stafi mikil sjónmengun.
EES'Spurningar og svör
Þórður Jónsson skrifar:
íslendingar, Sem hafa farið til náms
í breska skóla, hafa hingað til þurft
að greiða allhá skólagjöld og miklum
mun hærri en þeir nemendur sem
koma frá EB-löndunum. Verður
breyting hér á fyrir íslenska náms-
menn ef ESS-samningurinn verður
samþykktur af okkur?
Svar utanrikisráðuneytis:
Hér verður engin breyting á.
Breskir skólar munu halda áfram að
krefjast skólagjalda af borgurum
annarra landa en EB-landanna.
Árni Bjarnason skrifar:
Er ávinningur af því að tohar á
sjávarafurðir verði felidir niður ef
Evrópubandalagið getur beitt öörum
viðskiptahindrunum, t.d. magntak-
mörkunum í innflutningi?
Svar utanrikisráðuneytis:
í 5. tölulið 2. greinar bókunar nr. 9
við EES-samninginn segir orðrétt:
„Bandalagið skal ekki beita magn-
takmörkunum á innflutning eða ráð-
stöfunum sem hafa samsvarandi
áhrif varðandi þær vörur sem til-
greindar eru í 2. viðbæti" (sjávaraf-
urðir). - Evrópubandalaginu er því
óheimilt að takmarka á einhvem
hátt innflutning á sjávarafurðum frá
EFTA-ríkjunum.
Aukið of beldi á tímum kreppu?
Guðrún Kristinsdóttir skrifar:
Ógnvekjandi eru þau tíðindi að
aðsóknin að Kvennaathvarfinu hafi
aldrei verið meiri en nú. Þetta segir
okkur þá sögu að ofbeldi á heimilum
fari sívaxandi. Hitt ber þó einnig að
hafa í huga að konur eru famar að
viöurkenna þennan vanda fyrir sjálf-
um sér og öðrum, í ríkari mæli en
áður hefur verið.
Það er ekki ýkja langt síðan að
kona sem sætti ofbeldi heima fyrir
lét sem hún byggi í hamingjuríku
hjónabandi, púðraði yfir marblettina
þegar hún fór út á meðal fólks og
talaði hátt um framtíðaráætíanir
Hringió í síma
632700
milli kl. 14og 16
-cöa skrifið
NaXn og sítnanr. veriSurað fylgja bréfum
Ástæður ofbeldis ó heimilum eru
taldar margar og margvíslegar.
„þeirra hjonanna." Þama hefur sem
betur fer orðið hugarfarsbreyting
þótt enn sé langt í land.
En það er annað í þessum fréttum
frá Kvennaathvarfinu sem er um-
hugsunarefni. Þaö er nefnilega gefið
í skyn að versnandi aðstæður í þjóð-
félaginu eigi sinn þátt í því að ofbeldi
fari vaxandi. Þetta er ekkert ósenni-
legt. Það hlýtur að setja svip sinn á
heimihslífið er fiölskyldan á varla
fyrir mat og engan veginn fyrir af-
borgunum af lánum eða öðmm þeim
útgjöldum sem fylgja heimihshald-
inu. Það getur hver og einn ímyndað
sér andann á heimhinu ef fyrirvinn-
umar (því oftast verða bæði hjónin
að vinna úti) geta vart sofið fyrir fiár-
hagsáhyggjum. Það er áreiöanlegt að
oftar slær í brýnu á þeim heimilum
þar sem svo er ástatt heldur en hin-
um þar sem nógir peningar em fyrir
nauðsynjum.
Önnur orsök ofbeldis er svo áfeng-
isneysla. Þann þátt er ekki hægt að
ræða í stuttu máli, svo viðamikih og
víðtækur sem hann er.
Varúðvið
heimaslátrun
Sigrún hringdi:
Nú, þegar sláturtíðin fer í hönd
er ýmislegt sem ber að hafa í
huga. Eitt atriðið er hreinlætí við
heimaslátrun.
Eins og alhr vita er talsvert um
aö gripum sé slátrað heima. Við
því er í sjáifu sér ekkert aö segja
sé slátrið ætíað tíl heimabrúks.
En það er eitt sem fólk ætti aö
vara sig á og það er að láta hund-
ana ekki koma of nærri þegar
slátrað er. í mínu ungdæmi
þekktíst veiki sem nefnd var
sullaveiki, Ekki kaim ég að segja
frá því hvemig hún kviknaði en
það gerðist þegar hundar komust
í slátur. Þssi veiki var tahn af-
skaplega hættuleg. Ég vil þess
vegna vara fólk við aö hleypa
hundunum of nærri þegar slátrað
er.
ATieioing ■
Neytandi skrifar:
Eg átti leið í Bónus um daginn.
Þá tók ég eftir því að farið var
að selja grænmetí á kilóverði í
stað þess að hafa það í stykkja-
talí, eins og áður var. Samkvæmt
skilti í versluninni er þetta gert
að kröfu Neytendasamtakanna.
En er þetta ekki bara afleiðing
af yfirtöku Hagkaups á Bónusi?
Sá grunur læöist óneitanlega aö
manni.
Utumokkurnær
Magnús Gíslason skrifar:
Það er ahtaf verið aö skrafa og
skrifa um ahs konar mengun í
útíöndum. En ég held að við ætt-
um að hta okkur nær.
Víð höfum státað af því að eiga
hreinasta land í heimi. Þetta fer
nú að breytast ef fram heldur sem
horfir. Hingað streyma á hveiju
ári ótal ferðamenn. Umgengni
þeirra úti í náttúrunni er ekki th
fyrirmyndar. Sama máli gegnir
um okkur íslendinga, marga
hverja að minnsta kosti. Efnaiðn-
aður af ýmsu tagi bætir enn gráu
ofan á svart. Við verðum að taka
í taumana í tíma.
Fólkfáiaðviðra
hundasina
Þórarinn skrifar:
Mér finnst forkastanlegt að
banna fóhci að viðra hunda sína
á Laugamestanganum Þarna
eru óræktarmóar sem ekki eru
einu sinni slegnir. Enginn gengur
þarna um, þannig að ekki ættu
hundarnir að trufla neinn þótt
þeir fengju að hlaupa þarna um.
Það kæmi hins vegar í veg fyrir
aö þeir væru áferö annars staöar
þar sem umferö fólks er meiri.
Ég beini þeim tilmælum til
þeirra sem þessu ráöa að þeir af-
lóttí banninu nú þegar.
Ofriðuri
álverinu
Björn hringdi:
Enn eru starfsmenn álversins í
Straurasvík komnir af stað í
kjarabaráttuhasar. Þetta er sá
hópur sem á hverju einasta ári
gengur fram fyrir skjöldu og
heimtar sitt, eha veröi látið
sverfa til stáls.
Nú er það vítað að miklir erfið-
leikar hafa steðjað að I áliðnaöin-
um að undanfömu. Ekki er séð
fyrir endann á þeira erfiöleikum
enn. Þrátt fyrir þessa vitneskju
hóta starfsmennimir „hnefan-
um“ verði ekki orðið við óskum
þeirra. Væri ekki skynsamlegra
fyrír þá aö taka mið af ástandinu
eins og það er? Sú afstaöa myndi
áreiöanlega koma þeim tii góða
með batnandi ástandi í áliðnaöin-
um.