Dagblaðið Vísir - DV - 19.04.1994, Síða 15
ÞRIÐJUDAGUR 19. APRÍL 1994
15
Kjallariim
Birgir Hermannsson
aðstoðarmaður umhverfis-
ráðherra
að taka t±Uit til neinna hagsmuna
og sjónarmiða nema sinna eigin.
Þetta hefur haxm gert í kraft þess
að sjómarandstaðan ætti ekki
raunhæfa möguleika á því að ná
völdum.
Nú fyliist flokkurinn skelfingu
yfir þeirri tilhugsun að tapa léni
sínu og upphefur á einni nóttu
„endumýjun" sem hann heldur að
falii kjósendum í geð. Hvers vegna
Ama Sigfússyni hafnað fyrir
tveimur ámm?
Það sem blasir við er að afsögn
Markúsar Amar var viðbrögð
flokks í skelfmgu um að tapa völd-
um og hafa ekkert með stjórnar-
hætti og málefni að gera. Flokkur-
inn er jafn iila haldinn og vanhæf-
ur til að stjóma borginni og daginn
áður en Markús sagði af sér emb-
ætti. Kjósendur í Reykjavík ættu
„Flokkurinn er jafn illa haldinn og
vanhæfur til aö stjóma borginni og
daginn áður en Markús sagði af sér
embætti. Kjósendur í Reykjavík ættu
að láta bresku íhaldsstjórnina vera sér
víti til vamaðar.“
Víti til varnaðar
Flestir þeir sem fylgjast með bresk-
um stjómmálum em á einu máh
um það að íhaldið hafi verið of lengi
við völd þar í landi. Það sem ein-
kenni störf þess sé meðalmennska,
hugmyndafátækt og skortur á
frumkvæði. íhaldið þurfi því nauð-
synlega á því að halda að fara í frí
frá sjómun landsins eftir 15 ára
samfellda stjómarsetu og end-
umýja sig í stjómarandstöðu um
sinn.
Sömu sögu má segja um íslenska
íhaldið í stjóm Reykjavíkur. Sjálf-
stæðisflokkurinn er móður mjög
af langri stjómun borgarinnar og
er nú á hröðum flótta undan stefiiu
sinni og verkum. Mjúku málin sem
flokkurinn hefur kerfisbundið
hundsað árum saman eiga nú alit
í einu að vera kosningamál Sjálf-
stæðisflokksins. Sveini Andra
Sveinssyni og Önnu K. Jónsdóttur
var refsað í prófkjöri fyrir að fylgja
af trúmennsku stefnu meirihlutans
mn einkavæðingu SVR og lélega
dagvistunarþjónustu.
Borgarstjórafarsi
Borgarstjórafarsi Markúsar Am-
ar og félaga er ekkert annað en
örvæntingarfull tilraun til end-
umýjunar á flokknum. Þessi til-
raun til endumýjunar er vart ann-
að en aumlegt sjónarspil. Hvar var
Ámi Sigfússon síðustu átta árin?
Hvað annað en hluti af „samhent-
um meirihluta" sem fylgdi fram
stefnu sem hann nú vill ekkert
kannast við.
Líkt og breska íhaldið þarf ís-
lenska íhaldið á hvild að halda frá
stjómartaumunum til að komast
að því hvaða stefnu flokkurinn
raunverulega hefur. Kjósendur í
Reykjavík skyldu hugsa sig um
tvisvar áður en þeir kjósa íhaldið,
andlausan og væmkæran flokk
sem heldur að andlitslyfting
flokksins í formi Áma Sigfússonar
geri gæfumuninn.
Flokkur og borg
Eftir langa setu við kjötkatlana
hefur Sjálfstæðisflokkurinn hætt
að gera skýran greinarmun á flokki
og borg, líkt og borgin sé lén flokks-
ins - hálfgerð eign hans. Þetta em
eðliieg viðbrögð þess sem situr
óskorað við völd um langt skeið.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki
þurft að semja við einn né neinn
um stjóm borgarinnar, ekki þurft
vom þessar breytingar ekki gerðar
fyrr? Var ekki íhaldið glatt og
ánægt með Markús Öm? Var ekki
að láta bresku íhaldsstjómina vera
sér víti til vamaðar.
Birgir Hermannsson
„Var ekki íhaldið glatt og ánægt með Markús Öm? Var ekki Árna Sigfússyni hafnað fyrir tveimur árum?“
spyr greinarhöfundur.
Nýbúa í stað barna?
Skoða ætti þann möguieika hvort
ekki væri hagkvæmara að flytja
inn fólk til íslands en aö framleiða
það heima fyrir. Þannig mætti
spara þann hluta útgjalda skatt-
borgara sem fer til framfæris, upp-
eldis og menntunar bama.
Offramboð á börnum
Þetta er reyndar þróun sem er
þegar byijuð í iðnríkjum: Fyrst kom
bamafækkim síðustu áratuga, þeg-
ar ekki þurfli lengur margar hend-
ur til að reka bú og framfleyta for-
eldrum. Nú er svo komið að þótt
fólksfjöldinn standi í stað eða
minnki, em samt of margir til að
vinna þau störf sem þarf að vinna
til að dlir hafi í sig og á. Því er um
að ræða oflramboð á (venjulegu)
vinnuafli, er stafar (m.a.) af ofiram-
leiðslu á (venjulegum) bömum.
Um leið er það svo að sífellt vant-
ar fleira (óvenjulegt) fólk í mest
krefjandi sérfræðistörfin, til að
keppa við önnur lönd í atvinnuþró-
un. Þetta hafa iðnríkin í auknum
mæh leyst með því að flylja inn
sérfræðinga frá þróunaralöndum
og spara þannig flárútlátin við að
kosta fólk upp til vinnufærs aldurs.
KjaUariim
Tryggvi V. Líndal
þjóðfélagsfræðingur
Af hveiju ættu íslendingar þá að
framleiða fleiri böm, ef þeir geta
sparað með því að flytja inn dokt-
ora á öllum sviðum og bjóða þeim
lægri laun?
íslenskan varðveitt
Horfum á vankostina. Þeir em
einkum tveir; annar er varðveisla
íslenskrar menningar. Við getum
stuðlað að henni, annars vegar með
því að krefiast að íslenska verði
áfram ríkismál; mál stjómsýslu og
bókmennta. Þannig er það t.d. með
ensku í Bandaríkjunum.
Hins vegar er það söknuðurinn
sem myndast við að böm hættu að
vera algeng. Þetta mætti laga með
því að fara hægt í sakimar, draga
úr bameign smám saman og láta
kjöltudýraeign fylla að einhveijú
leyti í skarðið.
Ekki er heldur hagkvæmt að
hætta alveg við bameign: Til að
varðveita vísi af öllu sem áður var
verður að halda áfram að framleiða
eitthvað af þeirri íslensku afurð
sem flest böm em nú.
Kostir og gallar
Af áleitnum hagnýtum spurning-
um má nefna: Hvað á þá að gera
við alla kennarana og fóstrumar
sem þá missa atvinnu sína? Svar:
Þau myndu lifa af atvinnuleysis-
bótum sem kæmu af hluta þess
gróða sem kæmi af sparnaði þeim
og nýsköpun sem yrði við innflutn-
ing sérfræðinga. Einnig fengju þau
tækifæri til að spjara sig í óheftri
samkeppni við nýbúana og við að
kenna þeim á ísland.
Af kostum við þessa framtíðar-
sýn má nefna: Meðaltalsgæði ís-
lendinga hljóta að stórhækka hvað
varðar menntun, gáfur, greind,
heilsu, langlífi, íþróttir og bók-
menntaaffek.
Tryggvi V. Líndal
„Nú er svo komið að þótt fólksfjöldinn
standi í stað eða minnki eru samt of
margir til að vinna þau störf sem þarf
að vinna til að allir hafi í sig og á.“
SameiningíDalasýslu
„Sameining í-^
fiinm hreppa í
eitt sveitarfé-
lag liggur fyr-
ir hér í Dala-
sýslu og er
verið að end-
urkjósa i
tveimur
hreppum, S,ur,a“9^.
Skarðssfrönd “ndi á Ew'
og Saurbæ, Brunna'
um sameiningu þessara lireppa
við lúna hreppana flmm eða
sömu tillögu og kosiö var um í
haust. Ég tel nyög miður ef við
verðum ekki með í þessari sam-
einingu. Fólkið hér í Dalasýslu
er fátt og hefur fariö fækkandi.
Atvinnulif er fábrotið, mikill
samdráttur í landbúnaði og ekki
gott útlit í þeim efnum. Samein-
ing sýslunnar kemur betur'út
fyrir okkur flárhagslega, til dæm-
is gegnum Jöfnunarsjóð sveitar-
félaga ef íbúarnir eru yfir 300, Ég
held að það sé nauðsynlegt fyrir
okkur Dalamenn að standa sam-
an út af fólksfækkuninni og at-
vinnuástandinu og hætta hreppa-
ríg sem hefur verið okkur til
skaða á undanförnum árum. Ég
held að við gerum það best með
því að sameinast í eitt sveitarfé-
lag. Dalasýsla verður sterkari og
samstæðari eining með samein-
íngu í eitt sveitarfélag,
Landráð
:.. „Mér flnnst
sameining V
sveitartelaga
almennt allt i
lagi en ég
kalla þessa
endurtekn-
ingu á at-
Sslu bara Hörður_ Suðmunds-
landráð þar son. bon* a Kvern-
sem það er 9rio11'
þegar búið að kjósa um þetta.
Meirjhluti íbúanna felldi þessa
tillögu í nóvember. Viö Saurbæ-
ingar erum milli tveggja þéttbýla,
Reykhóla og Búðardals, og við
viljum sameina þetta svæði allt í
eitt sveitarfélag. Við erum tilbún-
ir í slika sameiningu en teljum
það ekki tímabært nema allt
svæðið sameinist Við teljum
okkur veröa utangátta i allri ann-
arri sameinmgu. I kosningunni i
haust varö niðurstaðan sú aö fólk
vildi stöðva sameiningarþróun-
' ina aðeins ogsj átil og sameinast
síðar báðum þéttbýlisstöðum.
Saurbæjarhreppur er frekar
stór breppur með vel á annað
himdrað ibua. Sam’bæingar hafa
alltaf séð um sig. Gallinn er bara
sá að við höfum ekki haft um
neitt að semja þvi að okkur hefur
ekki verið lofað neinu sem vit er
í. Við erum roeð kaupfélag sem
hefur átt í fiárhagserfiðleikum og
sláturhús sem er lokað vegna
gjaldþrotaskipta. Mér hefði ekki
þótt óeðlílegt að atvinna hefði
verið tryggð fyrir þetta fólkfyrir
atkvæðagreiösluna þannig að viö
heföum eitthvað að kjósa um. Viö
höfúm engin loforð fengið sem
vit er í og við vitum að ekkert
verður gert fyrir okkur. Viö eig-
um ekki nógu mikla samleíð með
hinum sveitarfélögunum. Við
verðum aö reyna að Iialda vinn-
unni i hreppnum og auðvitað vilj-
um við halda góðu sambandi við
■IIIIM