Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.1994, Page 36
44
LAUGARDAGUR 5. NÓVEMBER 1994
I>V
Öldungar
eða ekki
öldungar?
Þegar hlaupahópar á höfuð-
borgarsvæðinu voru taldir upp
hér á trimmsíðu á dögunum var
m.a. minnst á ÖL- hópinn. í milli-
fyrirsögn stóð Öldungar og drógu
margir þá ályktun af að það væri
nafn hópsins. Þetta er alrangt
Ilið rétta er að skammstöfunin
ÖL táknar: Örmagna langhlaup-
arar. Notkun orðsins Öldungar í
þessu samhengi er sambland af
grunnhyggni umsjónarmanns og
þeirrar staðreyndar að margir
meðlima ÖL hópsins eru komnir
til nokkurs aldurs og þroska án
þess að vera öldungar í ströng-
ustu merkingu orðsins. Meðlimir
ÖL hópsins eru beðnir velvirð-
ingar á þessum leiða misskilningi
og minnt á að í fyrramálið,
sunnudaginn 6. nóvember hefst
hlaup hópsins kl. 10:30 í fyrsta
sinn í vetur.
Flestir
á Nike
Fyrr í haust birtust hér á
Trimmsíðu tölur úr könnun á
vinsælust tegundum hlaupaskóa
meðal þátttakenda í þremur stór-
um maraþonhlaupum í Evrópu
og voru Asics skór vinsælastir.
Nú hafa Trimmsíðunni borist
niðurstöður úr samskonar könn-
un sem gerð var í Reykjavíkurm-
araþoni í sumar, Könnunin náði
til 1.860 keppenda eða 51.4%.
Smávægilegur munur er milli
Qokka en séu allir teknir saman
hlupu 46% á Nike, 17.4% á Ree-
bok, 10% á Adidas og 5.2% á
Asics. Sé htið á einstakar vega-
lengdir kemur nokkur munur í
ijós og hefur Nike t.d.meiri yfir-
burði í styttri vegalengdum með-
an hlutfali Asics er hærra í heilu
maraþoni en yfir heildina eða
24.1% á móti 34.5% Nike. Sams-
konar könnun var gerð i heilsu-
hlaupi Krabbameinsfélagsins og
náði til 225 þátttakenda af 229.
Niöurstöðurnar eru nær sam-
hljóða þeim sem urðu í Reykja-
víkurmaraþoni þ.e. langflestir
eða 44.8% hlupu á Nike.
Megrunar-
lyfvalda
heila-
skemmd-
um
Það færist í vöxt meðal vest-
rænna þjóöa að beita lyfjameð-
ferð gegn offitu þar sem hefð-
bundnir megrunarkúrar hafa
ekki hrifið. Eitt vinsælasta lyfið
í Evrópu til þessara nota heitir
Dexfeniluramine og bíður sam-
þykkis bandarískra heilbrigðis-
yfirvalda svo sala verði heimil
þar. Lyf þetta leysir boöefnið se-
rótónín úr læðingi í heilanum en
efnið dregur m.a. úr matarlyst.
Nýjar amerískar rannsóknir
benda til að lyfiö geti valdið var-
anlegum heilaskemmdum í dýr-
um. Skemmdimar verða á heila-
frumunum sem framieiða seró-
tónin og skortur á því veldur geð-
truflunum og svefnleysi. Margir
hafa mótmælt þessum niðurstöð-
um og bent á langvarandi notkun
lyfsins í Evrópu án sannanlegra
aukaáhrifa en þeir sem stóðu að
tilraununum benda á að margir
læknar láti offitusjúklinga taka
lyfið árum saman og þaö geti ein-
mitt liðið mörg ár áður en
skemmdir koma í Ijós.
Trimm
-þungavigtarhópur í Kópavogi á réttri leið
Það var í janúar á þessu ári sem
auglýsing í Mbl. vakti athygli
margra. Þar auglýsti einhver eftir að
komast í samband við karlmenn sem
væru yfir 120 kíló og heföu helst ein-
hver sjúkdómseinkenni sem gjarnan
fylgja shku holdafari. Neðanmáls í
sömu auglýsingu var lýst eftir þjálf-
ara sem treysti sér til þess að styðja
hóp slíkra manna á réttri leið til heil-
brigðara lífernis.
Maðurinn bak við þessa auglýs-
ingu heitir Guðmundur Jónsson og
er af félögum sínum kallaður Gúndi.
Honum bárust 43 fyrirspurnir frá
körlum sem uppfylltu skilyrðin og
fiöldi þjálfara hafði samband við
hann og lýsti áhuga á verkefninu.
Úr þessum efniviði var búinn til
trimmhópur sem hóf að æfa þrisvar
í viku undir stjórn Aðalsteins Jóns-
sonar, íþróttakennara og þjálfara, og
hefur hópurinn bækistöðvar sínar í
Sundlaug Kópavogs. Honum er skipt
í tvennt og eru 12 manns í hvorum.
Inntökuskilyrðin voru dálítið sér-
stök því ekki var tekið viö neinum
sem vó minna en 120 kíló en sá
þyngsti mældist rösk 150 kíló. Þeir
hafa sannarlega haldið sér við efnið
því í dag, rúmum 10 mánuðum
seinna, hefur enginn helst úr lestinni
og allir hafa þeir skroppið saman að
meira eða minna leyti og tekið marg-
víslegum framfórum. Ekki vildu þeir
í spjalli við Trimmsíðuna nefna nein-
ar tölur um samdrátt en staðfestu
að samtals jafngilti það því að einn
úr hópnum hefði horfiö.
Var aó drepast
Þegar Guðmundur Jónsson, forsp-
rakki og guðfaðir hópsins, var spurð-
ur hvað hefði orðið til þess að hann
hrinti þeim úr vör s varaði hann stutt
og lagggott: „Ég var að drepast." Fé-
lagar hans kinka kolli til samþykkis.
Allir áttu þeir sameiginlegt að vera
meira eða minna undir læknishendi
vegna ýmissa kvilla offitu s.s. hás
blóðþrýstings og fleira. Þaö má því
kalla þetta raunverulegan áhættu-
hóp því sá yngsti er fæddur 1952 og
þessi aldurshópur í þessum þyngdar-
Aðalsteinn Jónsson þjálfari.
flokki er frá sjónarhóli læknavísind-
anna í lífshættu allan sólarhringinn.
Á þeim tíma sem liðinn er síðan hóp-
urinn tók til starfa hafa flestir lagt
blóðþrýstingsmeðuhn á hilluna þar
sem þeirra er ekki lengur þörf. Bak-
verkir og þess háttar, sem stafa bein-
línis af of miklum þunga, heyra sög-
unni til. En hve hratt hafa þeir
grennst á þessum tíma?
Hefur lést um 50 kíló
„Sá sem hefur lést hraðast er langt
kominn meö að ná af sér 50 kíló-
um,“ segir Aðalsteinn Jónsson, þjálf-
ari stóru strákanna, í samtaU við
Trimmsíðuna. „Sumir hafa tekið af
sér 10-30 kíló en sumir lítið eða ekk-
ert. Það er ekki rétt að einblína á
kílóafjöldann eingöngu. Það sem
skiptir mestu máli er að þeir eru all-
ir í stöðugri framfor og heilsufar
þeirra er stórum betra en þaö var
þegar við byrjuðum. Þol, styrkur og
úthald hefur aukist að miklum mun
og það skiptir gífurlegu máU.“
Hvemig nálgast þjálfari verkefni
eins og þetta? „Viö erum saman í
rúman klukkutíma í hvert sinn. Við
förum hérna í kjaUarann og lyftum
lóðum, við fórum í gönguferð um
nágrennið. Þá göngum viö rólega
fyrst, en síðar greiðar og höfum aUt-
af að minnsta kosti eina brekku á
leiðinni. Nú orðið eru sumir farnir
að skokka spotta og spotta á heim-
leiðinni. Við gerum teygjuæfingar og
slökunaræfingar og spjöllum saman
um mataræðið. Svo fórum við saman
út í Borgarbúð til þess aö komast á
vigt því vigtin hérna í sundlauginni
tók lengi vel engan í hópnum. Ég er
vanur að þjálfa keppnismenn, þjálf-
aöi handboltamenn árum saman svo
ég þurfti auövitað aö nálgast þetta
svolítið öðruvisi. Ég hefi lært mjög
mikið af því að vinna með mínum
mönnum. Ég þurfti virkilega að rifja
upp grundvallaratriði í mínum fræð-
um. Þetta er geysilega skemmtilegur
hópur, kemur úr öllum stéttum þjóð-
félagsins og ég dáist að úthaldi þeirra
og þrautseigju. Léttleikinn sem fylgir
þessum hóp gerir þetta enn betra.
Ég er með þá þrisvar í viku en þeir
hittast sjálfir einu sinni þess utan.
Aðalatriöið að
fara nógu rólega
Aðalatriðið er að fara nógu rólega
í upphafi til þess að forðast meiösh
og við höfum alveg sloppið við þau.
Við lítum fyrst og fremst svo á aö
Umsjón
Páll Ásgeir Ásgeirsson
við séum að fást við breyta lífsstíl
hópsins og vinna saman að betra og
lengra lífi. Við reynum að hafa dá-
Mtla fjölbreytni í þessu og ég vil ekk-
ert vera að messa endalaust um mat-
aræði yfir þeim. Þetta kemur hægt
og rólega. Staðreyndin er sú að karl-
menn sem eru of þungir eru hópur
sem hefur verið vanræktur í för-
vamarstarfi og þjálfarar hafa gefist
upp hvað eftir annað. Sannleikurinn
er sá að eftir fyrstu vikuna með þeim
í vetur leist mér ekkert á og taldi
víst að ég yrði að hætta með þá. En
í dag er það staðreynd að ef ég fylgi
þeim á fullu gegnum það sem þeir
gera í einum tíma þá þarf ég að taka
vel á. Ég ætlaði upphaflega að vera
með þeim í svona þrjá mánuði en
þetta er búiö að vera svo gaman og
viö höfum allir svo mikinn áhuga á
því sem við erum að gera. Meðan svo
er höldum við áfram að vinna sam- v
an.“
Hópurinn leggur af stað i gönguferð.
DV-myndir ÞÖK
Hafa tapað sem
svarar eimim félaga