Dagblaðið Vísir - DV - 12.11.1994, Síða 35

LAUGARDAGUR 12. NÓVEMBER 1994
43
„Ég er sennilega rifbrotinn, með kolbrenglaðan storkusjúkdóm, alnæmi, hárlos, vanskapaðar tær og heila-
æxli.“
Marblett-
urinn
Nökkvi læknir uppgötvaði fyrir
nokkrum dögum lófastóran mar-
blett á öðru lærinu. Hann skoðaði
þetta nákvæmlega og sagði síðan
stundarhátt við sjálfan sig og blett-
inn: „Þig hef ég ekki séð áður!“ En
enginn svaraði. „Hvemig ætliég
hafi fengið þennan marblett?"
spurði Nökkvi en hvorki baðkarið
né baðskápurinn höfðu nein svör.
„Ætli ég hafi rekið mig á einhvers
staðar?“ hélt hann áfram og horfði
ásakandi á blettinn. Meðalaglösin
í baðskápnum hristu stútana og
vissu ekki sitt rjúkandi ráð. Hálf-
tóm sjampóflaska glotti ísmeygi-
lega og þóttist ekki kannast við
neitt. Nökkvi horfði í kringum sig
og sagði afsakandi; „þetta er eitt-
hvað sem alltaf getur gerst!“ Nokk-
ur glös undan hóstasaft, verkjatöfl-
um, giktarlyfium, vítamínum,
undralyfjum, kynbætandi lyfjum
og töflum til að koma í veg fyrir
hárlos og tannmissi kinkuðu kolli
og sögðu einum rómi: „Já, þetta er
sennilega algjör tilviljun!"
Nökkvi lá andvaka um nóttina.
Hann rifjaði upp texta úr gömlum
læknabókum og ummæli löngu lið-
inna kennara. Svona marblettir
voru sjaldnast einhver tiMljun.
Þeir voru oft merki um alvarlega
sjúkdóma. „Ætli ég sé kominn með
krabbamein," mælti hann stundar-
hátt við Bergdísi og sagöi henni
söguna um marblettinn. „Þú hefur
bara rekið þig utan í,“ umlaði hún
og velti sér á hina hliðina og hélt
áfram að sofa. Nökkvi lá andváka
og hugsaði um marblettinn á lær-
inu. „Þetta er auðvitað eitthvað al-
varlegt," sagði ísmeygileg rödd inn-
an úr hugskoti hans. „Þú átt ekki
langt eftir!“ Nökkvi mótmælti en
eftir því sem leið á nóttina urðu
mótmælin veikari. Hann veitti eft-
irtekt ótal öðrum einkennum í út-
limum, brjósti, maga og höfði. Hver
Á laáknavaktmiii
Óttar
Guðmundsson
læknir
einasta fruma líkamans kenndi til
og vakti á sér athygli. Þetta var
einhver ægilegur óþekktur sj úk-
dómur sem haföi heltekið hann
með leifturhraði. „Ég er sennilega
rifbrotinn, með kolbrenglaðan
storkusjúkdóm, alnæmi, hárlos,
vanskapaðar tær og heilaæxli,"
hugsaði Nökkvi með sér og svitinn
bogaði af honum í stríðum straum-
um. Hann lagði hönd á brjóstið og
fann hvernig hjartaö barðist á
krampakenndan hátt. „Svo er ég
sennilega að fá hjartaslag og
heilablæðingu," sagði hann stund-
arhátt en fékk engin svör. Bergdís
svaf og litli bangsinn, sem hann
hafði alltaf með sér í rúmið, þagði
þunnuhljóði.
ímyndaðir
sjúkdómar
Þegar birti staulaöist hann í sím-
ann og hringdi til læknis nokkurs
og bað hann klökkum rómi að
skoða sig. Læknir leit á Nökkva
þreyttum augum þegar hann
skjögraði inn á lækningastofuna
heltekinn af sjúkdómum og vanlíð-
an. „Ertu kominn einu sinni enn.
Hvað er núna að þér?“ Nökkvi
móðgaðist eitt andartak en ákvað
þó að sýna honum marblettinn.
Hann fór þegjandi úr buxunum og
benti alvarlega á blettinn. „Þú hlýt-
ur að hafa rekið þig á einhvers
staöar," sagði Iæknirinn og glotti.
Nökkvi andaði djúpt nokkrum
sinnum eins og hann hafði lært á
ótal námskeiðum um hugarró og
slökun. „Ef svo er man ég ekki eft-
ir því,“ sagði hann rólega. Læknir-
inn horfði djúpt í augu hans og
sagði: „Hélstu kannski að þú værir
kominn með blóðkrabbamein eða
heilaæxli eins og síðast þegar þú '
komst?"
Nökkvi kyngdi nokkrum sinnum
og kinkaði kolli. Læknirinn hélt
áfram: „Svo er ekki. Þú hefur bar-
asta rekið fótinn í. Ef þú manst
ekkert eftir þessu stafar það senni-
lega af því að þú hefur ekki nógu
gott minni.“ Hann horfði á Nökkva
og brosti eins og kötturinn í Sigtún-
inu sem stundum át skógarþresti.
Nökkvi hélt heim á leið og reyndi
að túlka þetta glott og þessar hálf-
kveðnu vísur. Skyndilega áttaði
hann sig á orðum læknisins. Hann
var að segja honum undir rós að
sennilega væri hann ekki með
heilaæxli eða blóðkrabba heldur
alzheimerssjúkdóm. Nökkvaféll
aUur ketill í eld. Hann hraðaði sér
heim til að lesa sér til um væntan-
leg einkenni og voöalegan dauð-
daga.
VÉLSKÓLI ÍSLANDS
Innritun á vorönn 1995
Umsóknir ásamt gögnum um fyrra nám
verða að hafa borist skrifstofu skólans fyrir
18. nóv.
Kennsla fer fram eftir áfangakerfi. Nemend-
ur, sem hafa stundað nám við aðra skóla,
fá nám sitt metið að svo miklu leyti sem það
fellur að námi Vélskóla íslands.
Inntökuskilyrði: Umsækjandi hafi lokið
grunnskólaprófi eða sé orðinn 18 ára.
Námið er byggt upp sem þrepanám með
stighækkandi réttindum.
1. stig vélavörður tekurl námsönn.
2. stig vélstjóri tekur4 námsannir.
3. stig vélstjóri tekur7 námsannir.
4. stig vélfræðingur tekur 10 námsannir.
Umsóknareyðublöð og nánari upplýsingar
fást á skrifstofu skólans kl. 8-16 alla virka
daga. Sími 19755.
Póstfang: Vélskóli íslands, Sjómannaskólan-
um v/Háteigsveg,105 Reykjavík.
Skólameistari
„Skápar, sófar, borð og bekkir,
betri kaup þú varla þekkir.
Leitaðu ei um hæðir og hóla,
heldur skaltu á okkur....
63 27 00