Þjóðviljinn - 23.12.1947, Page 23

Jólin 1947
ÞJÓÐVILJ INN
21
Úr Ilepiaiiieron Margrétar ai Nararra
1 borginni Saragossa bjó eitt sinn kaupmaður
nokkur. Og er hann fann dauðann nálgast, og
hlaut að ráðstafa fjármunum sínum, sem óvíst
var um, hversu vel hann var að þeim kominn,
hugðist hann að afplána syndir sínar með því að
gefa aleigu sína betlimunkunum, og gætti þess þá
ekki, að kona hans og börn hlutu að verða forsjá-
laus, er hann var fallinn frá. Er hann hafði ráð
stafað mestöllum eigum sínum, skipaði hann svo
fyrir, að hest sinn hinn góða, sem var miklu meira
virði en allt hitt til samans, skyldi selja hæstbjóð-
anda, og andvirðinu skipta svo sem liann skipaði
fyrir. Að jarðarförinni afstaðinni, og að úthellt-
um sorgartárunum, gekk fruin á fund þess manns,
sem var handhafi arfleiðsluskrárinnar, og mælti
svo: ,,Svo mætti virðast, sem ég hefði beðið nógu
mikið tjón við missi þess manns, sem ég unni um
alla hluti fram, þó að ekki bætist þar við missir
aleigu minnar. Samt vil ég ekki óhiýðnast
fyrirmælum lians, heldur ieitast við að sam-
rýma þau hagsmunum mínum. Það er auð-
séð, að hann hefur ætlað sér að þóknast guði
vel með því að gefa slíka stórupphæð til lians
þakka, hann, sem aldrei lét úti skilding ótilknúinn,
og með semingi þó tilknúinn væri. Eg ætla mér nú
að bæta um ákvarðanir hans, eins og hann sjálf-
ur mundi liafa gert, ef hann hefði haft ráðrúm til
að hugsa sig betur um, því að mér ber skylda til
að sjá börnum mínum farborða, og skulum við,
halda þessu leyndu.“ Þjónninn lofaði að þegja, og
mælti hún þá: „Þér skuluð selja hestinn, og skul-
uð þér segja, að hann kosti einn dúkat. Eg á afar
fallegan kött, sem ég vil að fylgi með í kaupinu,
og skal hann kosta níutíu og níu dúkata, og kosta
þá báðir, kötturinn og hesturinn, hundrað dúkata,
en það er sú upphæð, sem maðurinn minn vildi
fá fyrir hestinn.“ Þjónninh gerði sem fyrir hann
var lagt, og er hann leiddi hestinn yfir markaðs-
torgið, en hélt á kettinum, undir hendinni, bar þar
að aðalsmann, sem áður hafði viljað kaupa hest-
inn, og spurði hann, hvað hann ætti að kosta.
„Einn dúkat“, svaraði maðurinn. „Sleppum öllu
gamni,“ svaraði aðalsmaðurinn. „Ég fullvissa yð-
ur um það, herra, að hesturinn á ekki að kosta
nema einn dúkat. Hins vegar á þessi köttur að
fylgja með í kaupinu, og á hann að kosta níutíu
og níu dúkata.“ Aðalsmaðurinn galt þegar í stað
það sem upp var sett, og þöttist komast að góðum
kaupum, hafði síðan hvorutveggja heim með sér.
Þjónninn skilaði andvirðjnu, og frúin lét ekki
hjá líða, að koma til réttra skila andvirði hests-
ins, andvirði kattarins hafði hún handa sér og
börnum sínum.
Fríða Einars þýddL

kennari í Nýja íslandi og ég held sá fyrsti.
Þau Jakobína og ísak eignuðust 7 börn. Það er
auðskilið að húsmóðirin á svo barnmörgu heimili
hefur ekki mikinn tíma aflögu til andlegra iðkana,
svo sem eins og að yrkja kvæði, en þetta hefur Jakob-
ína samt gert.
ísak er nú hærugrár öldungur á níræðisaldri og
hefur smíðað mörg hús í Ameríku um æfina, lærði
timbursmíði í Kaupmannahöfn. Bræður hans cru
þeir Einar Páll, ritstjóri Lögbergs og Gunnar frá
Fossvöllum, sem margir þekkja.
Einn sunnudag er messað hjá söfnuði Islendinga í
:Seattle. Allir Vestur-Islendingar eru trúaðir og
kirkjuræknir. Svo virðist sem kirkjan hafi verið það
sem helzt gat haldið saman þjóðarbrotinu sem sér-
stakri heild, og svo mun það hafa verið hjá innflytj-
endahópum af öðrum þjóðernum. Guðsþjónustan fer
fram á enska tungu. Unga kynslóðin, þriðji ættliður
skilur ekki íslenzku og hjá mörgum þeirra eldri hef-
ur rnálið stirðnað og aflagazt. Innan skamms verður
íslenzkan útdauð í Vesturheimi.
Mest ber á öldruðu fólki við kirkjuna. Ég verð að
heilsa mörgum, Konráð sér fyrir því. Þarna er Jón
Magnússon úr Borgarfirði, fonnaður Islendingafé-
lagsins ,,Vestra“, Mag’nús Sigurðsson, breiðfirðingur,
Björg Þórðarson ,gömul kona úr Skriðdal,
Presturinn er ungur maður af þriðju kynslóðinni.
Afi hans og amma eru fædd á íslandi, en foreldrar
hans í Canada. Faðir hans, Haraldur Sigmar, er líka
prcstur, nokkuð við aldur, en þó nýtekinn við bírauði
hjá Islendingum í Vancouver. Hér verður hver söfn-
1