Þjóðviljinn - 24.12.1973, Blaðsíða 21

Þjóðviljinn - 24.12.1973, Blaðsíða 21
Jólablað 1973 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 21 Jónssonar í Rússlandi austanverða fara með ránum og kaupskap eftir fljótum frá Eystrasalti um Hólmgarð til Kænugarðs og þaðan til Svarta- hafs, þá eru á þessu svæði slav- neskir kynþættir sem eru að komasér á fót rikjum.Land þetta kallast einu nafni Rús og það orð er enn notað um Rússland hið forna. I tslensku útvarpi verður reyndar ekki hjá þvi komist, að minna á, að þetta orð, Rús, sem Rússland og rússneskur eru siðan mynduð af á ýmsum málum, er rakið til norræns uppruna. Minnt er á, að enn i dag kalla finnskar þjóðir við Eystrasalt Sviþjóð Kuotsi, og i mið-grisku voru Norðurlandamenn kallaðir oj Ros — er þetta heiti siðan bæði tengt við héraðið Roslangen i Svi- þjóð og fornt norrænt orð, Róþs- menn, ræðarar. Hinn þekkti mál- fræðingur Vasmer minnir á, að þaö sé ekkert einsdæmi, að sigraðar þjóðir taki að kenna sig við sigurvegarana. Rússneskir fræðimenn hafa sjálfir tekið mjög óstinnt upp þessa kenningu, sem þeir hafa gjarna kennt við stór- germanska þjóðrembu — vilja þeir rekja sjálfsheiti sitt til slav- neska orðsins rúsi, sem þýðir rauðbirkinn, rauðhærður. Nema hvað þessir austurslavar taka kristni um svipað leyti og við tslendingar. Þá þegar höfðu Suður-Slavar i Búlgariu tekið kristni og fengið helgar bækur þýddar á sitt mál. Og postular þeirra, Kiril og Mifódii, bjuggu til sérstakt letur, sem var byggt á grisku letri þess tima, auk þess sem þeir fengu lánaðan einn he- breskan staf og bjuggu til nokkra nýja til að tákna þau hljóð sem voru sérstök fyrir slavnesk mál. Þetta letur kom til Kænugarös með kristninni og hefur verið not- að á rússneskum bókum siðan. Mörgum sýnist þetta letur ó- árennilegt og fælir það frá þvi að glima við rússnesku. Þetta er misskilningur — letur þetta er handhægt og rökvist með sinum hætti. Það er notað i Serbiu og Makedóniu i Júgóslaviu, i Búlgariu og i Úkrainu og Hvita- rússlandi i Sovétrikjunum sjálf- um, auk þess sem það hefur verið notað sem undirstaða ritmáls fyrir úmsar Sovétþjóðir, einkum þær sém ekki áttu ritrnál áður. Varnarmúr Sifelldar árásir tyrkneskra og mongólskra þjóða að austan stóðu hinu fornrússneska riki mjög fyrir þrifum. Meira en öld stóðu Rússar i þvi að vera nauðugir viljugir einskonar varnarveggur Evrópu gegn áhlaupi afkomenda Djengis-Khans, eins og þeir hafa á þessari öld orðið öflugastur varnarmúr gegn Hitler, en þann samanburð gera þeir einatt sjálf- ir. Undan oki Mongóla kom Rúss- land sundrað og veikbyggt á 15. öld og átti erfitt uppdráttar við hlið hins öfluga rikis Pólverja og Litháa. En það efldist smátt og smátt, ekki sist undir stjórn tvans grimma á 1(>. öld.en hann braut undir sig riki Tatara i Kazan. Upp úr þvi hófst sókn Rússa austur eftir hinum strjábýlu viðáttum Siberiu, sem stóð langl fram á 19. öld. 1 byrjun átjándu aldar tókst Pétri mikla að brjóta sér leið til sjávar við Eystrasalt og hnekkja þar veldi Svia. ()g bæði hann og Katrinu miklu tókst að l'æra yfir- ráðasvæði ltússa suður á bóginn til Svartahafs og hrekja Tyrki þar i sjóinn. t alíri þessari sögu gerðist mikil blóðblöndun, ekki sist við finnskar þjóðir i Norður- Rússlandi og tyrkneskar þjóðir i Volguhérunum, og sér hennar viða stað i yfirbragði fólks. Rússland er ekki til nú sem nafn á stjórnaríarslegri einingu. En Rússneska sambandslýð- veldið svonefnt er stærst sov- éskra lýðvelda, spannar um þrjá Ijórðu hluta sovésks lands. Þar búa rösklega 130milj.af 250 mil- jónum ibúa landsins og eru um 110 miljónir þeirra Rússar — en alls eru Rússar um 130 miljónir. Frá þessu mikla landi mætti vissulega segja á marga vegu — það mætti nefna tölur um að oliuframleiðsla hefur aukist þar mikið og raforkufram- leiðsla, að þriðji hver maður gangi þar i skóla og svo framveg- is. En liklcga er skynsamlegt að halda sig i þessu óformlega spjalli við þá hluti, sem þeir eru ol'tast spurðir að sem hafa verið langdvölum með Rússum: Ilvernig býr fólk? Að hverju keppir það? Hvernig er það i um- gcngni? Þegar reynt er að svara slikum spurningum gætum við t.d. vel hugsað okkur einskonar rúss- neska meðalfjölskyldu. Hjónin eru á fimmtugsaldri og búa i Moskvu. Þau heita Fjodor og Maria Novikof. Tvö börn eiga þau, sem við getum kallað tgor, ^ 19 ára, stúdent i verkfræðiskóla ^ Um hvaö skal spurt? Fjölskyldan og amman
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.