Þjóðviljinn - 02.09.1988, Blaðsíða 20

Strengjasveltin átti oft góðan leik bœði
myndrœnt og hljóðrœnt: í mlðjunni
Bruce Kulick, honum á hægri hönd
Gene Simmons bassaleikari með gam-
alt vörumerki Kiss, tunguna, út úr sór...
Bruce á vinstri hönd er Paul Stanley...
þeir Gene og Paul stofnuðu eins og
kunnugt er Kiss árið 1972, en hafa verið
spilaféiagar síðan 1970. Ekki náðist
mynd af trommaranum Eric Carr, sem
kom í hljómsveitina árið 1980 i stað Pet-
ers Criss... hann var vel falinn bak við
mikinn trommuútbúnað og hafði nóg að
Bruce Kulck, sá lipri gitarleikari, til vinstri... hann er búinn að vera i Kiss síðan 1985 en Bob bróðir hans hafði áður fyrr oft
hlaupið í skarðið fyrir Ace Frehley, upprunalegan sólógitarleikara hljómsveitarinnar, sem var óstabíll vinnukraftur vegna
einhverskonar veikinda... Ace hætti í Kiss 1983... til hægri er Paul Stanley aðalsöngvari og - skrautfjöður sveitarinnar...
sumum þótti Paul nokkuð sparsamur að skipta um gítar áður en hann braut hann að hætti Pewters Townshend í Who... sá
8em hann „fórnaði" virtist hafa lent í þvi hlutverki oftar en einu sinni áður...
Hiti, sviti
og svækja...
Sveist um reiðvöllinn með KISS
20 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN— NÝTT HELGARBLAÐ
Það var heilmikið púl að vera á
Kiss-hljómleikunum í Reiðhöll-
inni sl. þriðjudag - jafnvel fyrir
hina yfirveguðu sem stóðu stilltir
undir sjálfum sér. Fólk byrjaði að
standa í biðröð fyrir utan húsið
löngu fyrir klukkan 8 um kvöldið,
en þá áttu herlegheitin að hefjast.
Tvær íslenskar hljómsveitir
hituðu upp fyrir Kiss og reið
Gildran á vaðið. Þeir drengir
komu alveg ágætlega út, sándið í
röð og reglu, og skemmtilegt
fannst mér að heyra þá spila
gamla ryþma-og-blús-slagarann
Cadillac sem Dátar spiluðu inn á
plötu hér í gamia daga.
Nokkur bið varð á Foringjun-
um, sem svo byrjuðu skörulega í
Evrópu-stílnum... Eiríkur er
reglulega góður sviðsmaður, ekki
síður í talandanum. og hefði
sannarlega mátt vera kynnir á
staðnum. Hins vegar fannst mér
nokkur ruglandi á spilamennsk-
unni þeirra, og geri mér satt að
segja ekki alveg grein fyrir hvort
þar var um að ræða grautarhljóð í
blönduninni. eða bara einfald-
lega í leikmönnum sjálfum...
a.m.k. var eins og þeir væru
löngu komnir í partýið sem þeir
syngja um í lagi Magnúsar Eiríks-
sonar... þeir voru svo sem nógu
hressilegir og skemmtu þing-
heimi ágætlega, en aga. drengir.
aga t spilamennskuna...
... svo varð enn meiri bið... en
loks Kiss. Ég hef aldrei verið sér-
legur Kiss-aðdáandi, og þeir
komu mér satt að segja bara á
óvart. Þetta er vel spilandi hljóm-
sveit sem hefur af og til sent frá
sér grípandi popp-rokk-lög... nú
síðast í fyrra, Crazy, crazy
nights... enda var vel tekið undir í
salnum þegar þeir spiluðu smell-
ina sína... og minnst 4000 af
meira en 5000 viðstöddum
dönsuðu látlaust. Það svona
meira en rétt hvarflaði að manni
hversu undarlegt það er af for-
ráðamönnum hinna „frjálsu" út-
varpsstöðva að standa í vegi fyrir
því að rokk í þyngri og háværari
kantinum sé spilað í stöðvum
þeirra - eina von aðdáenda slíkr-
ar tónlistar er gamla Ríkisútvarp-
ið...þar eru ekki slík boð né
bönn... þáttagerðarmenn þurfa
bara að taka sér tak...
Kiss er svo sem engin þunga-
rokksgrúppa, hefur frekar verið
kennd við glysrokk.... en þeir fé-
lagar eiga þó til þyngri takta. sér-
staklega þegar Gene Simmons
tekur við söngnum. Hann er líka
notalega einfaldur bassaleikari í
gamla stílnum... enginn nýtísku-
legur ásláttabassleikur. Tromm-
arinn er líka hörkuduglegur... og
gítarleikarinn Kulick fínn...
Númer eitt er Kiss þó skemmti-
rokk-grúppa. og þarf engra pæl-
inga við... ég vil samt í lokin
nefna að mér fannst hljómsveitin
hefði getað kvatt okkur betur -
hún gerði það reyndar alls ekki -
hætti bara skyndilega eftir ein-
hvern slatta á annan tíma. Þá
hefði verið huggulegra við við-
stadda að hafa kynni... en hvað
svo sem um það... þótt þessi dug-
legi áhorfendaskari liti út fyrir að
hafa getað enst lengur, var orku-
tapið kannski orðið nög eftir svo
mikinn atgang að blautrar niður-
kælingar þurfti við.
... Jú, ogannað nöldur: loftræ-
sting virðist engin í húsinu, og
undarlegt að ekki skyldi opnað út
miklu fyrr, jafnvel þótt einhverjir
hefðu þá komist ókeypis inn - var
ekki búið að selja inn framar
öllum björtustu vonum?

■ T. . & «1?
Mannskapurinn í (remstu viglinu kæld-
ur niður, enda haföi mikið á honum
mætt - auk eigin lífsfjörs lá á honum
þungi alls þingheims aftanfrá, sem varð
til þess að girðing sem byggð hafði ver-
ið spölkorn frá sviðlnu lét undan... eng-
in slys munu hafa orðið á mönnum utan
töluverðra marbletta reyndar á
sumum...