Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.1995, Blaðsíða 10

Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.1995, Blaðsíða 10
10 LAUGARDAGUR 25. NÓVEMBER 1995 1 iV Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF. Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON Ritstjóri: JÓNAS KRISTJÁNSSON Aðstoðarritstjóri: ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON Auglýsingastjóri: PÁLL STEFÁNSSON Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLTI 11, blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLT114,105 RVIK, SÍMI: 550 5000 FAX: Auglýsingar: 550 5727 - Aðrar deildir: 550 5999 GRÆN númer: Auglýsingar: 800 6272. Áskrift: 800 6270 Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/ Ritstjórn: dvritst@ismennt.is - Auglýsingar: dvaugl@ismennt.is. - Dreifing: dvdreif@ismennt.is AKUREYRI: Strandgata 25, s(mi: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605 Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: ÍSAFOLDARPRENTSMIÐJA HF. Prentun: ÁRVAKUR HF. Áskriftarverö á mánuði 1550 kr. m. vsk. Lausasöluverð 150 kr. m. vsk., helgarblað 200 kr. m'. vsk. Ótryggur friður í Bosníu Bandarísk stjómvöld eiga mikið lof skilið fyrir að hafa knúið leiðtoga Serbíu, Króatíu og Bosníu til að semja frið eftir íjögurra ára hatramma borgarastyrjöld. Þótt umsaminn friður sé óneitanlega ótryggur hafa íbú- ar Bosníu loksins fengið raunhæfa von um að stríðinu linni. Samkomulagið, sem náðist í Dayton í Ohio-ríki í vik- unni, undirstrikar að sjálfsögðu getuleysi evrópskra ríkisstjórna til að taka á erfiðum vandamálum í eigin álfu. Þrátt fyrir evrópskan samruna reyndust helstu að- ildarríki Evrópusambandsins gjörsamlega ófær um að sameinast í afstöðu sinni til lausnar Bosníustríðinu. í stað þess að taka á málinu af alvöru og festu með klár markmið í huga horfðu evrópskir stjórnmálamenn úr- ræðalausir á stríðsátökin magnast. Það féll því í hlut Bandaríkjamanna að taka af skarið og knýja fram lausn. Það er líka augljóslega fyrst og fremst undir banda- rískum ráðamönnum komið hvort samkomulagið verð- ur annað og meira en orðin tóm. Gert er ráð fyrir að um 60 þúsund manna herlið frá aðildarríkjum Norður- Atlantshafsbandalagsins og Rússlandi annist friðar- gæslu í Bosníu. Þar af eiga Bandaríkjamenn að senda 20 þúsund hermenn. Ljóst er af yfirlýsingum evrópskra ráðamanna að slíkt frumkvæði Bandaríkjanna er for- senda þess að Evrópuríki leggi til menn í friðargæslu- liðið. Til að svo megi verða þarf Bill Clinton forseti hins vegar að ná sæmilegum friði við þing og þjóð. Friðaráætlunin frá Dayton gerir ráð fyrir að Bosnía verði áfram eitt ríki að náfninu til. í reynd verður land- inu skipt upp á milli stríðandi fylkinga Serba, Króata og múslíma. Tæpur helmingur landsins fellur í hlut svokallaðra Bosníuserba. Þessi skipting tekur í megin- atriðum mið af veruleikanum á vígvellinum eftir sókn Króata og múslíma að undanförnu. Svo virðist sem upphafsmaður Bosníustríðsins, Slobodan Milosevic, hafi um sinn að minnsta kosti neyðst til að leggja draum sinn um Stór-Serbíu til hlið- ar. í staðinn fær hann aflétt viðskiptabanni Sameinuðu þjóðanna af landi sínu, en það hefur farið mjög illa með efnahagslíf Serbíu. Hafi einhver verið í vafa um for- ystuhlutverk hans í stríðsrekstri Bosníuserba þarf eng- inn lengur að efast. Öllum er ljóst að Milosevic segir Radovan Karadzic, Ratko Mladic og öðrum forystu- mönnum Serba í Bosníu fyrir verkum nú sem fyrr. Elestir sem þekkja til stórveldisdrauma Milosevics, og reyndar Franjo Tudjmans, forseta Króatíu, líka, ótt- ast mjög að hér sé aðeins um eins konar hagkvæmnis- bandalag að ræða. Það er því hald margra að til lengri tíma litið sé hörmungum múslíma í Bosníu síður en svo lokið. Frá því borgarastyrjöldin í fyrrverandi Júgóslavíu hófst sumarið 1991 hafa ólýsanleg hryðjuverk og fjölda- morð verið framin í landinu, einkum þó í Bosníu. Talið er að um 250 þúsund manns hafi látið lífið. Það er eins og öll íslenska þjóðin hefði verið þurrkuð út á einu bretti. Þjóðernishreinsanirnar, og stríðsreksturinn al- mennt, hefur hrakið um tvær og hálfa milljón manna frá heimkynnum sinum, einkum múslima. Tugþúsundir óbreyttra borgara hafa mátt þola ógeðslegar pyntingar. Nokkrir menn, einkum úr hópi Bosníuserba, hafa verið ákærðir fyrir stríðsglæpi og fjöldamorð. Sam- komulagið í Dayton gerir aðeins ráð fyrir að þeir fái ekki að taka þátt í stjórnmálalífi í Bosníu framtíðarinn- ar. Það hlýtur hins vegar að vera eðlileg krafa að þess- ir pólitísku glæpamenn verði dregnir fyrir rétt og dæmdir fyrir afbrot sín. Elías Snæland Jónsson NATO á að taka til á blóðvellinum Stríðið í Bosníu-Hersegóvínu hefur staðið 43 mánuði. Yfir 200.000 eru fallnir, flestir óbreyttir borgarar. Tugir þúsunda hafa ver- ið myrtir, aðallega í þjóðernis- hreinsunum Bosniu-Serba. Millj- ónir hafa hrakist frá heimilum sínum, þar af eru fáeinir væntan- legir hingað til lands á næstunni. Eftir allt þetta voru svo forsetar ríkjanna þriggja sem við sögu koma, Bosníu, Króatíu og Serbíu, og nánustu samstarfsmenn þeirra lokaðir inni í þrjár vikur í banda- rískri flugherstöð á sléttum Ohio. Setunni þar lauk með því að fangamörk voru rituð undir frið- arsamning. Þegar umheimurinn lét sig mál- ið loks varða svo um munaði tókst að skakka leikinn, á pappírnum að minnsta kosti. Það sýnir best hve miklu minna átak hefði þurft til að hefta ófriðinn þegar í upp- hafi, til að mynda ársfjórðunginn sem það tók Júgóslaviuher undir serbneskri stjóm að skjóta króat- ísku borgina Vukovar í rúst og hertaka Austur-Slavóníu. En þá er ekkert gert að gagni, fyrst og fremst af því að þáverandi Bandaríkjaforseti vildi hvergi næmi koma í aðdraganda kosn- inga. Og eins og nú hefur sýnt sig hafa Bandaríkjamenn búið svo um hnúta að Evrópuríkin í NATO eru ekki til neinna stórræða nema bandarísk forusta komi til. Sér í lagi er öll hátæknin við loftkönn- un og lofthernað í höndum Banda- rikjamanna einna. Samkomulagið sem gengið var frá í Wright-Patterson flugstöð- inni við Dayton er í stórum drátt- um það sama og sáttasemjarar SÞ og ESB, þeir Thorvald Stoltenberg og Owen lávarður, höfðu gengið frá á sínum tíma, og stríðsaðilar höfðu fallist á að verulegu leyti, en Bandaríkjastjóm brá þá fæti fyrir. Bill Clinton snerist hugur þegar Bob Dole öldungadeildar- leiðtogi og líklegur keppinautur hans í forsetakosningum gerði sig líklegan til að draga Bosníumálið inn í þá baráttu. Eftir það fóru sendimenn Bandaríkjaforseta dagfari og nátt- fari milli höfuðborga á Balkanskaga og víðar og lögðu megináherslu á að fá Slobodan Milosevic Serbíuforseta til að leggjast á sveif með sér. Jafnframt var flugher NATO í fyrsta skipti beitt af þunga gegn fjarskipta- kerfi, loftvömum og vopnabúrum Bosniu-Serba, eftir að þeir drápu tugi vegfarenda með sprengjuárás á Sarajevo. Erlend tíðindi Magnús Torfi Ólafsson Milosevic fór til Dayton með .samningsumboð Bosníu-Serba en eftir er að sjá hvemig þeir taka niðurstöðunni. Þeim hefur tekist að kljúfa Bosníu-Hersegóvínu en ekki Sarajévo eins og þeir ætluðu sér líka. Milosevic telur sig svo hafa klofið Bosníu-Serba, fengið á sitt band forustuna í helstu borg þeirra, Banja Luca, og gildi þá einu hvað.gamla forastan í Pale vill, úr því að Sarajevo er gengin henni úr greipum. Gert er ráð fyrir að ríki NATO, Rússland og tíu önnur ríki, sendi 60.000 manna lið til að framfylgja friðargerð í Bosníu, mestallt þung- vopnað og búið til bardaga. Það á að koma á fjögurra kílómetra breiðu belti inilli andstæðra fylk- inga og sjá um að svæði sem láta á af hendi séu rýmd. Yfirstjórn aðgerða verður í höndum NATO, yfirhershöfðingi breskur og foringjar þriggja meg- inherdeilda bandarískur, breskur og franskur. Bandarikjastjórn hef- ur heitið að leggja fram 20.000 manna liðsafla og verða það fyrstu bandarísku hermennirnir sem stíga fæti á jörð í Bosníu. Banda- rískar sveitir í Vestur-Þýskalandi æfa þegar hlutverk sitt. Þetta verður umfangsmesta hernaðaraðgerð sem NATO hefur tekist á hendur. Clinton forseti á vandasamt verk fyrir höndum að sannfæra þing og þjóð um að rétt sé að leggja líf bandariskra her- manna í hættu á þessum hjara. í Bosníu er enga olíu að finna né þýðingarmikla hernaðaraðstöðu. Meirihluti repúblikana á Bandaríkjaþingi hefur þegar gert kröfu um að fá að kveða á um hvort bandarískur her fari til Bosníu og fjárveitingavaldið er þingsins. Clinton hefur svarað að leitað verði eftir stuðningi þings- ins við bandariska þátttöku i að framfylgja friðargerð í Bosníu en endanlegt ákvörðunarvald sé sitt eftir sem áður. Bandríkjaforseti ætlar að skír- skota til þess að um sé að ræða prófraun á bandaríska forustu á alþjóðavettvangi. Þar að auki er Ijóst að skerist Bandaríkin aftur úr leik í Bosníu riður það NATO að fullu. Talið er að Serbar hafi skotið allt að milljón sprengjum á Sarajevo í stríð- inu. Lengst af hefur borgin verið án gass og rafmagns. Hér sjást sígaunakona og sonur hennar orna sér við bál í yfirgefnum húsarústum nú í vikunni. Símamynd Reuter skoðanir annarra____________________pv Vinstrisveifla í Póllandi „Það er ljóst að kosning Kwasniewskis er til marks um vinstrisveiflu í Póllandi. Svipuð sveifla i hefur átt sér stað í fjölda annarra landa Austur-Evr- , ópu, þar sem kjósendurnir, eins og þeir pólsku, hafa ; leitað til vinstri til að létta á þeim félagslegu þreng- ; ingum sem fylgdu í kjölfar efnahagsumbótanna. Þaö er ekki undarlegt: Á Vesturlöndum snúa kjós- endur sér einnig til vinstri þegar kreppir að í þjóð- félaginu." Úr forustugrein Politiken 21. nóvember. Hættuleg verkefni fram undan „Það er lítill tími til heillaóska. Erfið og hættuleg ! verkefni era fram undan og skal þar fyrst telja að senda á bandaríska hermenn til að framfylgja frið- arsamkomulaginu (í Bosníu). En áður en nokkrir hermenn verða sendir verður Clinton forseti að sannfæra þing og þjóð um að verkefnið sé nauðsyn- legt og skynsamlegt. Það er hvort tveggja." Úr forustugrein New York Times 23. nóvember. Skylda okkar allra „Strið af þeirri gerð sem geisaði í Bosníu kveikir hatur sem tekur áratugi að vinna úr. Þess vegna er það skylda samfélags þjóðanna bæði að sjá til þess að friðarsamkomulaginu verði framfylgt og að leggja fram fé til uppbyggingar landsins, sem að miklu leyti hefur verið lagt í rúst i hinu hatramma stríði. Þá má ekki leika nokkur vafi á því, að sam- komulaginu verður fylgt eftir af fullri hörku.“ Úr forustugrein Jyllands-Posten 22. nóvember.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.